Είναι αλήθεια ότι η ερασιτεχνική θεατρική ομάδα των Ενεργών Πολιτών, στο ντεμπούτο της πριν μερικούς μήνες, με ένα εξαιρετικά απαιτητικό έργο όπως το δραματοποιημένο ποίημα του Γ. Ρίτσου «Η Σονάτα του Σεληνόφωτος», με είχε εκπλήξει πολύ θετικά. Επομένως στη νέα τους παράσταση, πήγα προϊδεασμένος ότι πρόκειται να παρακολουθήσω τη δουλειά μιας πολύ σοβαρής ομάδας, που αγαπάει αυτό που κάνει, και γι’ αυτό το κάνει καλά.
Όμως, η κωμωδία, με την οποία θα καταπιανόντουσαν αυτή τη φορά οι Ενεργοί Πολίτες, είναι ένα πολύ δύσκολο είδος θεάτρου, γιατί αν δεν παιχτεί με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να καταφέρει να κάνει το κοινό να γελάσει, εύκολα μπορεί να μετατραπεί σε… τραγωδία! Θα μπορούσαν λοιπόν οι Ενεργοί Πολίτες να αποσπάσουν το γέλιο από τα χείλη των θεατών τους, και ταυτόχρονα να περάσουν τα βαθιά, και διαχρονικά επίκαιρα μηνύματα που εμπεριέχει το έργο του Νηλ Σάιμον;
Η ποιότητα μίας παράστασης κρύβεται στις λεπτομέρειες. Εισερχόμενος ο θεατής στο θέατρο της Πινακοθήκης και κοιτάζοντας τη σκηνή, εντυπωσιάζεται αμέσως από τα υπέροχα σκηνικά. Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κάποιος, ότι ο σκηνογράφος (Ν. Αγγελέτος) δεν είναι επαγγελματίας, καθώς η αναπαράσταση του ουκρανικού χωριού είναι τόσο καλοφτιαγμένη, και η χωροθεσία και σκηνογραφική ευρηματικότητα τόσο πολύ επιτυχημένη, που κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον του θεατή.
Τεχνικά, η ροή του έργου εξελίχθηκε ομαλά. Οι ηθοποιοί είχαν τέλειο συγχρονισμό μεταξύ τους, και η ετοιμότητά τους σε συνδυασμό με την καλή σχέση που έχει αναπτυχθεί στην ομάδα, διαφάνηκε στον τρόπο που καλύπτονταν τα αναπόφευκτα μικρά λαθάκια, που όλοι οι ηθοποιοί, σε όλες τις παραστάσεις οπωσδήποτε κάνουν. Αυτή η συνοχή της ομάδας, οφείλεται βεβαίως, στην εξαιρετική δουλειά που έκανε η σκηνοθέτρια Θεοδώρα Κακάτσιου, που κατάφερε με τη σωστή διανομή των ρόλων, να αποδώσει στον κάθε ηθοποιό τον κατάλληλο χαρακτήρα που μπορεί να ερμηνεύσει με τα στοιχεία που διαθέτει, καθώς και να εμφυσήσει στους ηθοποιούς το πραγματικό πνεύμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας. Οι ατάκες έβγαιναν αβίαστα, και το κοινό ανταποκρίνονταν με αυθόρμητο γέλιο, βγαλμένο από την καρδιά του. Οι ηθοποιοί φαίνονταν να είναι απαλλαγμένοι από το τρακ της πρεμιέρας, πράγμα αξιοθαύμαστο αν σκεφτούμε ότι είναι ερασιτέχνες με ελάχιστη εμπειρία παραστάσεων.
Παρά τα πενιχρά οικονομικά μέσα που διαθέτουν οι Ενεργοί Πολίτες, καθώς δεν χρηματοδοτούνται από πουθενά, γίναν φιλότιμες προσπάθειες ώστε τα κοστούμια να προσεγγίσουντις ουκρανικές παραδοσιακές φορεσιές της εποχής όπου διαδραματίζεται η πλοκή του έργου, και το κατάφεραν σε ικανοποιητικό βαθμό.
Θα μπορούσα να αναφερθώ στις ερμηνείες του κάθε ρόλου χωριστά, και ιδιαίτερα των πρωταγωνιστικών, όπου οι ηθοποιοί πραγματικά ήταν εξαιρετικοί, αλλά δεν θα το κάνω, και για την οικονομία του χώρου που ευγενικά φιλοξενεί το κείμενό μου, αλλά και για να αφήσω να σχηματίσει ο καθένας από σας τη δική του εντύπωση, πηγαίνοντας να δει το έργο.
Δρ. Νικόλαος Α. Παντελίδης
διδάκτωρ των Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων
