Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η διαβούλευση του ενεργειακού νομοσχεδίου που δίνει τη δυνατότητα για απαλλοτριώσεις εδαφών για φωτοβολταϊκά πάρκα μέχρι και στο 20% της εγκατάστασης.
Συγκεκριμένα, με το άρθρο 163 του νέου νόμου που τροποποιεί την παρ. 7, του άρθρου 4, του νόμου 4951/2022, αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο κάτοχος σταθμού παραγωγής μπορεί να προβεί σε αναγκαστική απαλλοτρίωση του γηπέδου εγκατάστασης, εφόσον έχει εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο απόκτησης της νόμιμης χρήσης αυτού.
Πιο συγκεκριμένα, για φωτοβολταϊκούς σταθμούς η απαλλοτριωμένη έκταση δεν μπορεί να καταλαμβάνει ποσοστό μεγαλύτερο του είκοσι τοις εκατό (20%) επί του συνολικού γηπέδου εγκατάστασης. Ο περιορισμός δεν ισχύει για δάση, δασικές ή άλλες εκτάσεις, εφόσον επιτρέπεται επί αυτών η εκτέλεση έργων, σύμφωνα με τα άρθρα 45 και 53 του Ν. 998/1979. Για την τεκμηρίωση του δικαιώματος χρήσης του γηπέδου ασφαλείας της παρ. 2, του άρθρου 18, για την έκδοση της αδείας εγκατάστασης του αιολικού σταθμού αρκεί η απόφαση κήρυξης της απαλλοτρίωσης.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι εφόσον τεθεί σε εφαρμογή, οι διπλανές εκτάσεις φωτοβολταϊκών πάρκων θα έχουν τη δυνατότητα να απαλλοτριώνονται και θα χαρακτηρίζονται ως δημόσιας ωφέλειας που εξυπηρετούν, εκτός των άλλων, τη δημόσια ασφάλεια και υγεία και έχουν θετικές επιδράσεις πρωταρχικής σημασίας για το περιβάλλον φυσικά με τις ευλογίες του κράτους.
Ιδιοκτήτες αγροτεμαχίων (αγρότες και κτηνοτρόφοι κ.λπ.), που συνορεύουν με εγκαταστάσεις μεγάλων υπό ανέγερση πάρκων, σημειώνουν στην «Ε» ότι είναι απροστάτευτοι από την Πολιτεία και ζητούν την απόσυρση του συγκεκριμένου άρθρου.