ΕΛΑΣΣΟΝΑ (Γραφείο «Ε»)
Του Γιάννη Μουκίδη
«Ζωντανό» και δεμένο με την παράδοση της περιοχής, αν και πέρασαν πολλά χρόνια, παραμένει το «Θαύμα» του 1905 στο ιστορικό μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου, στο «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης, μέσα σε μια μαγευτική καταπράσινη τοποθεσία.
Εκατοντάδες επισκέπτες και προσκυνητές από την Τσαριτσάνη, την επαρχία Ελασσόνας και από γειτονικούς Νομούς βρέθηκαν την Τρίτη 28 και την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου στο ιδιαίτερα γνωστό μοναστήρι της περιοχής(βρίσκεται 8 χλμ. βόρεια της ιστορικής Τσαριτσάνης), για να παρακολουθήσουν τις καθιερωμένες θρησκευτικές εκδηλώσεις και να συνεορτάσουν την ανάμνηση του Θαύματος του Αγίου, τον Οκτώβριο του 1905.
Τις απογευματινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου, στο Καθολικό της Ι.Μονής εψάλη πανηγυρικός Εσπερινός και ακολούθησε στον προαύλειο χώρο η Αρτοκλασία, ενώ το πρωί της 29ης Οκτωβρίου τελέσθηκε η αρχιερατική Θεία Λειτουργία, με Θείο Κήρυγμα.
Στις Ακολουθίες χοροστάτησε ο σεβασμ. μητροπολίτης Ελασσώνος κ. Χαρίτων και συλλειτούργησαν ο αρχιμανδρίτης – προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Ελασσόνας π. Βησσαρίων Καραλάσκος και ιερείς από την Τσαριτσάνη και την Ελασσόνα.
Αξίζει να θυμίσουμε πως πριν έναν χρόνο είχαν γίνει τα εγκαίνια του δρόμου 7,5 χιλιομέτρων, που συνδέει την Ι.Μονή Αγίου Δημητρίου («Βαλέτσικο») Τσαριτσάνης με τη νέα εθνική οδό Λάρισας – Κοζάνης, παρουσία του μακαριστού μητροπολίτη Ελασσώνος κυρού Βασιλείου, του περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κ. Αγοραστού, του πρ. δημάρχου Ελασσόνας κ. Γ. Πασχόπουλου, και των αρχών της Περιφέρειας.
Κάποια στοιχεία για το μοναστήρι «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης και για το «Θαύμα» του 1905:
«Η Μονή του Αγίου Δημητρίου (Βαλέτσικο) Τσαριτσάνης είναι κτίσμα του 1600 περίπου. Λέγεται πως ο Άγιος με θαυμαστή επέμβασή του θεράπευσε τον ασθενή υιό ενός Σέρβου αξιωματούχου, ο οποίος σε ένδειξη βαθύτατης ευγνωμοσύνης προς τον θαυματουργό Μεγαλομάρτυρα έκτισε Ναό προς τιμή του. Η Μονή μεγαλύνεται και ακμάζει μέσα στο πολυτάραχο πέρασμα του χρόνου κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Στη συνέχεια, όμως, εξαιτίας πολλών και αστάθμητων συγκυριών, βαίνει προς την παρακμή, ώστε στις αρχές του περασμένου αιώνα να φθάσει σε σημείο εγκατάλειψης και παράδοσης στη φθορά των δυσμενών καιρικών συνθηκών, που επικρατούν στον ορεινό όγκο όπου είναι κτισμένη. Εντούτοις παρά την ερήμωσή της από μοναχούς, συνεχίστηκε να τελείται Θεία Λειτουργία, κάθε Σάββατο και σε τακτά χρονικά διαστήματα, από τους ιερείς της Τσαριτσάνης.
Στις 29 Οκτωβρίου του 1905 (ημέρα Σάββατο) και ενώ ετελείτο η Θεία Λειτουργία, εμφανίζεται ο Άγιος Δημήτριος στη Μονή που φέρει το όνομά του, ως έφιππος στρατιώτης κατευθυνόμενος προς το Ναό, αφού προηγουμένως διήλθε χωρίς αντίσταση από την καλά ασφαλισμένη πύλη του μοναστηριού, η οποία αυτομάτως με το πέρασμα του Αγίου, άνοιξε βίαια, προκαλώντας φόβο και τρόμο στο τουρκικό απόσπασμα, που είχε εγκατασταθεί τότε στον ιερό χώρο! Την επομένη κιόλας ημέρα οι Τούρκοι στρατιώτες εγκατέλειψαν οριστικά το μοναστήρι. Εντός του ναού, σε ειδικά σεσημασμένο χώρο, είναι χαραγμένη επάνω σε επιδαπέδια μαρμάρινη πλάκα, οπλή αλόγου, που αποδίδεται στον έφιππο Άγιο. Μετά από ακριβώς ένα αιώνα, στις 29 Οκτωβρίου του 2005, η Ι.Μονή «Βαλέτσικο» Τσαριτσάνης επαναλειτούργησε και επίσημα, αφού το συνεχές ενδιαφέρον του μακαριστού μητροπολίτου Ελασσώνος Βασιλείου για την αναγκαία κτιριακή συντήρηση της Μονής και την επάνδρωσή της απέδωσε καρπούς, ενώ από πέρυσι έχει δοθεί στην κυκλοφορία και ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που οδηγεί στο ιστορικό μοναστήρι της Τσαριτσάνης.
