Και πώς να μην απηυδήσουν οι άνθρωποι όταν αυτό, παρά τις εκκλήσεις τους, όπως πολλοί από αυτούς υποστηρίζουν, στον Δήμο Αγιάς, εκκλήσεις όχι απλά τωρινές, αλλά τουλάχιστον εδώ και ενάμιση χρόνο, βρίσκεται σήμερα «πνιγμένο» στα αγριόχορτα και με το οστεοφυλάκιό του λίγο πριν την κατάρρευση.
«Είναι απίστευτη η απαξίωση που δεχόμαστε» λένε. «Έχουμε κάνει σχετικό αίτημα στον Δήμο, έχουμε πάρει και αριθμό πρωτοκόλλου μάλιστα, αλλά ο όμορφος τόπος μας δε φαίνεται να τους συγκινεί. Ένας τόπος με πολλούς ξενώνες, με πολλές εξοχικές κατοικίες, με ταβέρνες, με πολλούς επισκέπτες, ένα πανέμορφο χωριό στο καταπράσινο Μαυροβούνι, λίγα λεπτά από τη θάλασσα του Αγιοκάμπου.
Όλα δείχνουν να είναι ξεχασμένα από τη Δημοτική Αρχή. Δεκαπέντε δημοτικές λάμπες σε κολόνες είναι εδώ και καιρό σβηστές, ενώ το κιβώτιο – πίλαρ από το οποίο αυτές παίρνουν ρεύμα είναι μη προσεγγίσιμο, αφού βρίσκεται «θαμμένο» σε μια ζούγκλα από χορτάρια και πολύ πιθανόν τα καλώδιά του να είναι κομμένα από ποντίκια». «Είναι κρίμα» υπογραμμίζουν.
«Στο Κοιμητήριο φοβάσαι να πας μη σε φάνε τα φίδια. Παντού αγριόχορτα, έχουν γίνει πια σαν δέντρα και έχουν σκεπάσει τα πάντα. Έχουν σκεπάσει τάφους, ακόμη και το οστεοφυλάκιο, το οποίο είναι λίγο πριν να πέσει. Η σκεπή του έχει υποχωρήσει και στηρίζεται, αν είναι δυνατόν, στα κατασκουριασμένα ράφια των οστεοθηκών, κάποιες από τις οποίες, μάλιστα, έχουν σπάσει και φαίνονται τα οστά».
«Ειλικρινά», αναρωτιούνται, «γιατί τέτοια εγκατάλειψη; Μας τιμωρούν για κάτι το οποίο δε γνωρίζουμε; Έλεος, ας έρθουν να δούνε τι γίνεται. Είπαμε να μείνουμε στο χωριό γιατί το αγαπάμε. Ούτε αυτό δεν τους συγκινεί; Ότι παλεύουμε να κρατήσουμε τη Σκήτη ζωντανή; Κρίμα είναι… Κάνουμε έκκληση μέσω της εφημερίδας στη Δημοτική Αρχή, τώρα που είναι καλοκαίρι, τώρα που το χωριό γεμίζει σιγά-σιγά με παραθεριστές, ας ενδιαφερθεί για τον καλλωπισμό των δημοτικών χώρων, είτε πρόκειται για την πλατεία, είτε για τους δρόμους, είτε για τον φωτισμό, είτε για το Κοιμητήριο».