Δοξολογία και κατάθεση στεφάνων στο μνημείο στη συνοικία Αβέρωφ.
Με κατάθεση στεφάνων, αλλά και την παραίνεση, ημέρες που τιμούν σελίδες της τοπικής μας ιστορίας, να διδάσκονται στα σχολεία, διότι μόνο έτσι διατηρείται η ιστορική μνήμη, τιμήθηκε χθες η επέτειος απελευθέρωσης της Θεσσαλίας από τους Οθωμανούς και προσάρτησής της στον εθνικό κορμό, το 1881.
Τόπος των εκδηλώσεων ο ιερός ναός και ο περιβάλλων χώρος της Αναλήψεως του Σωτήρος, όπου τελέστηκε επίσημη δοξολογία από τον μητροπολίτη Λαρίσης κ. Ιγνάτιο, παρουσία του υπ. Πολιτισμού κ. Κων. Τασούλα.
Η 31η Αυγούστου είναι μια ξεχωριστή μέρα για την πρωτεύουσα της Θεσσαλίας. Η χρονική απόσταση από τα γεγονότα του τελευταίου τετάρτου του 19ου αιώνα, δεν δικαιολογεί, ούτε την άγνοια, ούτε τη σύγχιση, αφού πολλοί και ιδιαίτερα η νεολαία, μπερδεύουν την ημέρα αυτή με την 23η Οκτωβρίου, την απελευθέρωση δηλαδή από τους ναζί.
Το ιστορικό πλαίσιο της εποχής έδωσε στην ομιλία του ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου και δάσκαλος κ. Κων. Γιαννούλας, ο οποίος παρότρυνε τη νέα δημοτική αρχή, σε συνεννόηση με τους προισταμένους της εκπαίδευσης, να διαβάζεται στα σχολεία ενημερωτικό σημείωμα σε κάθε ιστορική τοπική επέτειο.
Πενήντα χρόνια μετά την αναγνώριση του –περιορισμένου σε έκταση- νεοελληνικού κράτους και 488 χρόνια σκλαβιάς, η Θεσσαλία, πλην της περιοχής της Ελασσόνας, ανέπνεε και πάλι αέρα ελευθερίας.
Ο κ. Γιαννούλας περιέγραψε το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο της εποχής, τους συσχετισμούς και τις παλινωδίες των τότε μεγάλων δυνάμεων, που εν πολλοίς καθόρισαν την τύχη των εθνών μετά τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Όπως είπε, ενώ το ανατολικό ζήτημα ρυθμίζονταν για τους άλλους βαλκάνιους, με την μονομερή –εκ μέρους της Ρωσίας- συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1878), η Ελλάδα παρέμενε εκτός νυμφώνος. Και δεν ήταν μόνο η διεθνής της απομόνωση, αλλά και εσωτερικά ζητήματα, όπως το υψηλό της χρέος, ο μεγαλοιδεατισμός και κυρίως η πολιτική αστάθεια, που μεταφράζονταν σε τακτικές αλλαγές πρωθυπουργών αλλά και μη εποικοδομητική στάση της λαϊκίζουσας αντιπολίτευσης.
Αυτή η ρωσική μονομέρεια, πρόσθεσε, οδήγησε τις μεγάλες δυνάμεις στο συνέδριο του Βερολίνου, όπου και παρά την υποβαθμισμένη ελληνική συμμετοχή, έγινε κατορθωτό, μέσα από διαπραγματεύσεις και διπλωματικούς αγώνες, αρχικά του πρωθυπουργού Αλ. Κουμουνδούρου και στη συνέχεια του Χαρ. Τρικούπη, να υπογραφεί, στις 2 Ιουλίου του 1881, η συμφωνία προσάρτησης της Θεσσαλίας και της Άρτας, στην Ελλάδα. Στις 31 Αυγούστου του ιδίου έτους, ο ελληνικός στρατός έμπαινε στη Λάρισα…
Στο μνημείο της απελευθέρωσης, έναντι του ιερού ναού, τελέστηκε αγιασμός και έγινε κατάθεση στεφάνων από τον υπ. Πολιτισμού, τον δήμαρχο Λαρισαίων Κ. Τζανακούλη, τον περ. σύμβουλο Θαν. Παιδή ως εκπροσώπου της Περιφέρειας, τον υπαρχηγό ΑΤΑ υποπτέραρχο Συμ. Αστρινίδη, τον γενικό αστυνομικό διευθυντή Θεσσαλίας Παν. Ντζιοβάρα, τον διοικητή Π.Υ. πύραρχο Κων. Σκούπρα, εκπροσώπους των αναπήρων πολέμου, της Ισραηλιτικής Κοινότητας κ.ά.
Παρόντες, οι βουλευτές Μαξ. Χαρακόπουλος, Χρ. Κέλλας και Φιλ. Σαχινίδης, ο αναλαμβάνων σήμερα τα καθήκοντα του δημάρχου Λαρισαίων Απ. Καλογιάννης, ο Ντίνος Διαμάντος της ΅Νέας Λάρισας΅ και αρκετοί δημοτικοί σύμβουλοι.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την τήρηση ενός λεπτού σιγής και την ανάκρουση του εθνικού ύμνου, ενώ τιμές απέδωσε στρατιωτικό άγημα.
