Μπιενάλε από τα 4 μεγάλα Μουσεία της Λάρισας

Πρόταση του μέλους της καλλιτεχνικής επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας Δημήτρη Ζουρούρη σε ημερίδα στο Μουσείο

«Η Δημοτική Πινακοθήκη- Μουσείο Φ.Ι. Κατσίγρα πρέπει να εκπέμπει μηνύματα για έναν κόσμο διαφορετικό, χωρίς αποκλεισμούς, με ίσες ευκαιρίες στη ζωή, στη γνώση, στον πολιτισμό.

Θεωρούμε ότι ένα μουσείο, εκτός από χώρος πολιτισμού, είναι παράλληλα και χώρος εκπαίδευσης, που μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στο πρόγραμμα «Η πόλη που μαθαίνει» τόνισε η αντιπρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα κ. Κατερίνα Κόσσυβα στην ομιλία της που άνοιξε τη χθεσινή ημερίδα με τίτλο «Πώς το έργο τέχνης αποτελεί πηγή δια βίου γνώσης και συνεχούς ευαισθητοποίησης». Η ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο της Πινακοθήκης διοργανώθηκε στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων που ήταν η 18η Μαΐου.
Εκτός της κ. Κόσσυβα στη χθεσινή ημερίδα συμμετείχαν η Μουσειοπαιδαγωγός, Εκπαιδευτικός Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης
Επίκουρη Καθηγήτρια, ΑΠΘ Χαρά Κανάρη, με την εισήγησή της να έχει θέμα «Η σύνδεση του καλλιτεχνικού προγραμματισμού της Πινακοθήκης με την Μπιενάλε Λάρισας-Νέα Ελληνική Σκηνή», ο Καθηγητής Ζωγραφικής, Πρόεδρος ΤΕΕΤ ΣΚΤ ΑΠΘ, Μέλος της καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα Δημήτρης Ζουρούδης, με θέμα εισήγησής του το «Είναι αυτό τέχνη; – Οι εικαστικές τέχνες στην εποχή των comics και των βιντεοπαιχνιδιών και ο ρόλος των μουσείων στο νέο αυτό πολιτισμικό τοπίο» και ο Ζωγράφος, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Εικαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας-Μουσείου Γ. Ι. Κατσίγρα Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος.
Η κ. Κόσσυβα αναφερόμενη στη λειτουργία ενός σύγχρονου μουσείου έθεσε τους στόχους της Δημοτικής Πινακοθήκης που είναι οι:
-Να οργανώνει δραστηριότητες που σχετίζονται με την τοπική κουλτούρα, ενώ παράλληλα να είναι ανοικτό σε συνεργασίες που ξεπερνούν το τοπικό χαρακτήρα.
-Να γίνει τόπος συνάντησης (κοινωνικές εκδηλώσεις, εκπαιδευτικές συναντήσεις, επισκέψεις), όπου τα μέλη της κοινότητας να μοιράζονται κοινές εμπειρίες χωρίς κοινωνικούς ή άλλους αποκλεισμούς, ενισχύοντας έτσι τη μεταξύ τους ενότητα.
-Να συμβάλλει στη διαμόρφωση της πολιτισμικής ταυτότητας του τόπου, βοηθώντας την κοινότητα να διατηρήσει το σύστημα των αξιών της και την κουλτούρα της.
-Να αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες, τους ερευνητές, τους εκπαιδευτικούς, αλλά και για τα μέλη της κοινότητας.
-Να συμβάλλει στην κατάκτηση της γνώσης, της αισθητικής, και του διαλόγου με τη σύγχρονη δημιουργία.
-Να παίζει ενεργό ρόλο στην κοινωνική, οικονομική, περιβαλλοντική και πολιτισμική καθημερινότητα του ανθρώπου.
-Να διευρύνει και να εμπλουτίζει τα εκπαιδευτικά του προγράμματα, που είναι ο σύγχρονος τρόπος προσέγγισης του πολιτισμικού περιβάλλοντος.
-Να αξιοποιεί την ψηφιακή τεχνολογία, ώστε ο τρόπος που αφηγούνται τις ιστορίες τους να είναι πιο ελκυστικός για τους νέους».
Με τη σειρά του ο κ. Ζουρούδης κατέθεσε μια ρηξικέλευθη και «συνεργατική πρόταση» όπως τη χαρακτήρισε «να πραγματοποιηθεί η «Λάρισα Μπιενάλε 2» σε συνεργασία με 4 μουσεία της πόλης και να αναπτυχθεί σε όλους τους χώρους. Η καλλιτεχνική επιτροπή της Δημοτικής Πινακοθήκης έχει την τεχνογνωσία και διαθέτει την ανάλογη επιστημονική επάρκεια ώστε να αναλάβει την οργάνωση και την υλοποίησή της. Όταν οι αποφάσεις από τα αρμόδια αποφασιστικά όργανα μας ανοίξουν το πράσινο φως θα καταθέσουμε λεπτομερή χάρτη και πορτολάνους για το ταξίδι της διετούς έκθεσης που ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Αγγελου Αντωνόπουλου και της προηγούμενης ΚΕ. …Τούτο θα ευεργετήσει το έργο της Δημοτικής Πινακοθήκης όσο και τους άλλους στόχους της Δημοτικής αρχής για συνεργασίες που αναδεικνύουν την πολιτισμική ταυτότητα της πόλης με εκθετική αύξηση» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παπαμιχαλόπουλος από την πλευρά του σημείωσε ότι «Στις σχολές Καλών Τεχνών, όπως εν γένει και στα Πανεπιστήμια, έρχονται νέοι φοιτητές με τεράστια αγάπη για την ποπ κουλτούρα, αλλά με ισχνές έως ανύπαρκτες γνώσεις ιστορίας της τέχνης ή γνώσεις γενικώς.
Τις προάλλες π.χ. έτυχα σε μάθημα προς 4ετείς φοιτητές όπου ουδείς γνώριζε ποιος ήταν ο Τουταγχαμών - δεν ήξεραν καν το όνομά του.
Ανατίθεται λοιπόν εκ των πραγμάτων μια ευθύνη σε εμάς τους πανεπιστημιακούς διδασκάλους: να ενώσουμε την αγάπη των νέων αυτών παιδιών προς τη λαϊκή τέχνη της εποχής μας, την ποπ κουλτούρα των κόμικς και των βιντεοπαιχνιδιών με τη λόγια σπουδή που μόνο οι σχολές Καλών Τεχνών μπορούν να διδάξουν.
…Και πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν πως τα μουσεία είναι οι προνομιούχοι τόποι διαφύλαξης όλων αυτών των θησαυρών της ανθρώπινης διάνοιας τους οποίους κάποιοι ευεργέτες όπως εν προκειμένω ο Κατσίγρας ιδίοις κόποις και εξόδοις περισυνέλεξαν και κληροδότησαν σε όλους εμάς για τη δική μας καλλιέργεια και απόλαυση. Ας γίνει δε το υπόδειγμα του Κατσίγρα παράδειγμα προς μίμηση για νέους επίδοξους ευεργέτες που με τον δικό τους οβολό θα θέλουν να προσφέρουν στη γενέθλια γη την τέχνη της δικής τους εποχής ως κτήμα των επόμενων γενεών για την κοινή όλων προκοπή».
Θανάσης Αραμπατζής