Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από τον θάνατο του Γεωργίου Ι. Κατσίγρα, το Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και η Κίνηση Πολιτών «Λάρισα η πόλη μου» συνδιοργάνωσαν εκδήλωση μνήμης στο κτίριο που στέγασε για τριάντα περίπου χρόνια την κλινική του, με τους ομιλητές να σκιαγραφούν διάφορες πλευρές της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του. Χαιρετίζοντας την εκδήλωση, ο δήμαρχος Λαρισαίων Απόστολος Καλογιάννης σημείωσε ότι ο Κατσίγρας «διαμόρφωσε αυτό που λέμε «εικαστικά» στην πόλη», ενώ ο εκλεγμένος δήμαρχος Θανάσης Μαμάκος ανέφερε ότι: «Είναι τιμή μου που θα είμαι πρόεδρος στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας ως η διαθήκη του Κατσίγρα προστάζει». Χαιρετισμούς, επίσης, απηύθυναν ο πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής Θεόφιλος Καραχάλιος, ο κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας Κ.Ι. Γουργουλιάνης και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λάρισας Ντίνος Γιαννακόπουλος.
Ο καθηγητής Ανατομίας και αναπληρωτής πρόεδρος της Ιατρικής Λάρισας Αριστείδης Ζιμπής, παρουσιάζοντας τον συνάδελφο Γ.Ι. Κατσίγρα ανέφερε ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που προσέφερε πάρα πολλά στην πόλη της Λάρισας, έναν επιστήμονα, έναν άνθρωπο της τέχνης του πολιτισμού και των γραμμάτων που άλλαξε την ιστορία της πόλης, τόσο την ιατρική όσο και την πολιτιστική. Η δε προσφορά του είναι ασύλληπτου μεγέθους και παγκοσμίως γνωστή».
Η αντιπρόεδρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας – Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα Άννυ Ψάρρα – Περίφανου, μιλώντας για τον συλλέκτη και δωρητή Γ.Ι. Κατσίγρα, σημείωσε ότι: «Το 1ο έργο της συλλογής του, που ήταν ίσως και η αφορμή να αναδειχθεί το πάθος του για την τέχνη, ήταν η προσωπογραφία της προγιαγιάς του Χρυσής Κατσιάσογλου του ζωγράφου Ζαχαρία, δώρο της θείας του Άννας Κατσίγρα. Το έργο χρονολογείται το 1835. Ο Κατσίγρας κλείνει τη συλλεκτική του δραστηριότητα με νεότερα έργα, όπως τη «Διαδήλωση» του Γ. Ψυχοπαίδη 1965, το «Ζευγάρι» του Σικελιώτη το 1971, τη «Λάμπα» του Σπύρου Βασιλείου 1972, που είναι και το τελευταίο έργο της συλλογής που σήμερα εκτίθεται στην ενότητα «Οικειότητα». Ο συλλέκτης αντιμετωπίζει τη συλλογή του σαν ένα παζλ, τα αποκτήματά του συμπληρώνουν το αφήγημα που εκείνος έχει ορίσει».
Ο δημοσιογράφος Ευάγγελος Ρηγόπουλος μίλησε για τον πρόσκοπο Γ.Ι. Κατσίγρα, ενώ ανέφερε ότι: «Ο Γεώργιος Κατσίγρας έζησε τον προσκοπισμό για τρία συναπτά χρόνια. Το 1927, σε ηλικία 13 χρόνων, μαθητής της Α’ Τάξης του τετρατάξιου Γυμνασίου Λάρισας, έγινε πρόσκοπος. Σταμάτησε το 1930, επειδή έφυγε από τη Λάρισα, για να αρχίσει το μεγάλο ταξίδι του στην ιατρική επιστήμη. Ήταν τυχερός ο Γ. Κατσίγρας, επειδή συμμετείχε σε εκείνη την ιστορική προσκοπική ομάδα, η οποία ιδρύθηκε «από το μηδέν». Με έναν εμπνευσμένο αρχηγό, τον λοχαγό μηχανικού Σπύρο Βλάχο. Ο προσκοπισμός στη Λάρισα είχε ιδρυθεί το 1914, αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 1920 διαλύθηκε. Η ομάδα που συνέθεσε, εξ αρχής, το 1927 ο Σπύρος Βλάχος, ήταν η «μαγιά» και χάρη σε αυτή ο προσκοπισμός στη Λάρισα υπάρχει ανελλιπώς, μέχρι σήμερα».
Ο δικηγόρος - επιστημονικός συνεργάτης της Βουλής των Ελλήνων Βάσος Καραμπίλιας, μιλώντας για τον πολίτη Γ.Ι. Κατσίγρα, σημείωσε ότι: «Ο Κατσίγρας ήταν ένας σπουδαίος πολίτης, γιατί υπήρξε πολύ αυστηρός με τον εαυτό του και στη συνέχεια με τους άλλους. Ήθελε να γίνεται συνεχώς καλύτερος. Μελετούσε νέες μεθόδους στη Χειρουργική, συμβούλευε νεότερους ιατρούς ανιδιοτελώς και πολλές φορές παρείχε ιατρικές υπηρεσίες αφιλοκερδώς. Λίγοι θα γνωρίζουν ότι ο Γεώργιος Κατσίγρας, ως πολίτης – πρότυπο, είχε άποψη και κυρίως γνώση για την πολιτική».
Ο Γιώργος Τράντας, που συντόνιζε την εκδήλωση, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι: «Ο Γ. Ι. Κατσίγρας δεν είναι απλά ένας ιατρός. Είναι ένας πραγματικός φωτεινός φάρος στον κόσμο της ιατρικής, με μια αφοσίωση που υπερβαίνει τα όρια της επαγγελματικής επιτυχίας. ...Αλλά πέρα από την ιατρική του αφοσίωση, ο Κατσίγρας είναι επίσης ένας ανεκτίμητος ευεργέτης της πόλης μας. Η δωρεά της συλλογής του τέχνης στον Δήμο αποτελεί πηγή έμπνευσης και παιδείας για τις μελλοντικές γενιές. Είναι ένα δώρο που υπενθυμίζει σε όλους μας την αξία του πολιτισμού και της τέχνης στη ζωή μας».
Η εκδήλωση έκλεισε με ξενάγηση στο άγνωστο εκκλησάκι που βρίσκεται στο υπόγειο της Κλινικής, φιλοτεχνημένο από τον ζωγράφο Ζήση Τσαπράζη, από τον Νίκο Παπαθεοδώρου.
Θανάσης Αραμπατζής