Μερικές σκέψεις, με αφορμή τον προβληματισμό που εκφράστηκε από μερίδα πολιτών, για το αν πρέπει ή όχι να γίνονται πολιτιστικές εκδηλώσεις, όταν ο λαός μας δοκιμάζεται από διάφορες καταστάσεις, όπως η πρόσφατη θεομηνία.
“Ο πολιτισμός αποτελεί θεμέλιο της κοινωνίας μας. Είναι ο παράγοντας που διαμορφώνει την ταυτότητά μας, τις αξίες μας και τη συνοχή μας.
Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ο πολιτισμός σε μια περίπτωση καταστροφής, σαν αυτή που ζήσαμε με τις πλημμύρες;
Σίγουρα να μη μείνει αδρανής, αλλά να σταθεί αλληλέγγυος με τον δικό του τρόπο.
Πολιτισμός και αλληλεγγύη είναι έννοιες ταυτόσημες. Λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία, καθώς και στις δύο έννοιες, το ζητούμενο είναι η ανθρωπιά.
Ο καθένας, πρέπει να προσφέρει στον συνάνθρωπό του, ό,τι μπορεί και με βάση αυτό που ξέρει να κάνει.
Ο καλλιτέχνης για παράδειγμα, ξέρει να τραγουδάει, να παίζει θέατρο κοκ.
Αυτό πρέπει να συνεχίσει να κάνει, βοηθώντας όποιον υποφέρει, με την τέχνη του, που λειτουργεί παρηγορητικά και δίνοντας από το υστέρημά του, όπως όλοι.
Εμείς, δεν σταυρώσαμε τα χέρια ούτε στην πανδημία του κορονοϊού.
Όπως πολύ εύστοχα είπε ο τραγουδοποιός Φοίβος Δεληβοριάς, η τέχνη δεν έχει ανάγκη μεσίστιες σημαίες για να δείξει ότι είναι καθημερινά μέσα στους άλλους.
Τα έσοδα από τη συναυλία - αφιέρωμα στην Κάλλας με την ΚΟΑ και τη Μυρτώ Παπαθανασίου θα διατεθούν για τις ανάγκες των πλημμυροπαθών.
Το ίδιο και τα έσοδα από τον 10ο Μύλο Παραστατικών Τεχνών στον Μύλο του Παππά.
Με αυτό το πνεύμα, έγινε η προβολή του projection mapping “Ιπποκράτης ο Θεραπευτής” με σχετικά μηνύματα για το περιβάλλον και την υγεία, στον τοίχο της Ιατρικής Σχολής-κτήριο Κατσίγρα, παράλληλα με υπαίθρια αιμοδοσία από το ΠΓΝΛ.
Με αυτό το σκεπτικό, πραγματοποιείται η έκθεση του Κώστα Βρέττου στο Χατζηγιάννειο με τίτλο “Τσακισμένα όνειρα”, του οποίου τα έργα θα πωληθούν σε προσιτές τιμές και τα έσοδα να δοθούν για τις ανάγκες των συμπολιτών που επλήγησαν από τη θεομηνία.
Γνώμονας της πολιτικής μας είναι το γενικό συμφέρον.
Αλλιώς, για εμάς, δεν έχει νόημα... Ο πολιτισμός δεν έχει νόημα... Η αλληλεγγύη γίνεται κενό γράμμα...
Για εμάς, ο πολιτισμός πρέπει να ενώνει και να ενεργοποιεί την κοινότητα, ιδιαίτερα στις δύσκολες στιγμές.