«Μπορεί κανείς να ξεχάσει και να καταπνίξει πολλές από τις αναμνήσεις του. Δεν μπορεί όμως να σβήσει ποτέ από τη μνήμη του τις εμπειρίες της παιδικής του ηλικίας». Κάθε 11 δευτερόλεπτα κάπου στον κόσμο ένα κορίτσι ηλικίας 3-12 χρόνων κινδυνεύει να ακρωτηριαστεί. Κάθε 11 δευτερόλεπτα κάπου στον κόσμο θα ακουστεί η κραυγή ενός παιδιού. Ο Φίλιππος και η Μαρίνα έστρεψαν «ευήκοον ους» στην κραυγή αυτή. Εσύ;
Το έργο «Το Αγκάθι της Ακακίας» αποτελούνταν από δύο μέρη. Στο πρώτο μέρος, η εξουσιαστική σχέση του άνδρα με τη γυναίκα, του ισχυρού με τον ανίσχυρο, συζητήθηκε από την πλευρά της δυτικής κουλτούρας. Δύο νέοι ηθοποιοί, ο Φίλιππος και η Μαρίνα, αναζήτησαν την πρώτη τους κοινή εμφάνιση στο θέατρο. Εξερεύνησαν τα κλασικά κείμενα του δυτικού θεάτρου, μέχρι τη στιγμή που η Μαρίνα προτεινε μια παράξενη ιδέα... Στο δεύτερο μέρος του έργου, ιστορίες κοριτσιών, βασισμένες σε πραγματικές μαρτυρίες, δραματοποιήθηκαν στη σκηνή, με στόχο τον φωτισμό κάποιων πτυχών, που είναι άγνωστες ακόμα και σήμερα. Τα δύο αυτά μέρη του έργου, που αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικούς κόσμους μεταξύ τους, γεφυρώνονται μέσα από τη θεατρική πράξη, που είναι μια κατεξοχήν πολιτική πράξη.
Πριν την έναρξη της παράστασης η ομάδα ΣΥΝ-ΧΟΡΟ παρουσιάστηκε δείγμα της δουλειάς της, αποδεικνύοντας ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο στη ζωή, όταν υπάρχει δυνατή θέληση και ψυχή.
