Πηγές που βρέθηκαν στη Ρώμη, εξηγούσαν χθες το βράδυ ότι “τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν καλύτερα” και πως “η ζώνη προσγείωσης (landing zone) για μια συμφωνία είναι απόλυτα γνωστή μετά και τις συναντήσεις των Βρυξελλών”.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η απαντητική επιστολή Γιούνκερ, όπου ο Πρόεδρος της Κομισιόν, σε μια σπάνια χειρονομία, αναφέρει για πρώτη φορά μια ημερομηνία, αυτή της 7ης Απριλίου (οπότε συνεδριάζει το Eurogroup στη Μάλτα).
Ο Γιούνκερ ζητά από την Αθήνα να ολοκληρώσει ως τότε τη συμφωνία σε επίπεδο προσωπικού και επιχειρεί να περιγράψει και αυτός την νομική και πολιτική πραγματικότητα γύρω από τις καταγγελίες της επιστολής του Πρωθυπουργού.
Σύμφωνα με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ:
1. Το κοινωνικό κεκτημένο της ΕΕ δεν είναι μια στάνταρ φόρμουλα - ένα μέγεθος για όλους, σε όλες τις χώρες εφαρμόζονται διαφορετικά πράγματα - κάτι που μετέδιδε η «R» εδώ και εβδομάδες,
2. Η Κομισιόν έχει στα χέρια της τα ίδια πορίσματα των ειδικών για την αγορά εργασίας στην Ελλάδα, αλλά τα διαβάζει με τον δικό της τρόπο και όχι όπως τα διαβάζει η Αθήνα.
3. Εξηγεί ότι δεν υπάρχουν μόνο τα σχέδια αλλά και πως τα εφαρμόζουν στην πράξη οι κυβερνήσεις και οι κοινωνικοί εταίροι - κάτι που επίσης μετέδιδε η «R» εδώ και εβδομάδες και περιγράφεται στις εισηγητικές εκθέσεις του 2010 για τους λόγους που οδήγησαν στη χρεοκοπία,
4. Σε όλα τα παραπάνω δεν χωράει ιδεοληψία, οι συζητήσεις δεν είναι ιδεολογικές, αλλά πρέπει να βασίζονται στο ρεαλισμό,
5. Η Ελλάδα δεν πρέπει να υπαναχωρήσει από συμφωνημένες ή δρομολογημένες μεταρρυθμίσεις - βασικό συστατικό της συμφωνίας που υπέγραψε τον Ιούλιο του 2015 και τέλος,
6. Η Κομισιόν και ο ίδιος στηρίζουν την ανάγκη για επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην Ελλάδα, αλλά με τον σωστό τρόπο, όχι με το στρεβλό σύστημα της εποχής του 2009.
Ο Γιούνκερ, είναι Πρόεδρος της Κομισιόν και άρα θεματοφύλακας των Συνθηκών, έργο το οποίο επιτελεί με την βοήθεια μια τεράστιας μηχανής πλήρως καταρτισμένων λειτουργών.
Επίσης λογοδοτεί σε 28 (27 σύντομα) κράτη μέλη, στα οποία υπάρχουν παρομοίως εκλεγμένες κυβερνήσεις. Εκλογές δεν γίνονται μόνο στην Ελλάδα και οι άλλες 27 κυβερνήσεις δεν υπάρχουν τυχαία.
Ως εκ τούτου και καθώς η ΕΕ δεν ζητάει από την Ελλάδα τίποτα που να είναι εκτός πλαισίου συμφωνίας -και ναι τα πρόσθετα μέτρα και οι στόχοι για πέραν του 2018 είναι εντός συμφωνίας καθώς το 2018, μόνο το χρηματοδοτικό κομμάτι το προγράμματος σταματάει και τίποτε άλλο- ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός είναι οι δύο πλευρές να δώσουν τα χέρια άμεσα.
Στη Ρώμη μάλιστα σήμερα θα υιοθετηθεί ένα κείμενο που εκφράζει όλη αυτή την προσπάθεια συγκερασμού απόψεων και δεσμεύσεων.
Ακόμα όμως και έτσι περιέχει ισχυρές αναφορές στην κοινωνική διάσταση της ΕΕ, ίσως και ισχυρότερες από αυτές που θα επιθυμούσε η Ελλάδα.
Τέλος καθώς πολλά έχουν ακουστεί τις τελευταίες ώρες για την περίφημη λιτότητα, καλό είναι να ανατρέξουμε στα πρόσφατα στοιχεία της Eurostat που αναφέρουν ότι η απασχόληση σε όλη την ΕΕ αυξάνεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα, η ανεργία υποχωρεί στα προ κρίσης επίπεδα, όλα τα κράτη μέλη κατέγραψαν αύξηση του ΑΕΠ, ο ρυθμός των επενδύσεων επιταχύνει σταθερά, η ιδιωτική κατανάλωση και η αποταμίευση των νοικοκυριών αυξάνεται και η Ένωση γενικώς πάει καλύτερα από ότι θα περίμενε κανείς.
Δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο και για την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι σε πρόγραμμα διότι δεν την εμπιστεύονται οι επενδυτές.
Το χρέος της είναι αποτέλεσμα των σωρευμένων ελλειμμάτων της τελευταίας δεκαετίας και είχε την ευκαιρία να το αναχρηματοδοτήσει με τους πιο προνομιακούς όρους που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, χαμηλά επιτόκια, άτοκη περίοδος χάριτος, πολλαπλές αναδιαρθρώσεις για εύκολη αποπληρωμή, μεγάλο βάθος ωρίμανσης.
Το τι θα κάνει με αυτή την ευκαιρία είναι στο χέρι της, λένε οι θεσμοί.
Πηγή: Real.gr
