Η Κινηματογραφική Λέσχη της πόλης που φέτος γιορτάζει τα πενήντα χρόνια (επίσημης) λειτουργίας έχει οργανώσει ένα πλούσιο πλέγμα εκδηλώσεων, με τη βράβευση των δύο ιδρυτικών μελών και πρωτεργατών της να είναι μία εξ αυτών. Στη χθεσινή εκδήλωση που έγινε και η απολογιστική συνέλευση του περασμένου έτους από τον πρόεδρο της Λέσχης, κ. Θάνο Μουκούλη, κυριάρχησε το «αίτημα» να μην κλείσει η Κινηματογραφική Λέσχη. Αυτό επισήμαναν αμφότεροι οι βραβευθέντες στις ομιλίες τους, με τον Κώστα Τσαντίλη να σημειώνει πως «μια τέτοια ιστορία (σ.σ. η Κινηματογραφική Λέσχη) δεν πρέπει να χαθεί και το γεγονός ότι τόσοι πολλοί βρισκόμαστε εδώ για να πούμε ότι δεν πρέπει να χαθεί είναι ένα ευοίωνο σημάδι», ενώ και ο Γιάννης Φασούλας τόνισε ότι «οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει φέτος η Κινηματογραφική Λέσχη θυμίζουν μία παλιά ιστορία, η οποία συνέβη σχεδόν δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, κάπου εκεί στο 1977», εννοώντας την έξωση της Λέσχης από το Δημοτικό Ωδείο από τη Δημοτική Αρχή του Αγαμέμνονα Μπλάνα.
Ο Κώστας Τσαντίλης στον σύντομο ευχαριστήριο χαιρετισμό του ανέφερε ότι «η Κινηματογραφική Λέσχη Λάρισας όπως τη γνωρίσαμε μετά τη Μεταπολίτευση και που σήμερα συμπληρώνει 50 χρόνια, είναι η τρίτη προσπάθεια που έγινε για ποιοτικό κινηματογράφο στη Λάρισα», για να σημειώσει ότι η Λέσχη λειτούργησε τη δεκαετία του ‘60 από τον Μπαρμπή Βοζαλή, μετά ξανά μέσα στη Χούντα και μετά με τη μεταπολίτευση, το 1975. Αφού περιέγραψε τον τρόπο που ο Μπαρμπής Βοζαλής εξασφάλιζε ταινίες κατά τη διάρκεια της Χούντας, «οι ταινίες πήγαιναν από την Αθήνα στην Κινηματογραφική Λέσχη της Θεσσαλονίκης με το τρένο, ο Μπαρμπής πήγαινε, τις έπαιρνε, φόρτωνε τις μπομπίνες στο ποδήλατο και τις έφερνε για προβολή», στάθηκε σε μια προβολή ταινίας τον καιρό της Χούντας που είχε προλογίσει ο Βασίλης Ραφαηλίδης που είχε βγει από τη φυλακή λίγους μήνες πριν και την είχε παρακολουθήσει πλήθος Λαρισαίων, «οπότε είχε και μια έννοια αντιστασιακή», για να σημειώσει ότι «αυτά σας τα λέω γιατί μια τέτοια ιστορία (σ.σ. η Κινηματογραφική Λέσχη) δεν πρέπει να χαθεί και το γεγονός ότι τόσοι πολλοί βρισκόμαστε εδώ για να πούμε ότι δεν πρέπει να χαθεί είναι ένα ευοίωνο σημάδι».
Με τη σειρά του ο Γιάννης Φασούλας σημείωσε ότι «αυτό που κάνουμε όλα αυτά δεν ήταν τίποτα άλλο παρά να εκφράζουμε την αγάπη μας για τον κινηματογράφο. Ευχή μας δε είναι να συνεχίσει να δουλεύει και να προβάλλει ταινίες, γιατί οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει φέτος θυμίζουν μία παλιά ιστορία, η οποία συνέβη σχεδόν δύο χρόνια μετά την ίδρυσή της, κάπου εκεί στο 1977», για να αναφέρει τότε που η Κινηματογραφική Λέσχη αγόρασε μηχανή προβολής, γιατί οι ιδιοκτήτες των κινηματογράφων την έβλεπαν ανταγωνιστικά και δεν επέτρεπαν προβολές στις αίθουσές τους και πρόβαλε ταινίες στο Δημοτικό Ωδείο, «μετά από 10 προβολές η Κινηματογραφική Λέσχη δέχτηκε έξωση και μετά από λίγο καιρό ο Κώστας κι εγώ ήμασταν κατηγορούμενοι μετά από μηνυτήρια αναφορά του δημάρχου Αγαμέμνονα Μπλάνα. Εκείνο, λοιπόν, που δε θέλουμε είναι να επαναληφθούν ανάλογες καταστάσεις» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Θανάσης Αραμπατζής