Σημαντικές αλλαγές στον παλαιό αναπτυξιακό νόμο προωθεί το υπουργείο Ανάπτυξης, ενώ παράλληλα με τροπολογία βελτιώνει τον επενδυτικό νόμο, με στόχο να ενθαρρυνθεί η υλοποίηση επενδύσεων στην Ελλάδα. Σκοπός των αλλαγών στον αναπτυξιακό νόμο είναι η μείωση της γραφειοκρατίας και η καταπολέμηση της διαφθοράς, ενώ οι βελτιώσεις στον επενδυτικό νόμο έχουν στόχο τη διαφάνεια και την επιτάχυνση των διαδικασιών. Στις 2 Απριλίου άνοιξε ο τρίτος ο κύκλος προκηρύξεων του νέου επενδυτικού νόμου 3908/2011. Επί του παρόντος η Βουλή ψηφίζει στο πλαίσιο του νόμου μια τροπολογία, η οποία βελτιώνει το πλαίσιο υλοποίησης επενδύσεων στην Ελλάδα.
ΣΤΟΝ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΝΟΜΟ
Οι κυριότερες αλλαγές είναι οι εξής:
1) Αυξάνεται το ποσοστό των ενισχυόμενων δαπανών σε κτιριακές υποδομές, βοηθητικές εγκαταστάσεις και διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου από το 40% στο 60%. Ειδικά για τις νέες μικρομεσαίες επιχειρήσεις αυξάνεται το ποσοστό στο 70%. Ικανοποιείται έτσι το αίτημα πολλών συλλογικών φορέων και Επιμελητηρίων.
2) Αναστέλλεται η απαίτηση για προσκόμιση έγκρισης δανείου από Τράπεζα. Πλέον ο επενδυτής μπορεί να προσκομίζει την έγκριση δανείου, αφού λάβει την έγκριση από το ΥΠΑΑΝ και πριν την έκδοση της απόφασης υπαγωγής. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η υποβολή των επενδυτικών σχεδίων, ξεπερνώντας τις σημερινές αδυναμίες του τραπεζικού συστήματος.
3) Έως σήμερα απαιτούνται συνεχείς εγκρίσεις απο το ΥΠΑΑΝ σε κάθε βήμα μιας επένδυσης. Αυτό αποτελεί άσκοπη γραφειοκρατία και το καταργείται. Εφεξής ο επενδυτής μπορεί να προβαίνει σε τροποποιήσεις του φυσικού και οικονομικού αντικειμένου, σε ποσοστό έως 10% του συνολικού προϋπολογισμού, χωρίς πρότερη έγκριση του ΥΠΑΑΝ. Έτσι καθίσταται ο Επενδυτικός Νόμος πιο ευέλικτος.
4) Ενισχύεται η διαφάνεια και δημοσιεύονται όλες τις πληροφορίες κάθε επένδυσης στην ιστοσελίδα του Υπουργείου. Μέσω ενός σύγχρονου πληροφοριακού συστήματος, ο επενδυτής μπορεί να γνωρίζει, ανά πάσα στιγμή, που βρίσκεται η υπόθεσή του. Και είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί πως εφαρμόζεται το μέτρο αυτό και στον παλαιό αναπτυξιακό νόμο 3299/2004, όπου παρουσιάστηκαν τα κρούσματα διαφθοράς.
5) Θεσπίζονται αποκλειστικές προθεσμίες. Δεν μπορεί το Κράτος να ζητά από τον επενδυτή να τηρεί αυστηρά τις προθεσμίες και οι υπάλληλοι να μην τηρούν καμιά προθεσμία. Σε περίπτωση που ένας υπάλληλος του Υπουργείου δεν τηρήσει τις προθεσμίες του νόμου, τότε θα φέρει πλέον διοικητικές ευθύνες. Αντιμετωπίζεται έτσι το πάγιο πρόβλημα των καθυστερήσεων.
6) Αυξάνεται το όριο σώρευσης ενισχύσεων από 15 εκατ. € σε 20 εκατ. € στην 4ετία.
ΣΤΟΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ
Στο άρθρο 242 του πολυνομοσχεδίου του υπουργείου Ανάπτυξης, που είναι προς ψήφιση τη Βουλή, προωθούνται και ορισμένες σημαντικές αλλαγές στον παλαιό αναπτυξιακό νόμο, με σκοπό, όπως λέει το υπουργείο, να αποκατασταθούν αδικίες του παρελθόντος.
Συγκεκριμένα:
1) Καταργείται το ελάχιστο όριο επένδυσης των 100.000 € που είχε ο αναπτυξιακός νόμος, βάσει του οποίου απορρίφθηκαν εκατοντάδες μικρές επενδύσεις φωτοβολταϊκών (δυναμικότητας 20 KW).
2) Καθορίζεται κλιμακούμενο κόστος επιδότησης για τις επενδύσεις φωτοβολταϊκών ανεξαρτήτου μεγέθους, ώστε κάθε επενδυτής να λαμβάνει επιδότηση αντίστοιχη με το κόστος της επένδυσης που έχει υλοποιήσει (π.χ. άλλη επιδότηση θα λαμβάνει κάποιος με trackers και άλλη επιδότηση κάποιος χωρίς trackers). Οι ρυθμίσεις αυτές αφορούν επενδύσεις σε μικρά φωτοβολταϊκά που έχουν ήδη κατασκευασθεί.
3) Επανεξετάζονται οι εκατοντάδες επενδύσεις που απορρίφθηκαν επειδή δεν προσκομίσαν κάποιο δικαιολογητικό εντός των προθεσμιών, το οποίο ωστόσο άργησε να εκδώσει αντίστοιχα κάποια δημόσια υπηρεσία (π.χ. η Νομαρχία εξέδωσε την περιβαλλοντική άδεια μετά από 2 έτη κλπ). Το Κράτος είναι ενιαίο και πρέπει να σέβεται τον πολίτη.
4) Ανασυγκροτείται η Γνωμοδοτική Επιτροπή του ΥΠΑΑΝ, μόνο για περιπτώσεις ανάκλησης και επιστροφής ενισχύσεων, καθώς και συμμόρφωση με δικαστικές αποφάσεις, ώστε να αποφεύγονται οι δικαστικές προσφυγές και να βρίσκονται μαζί με τους επενδυτές ενδιάμεσες και συμβιβαστικές λύσεις, που είναι αμοιβαία αποδεκτές.
5) Παρέχεται παράταση 1 έτους στην ολοκλήρωση όλων των επενδυτικών σχεδίων, ανεξάρτητα σε ποιο επενδυτικό νόμο έχουν ενταχθεί.
6) Προωθείται το καθεστώς του συμψηφισμού, ώστε το Δημόσιο να μπορεί να εξοφλείται για βεβαιωμένες οφειλές των ιδιωτών προς αυτό, μέσω μεταβίβασης των επιχορηγηθέντων ή άλλων περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη.
