Γνωρίζει πολύ καλά τον τρόπο βίου φτωχών γεωργών και κτηνοτρόφων, τα ήθη και έθιμα, τα προβλήματα και τις προσδοκίες των. Περιγράφει και τις θετικές και τις αρνητικές πτυχές των κατοίκων του χωριού Κρανιά στον Κάτω Όλυμπο. Η προσέγγισή του στο θέμα αναδεικνύει κοινωνικές, ψυχολογικές και εθνολογικές διαστάσεις και είναι έτσι σύνθετη. Στο επίκεντρο εστιάζεται ένα ορφανό παιδί, ο Κοτσιούλας, στον οποίο έχουν οι συγγενείς του και πρωτίστως η κακιά και τσιγγούνα θεία του συμπεριφερθεί τόσο απάνθρωπα, που αυτός αναγκάστηκε να τους εγκαταλείψει και βρήκε καταφύγιο κοντά σε έναν απλό, αλλά πολύ αλληλέγγυο και με μεγάλη πείρα ζωής κτηνοτρόφο, πρώην ναυτικό. Ο Κοτσιούλας είχε τύχη που ο γέροντας μπόρεσε να αντικαταστήσει τους αγαπητούς του γονείς και να του εμφυσήσει κοινωνικές και ηθικές αξίες ως προετοιμασία για τη μελλοντική του ζωή.
Ύστερα από πολλές περιπέτειες ο φτωχότατος νέος γνώρισε μέσω καλών ανθρώπων που είχαν διαπιστώσει, ότι αυτός ήταν εξαιρετικά ευφυής ιδιαιτέρως στην Αστρονομία, στην Αθήνα έναν Αμερικανό διπλωμάτη. Αυτός ανακάλυψε ταχέως το έμφυτο ταλέντο του Κοτσιούλα και τον βοήθησε να πάει στην Αμερική για σπουδές Αστροφυσικής και δη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης, όπου σπούδασε με αριστεία, έκανε λαμπρή σταδιοδρομία και μεταξύ άλλων τίμησε το ελληνικό όνομα στο εξωτερικό. Παρ’ όλες τις επιτυχίες του δεν ξέχασε ποτέ τη μητέρα Ελλάδα καθώς και τους ανθρώπους που τον έχουν απλόχερα βοηθήσει.
Το βιβλίο αυτό του Κώστα Σπρίντζιου είναι άκρως ηθικοπλαστικό και μπορεί να τονώσει την εθνική συνείδηση των Ελλήνων και ιδιαιτέρως των νέων στο εξωτερικό, αναφέρει μεταξύ άλλων στο οπισθόφυλλο του βιβλίου ο καθηγητής Παναγιώτης Τερζόπουλος.
Ο Κωνσταντίνος Σπρίντζιος γεννήθηκε το 1941στο χωριό Κρανιά Ολύμπου. Το βιβλίο του το αφιερώνει στα επτά εγγόνια του. «Σε όλα τα Ελληνόπουλα της διασποράς, στη διαχρονία τους, που ξεκίνησαν πάμπτωχοι από τα χωριά μας, δούλεψαν σκληρά και, από τη “λάντζα” αρχικά βρέθηκαν καθηγητές στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τα Ερευνητικά Κέντρα, όπως η NASA. Κλασικό μας παράδειγμα ο φίλος μας Κωστούλας από τη Λόκοβη Πιερίας», αναφέρει ο συγγραφέας.
