σκηνοθέτησε, σε μερικούς μήνες από τώρα θα ήθελα πάρα πολύ να τιμηθεί και με βραβεία Όσκαρ. Από την εξαίσια διανομή της ταινίας με έξοχους ηθοποιούς σε όλους τους ρόλους της, περιμένω να δω τα βραβεία καλύτερων ερμηνειών να πηγαίνουν σε τέσσερις μεγάλους καλλιτέχνες της υποκριτικής: τον Κίλιαν Μέρφι για τον εκπληκτικό του άθλο ως Οπενχάιμερ, την Έμιλι Μπλαντ ως Κίτι, τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ ως Στράους και τη Φλόρενς Πιου ως Τζιν. Επίσης, εκτός από τον ίδιο τον Νόλαν όπως ήδη προανέφερα, μεταξύ άλλων προσδοκώ αντίστοιχα για τη διεύθυνση φωτογραφίας του Χόιτ Βαν Χόιτεμα με τις φωτοσκιάσεις της έγχρωμης εικόνας που (συν)τίθεται μαζί με ασπρόμαυρη καθώς (συν)υφαίνουν (και) αντι(παρα)θέσεις, το μοντάζ της Τζένιφερ Λέιμ που ανατέμνει την αντίληψη του βιώματος, τη μουσική του Λούντβιχ Γκόρανσον με τη λεπταίσθητη ακοή της καρδιάς του εγκεφάλου και τον ήχο (όπως και [σ]το μοντάζ του) που ο Ρίτσαρντ Κινγκ κέντησε τόσο θεσπέσια. Όλοι τους, μαζί με πολλούς άλλους επίσης άξιους συνεργάτες του Νόλαν, συνέβαλαν καταλυτικά στην υλοποίηση του οράματός του. Ένα όραμα απολύτως σπάνιο και ασύγκριτο, το οποίο δικαιώθηκε αισίως με ένα τόσο πολύτιμο αποτέλεσμα.
Από το πρώτο δευτερόλεπτο της ταινίας έως το τελευταίο ένιωσα κάθε μου (συν)αίσθηση γραπωμένη σε κάθε σημείο της (κυριολεκτικά και από κάθε άποψη μεγάλης) οθόνης. Καταρχάς, ο καταιγισμός των πλάνων διαπερνά κάθε φλέβα μέχρι μυελού οστέων με απόλυτα ιδανικό μέτρο ρυθμού. Κάθε στιγμή παίρνει τον χρόνο της ανάσας της ως στοιχείο της φύσης. Και κάθε ανάσα ρέει γεμίζοντας (με) την υπόσταση του Οπενχάιμερ στη σχέση του με τον εαυτό του και όλον τον κόσμο. Το πνεύμα του αναδύεται μέσα από το (κινηματογραφικό) του σώμα καθώς ο Κίλιαν Μέρφι το μετουσιώνει πέραν περιγραφής επί της οθόνης και ο Κρίστοφερ Νόλαν, ως μεγάλος καλλιτέχνης, προσφέρει σε όλους μας ένα αξεπέραστο επίτευγμα: μία ανθρωποκεντρική επικολυρική ταινία ως επική περιπέτεια της ψυχής στη λυρική οδύσσεια της μνήμης. Και το κάνει με ένα ουσιαστικό δώρο εντελώς γνήσιας και (κυρίως) απαράμιλλης κινηματογραφικής απόλαυσης. Εξυπακούεται βέβαια ότι θα ήθελα σαφώς να βραβευτεί και με Όσκαρ καλύτερης ταινίας μυθοπλασίας αυτό το Αριστούργημα που ο Κρίστοφερ Νόλαν συνέθεσε, ενορχήστρωσε και διηύθυνε ως ένα από τα εντελώς κορυφαία της Ιστορίας του Κινηματογράφου.
Μιχάλης Δ. Ταμπούκας
Ηθοποιός
