Ο υπουργός απάντησε στην ερώτηση της Λαρισαίας βουλευτή, δημιουργώντας «θολό τοπίο» και απαντώντας σε άλλα αντί άλλων, όπως δηλώνει η Ευαγγελία Λιακούλη, τονίζοντας τα εξής: «Ζήτησα τα αυτονόητα από τον κ. υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης: Ο αγρότης που οφείλει ασφαλιστικές εισφορές, να έχει το δικαίωμα να τις συμψηφίσει με ποσά αποζημιώσεων που του οφείλει ο ΕΛΓΑ - και μάλιστα για χρόνια. Είχα επισημάνει τότε ότι οι καθυστερήσεις στην καταβολή των αποζημιώσεων, που ξεπερνούν κατά μέσο όρο τα δύο χρόνια σε πάρα πολλές περιπτώσεις, τελικά δεν είναι δυνατή, ούτε καν για παλιότερες ζημιές, ακριβώς επειδή οι αγρότες δεν έχουν τακτοποιήσει τις εισφορές τους για τη νέα καλλιεργητική περίοδο, καθαρά λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Όλα αυτά συνιστούν έναν «φαύλο κύκλο», που δεν υπακούει σε καμία λογική, καθώς πλέον είναι μεγάλος ο αριθμός των περιπτώσεων αγροτών που χάνουν κάθε δικαίωμα απαίτησης αποζημιώσεων, γιατί δεν έχουν αποπληρώσει τις εισφορές της τρέχουσας περιόδου την ώρα που εκδηλώνεται η ζημιά, παρά το γεγονός ότι έχουν προηγούμενες απαιτήσεις από τον Οργανισμό, των οποίων ωστόσο η έγκαιρη καταβολή θα μπορούσε να έχει λύσει το πρόβλημα. Σε αυτό το πλαίσιο η απάντηση του κ. Βορίδη μόνο ως διαδικαστική και άνευρη μπορεί να εκληφθεί, από τη στιγμή που στο απολύτως εύλογο αίτημα ολόκληρου του αγροτικού κόσμου της χώρας, να προχωρήσει άμεσα η Κυβέρνηση στη θεσμική προσαρμογή, έτσι ώστε να είναι εφικτός ο ανωτέρω συμψηφισμός, ο οποίος και δίκαιος είναι και πολλά προβλήματα θα λύσει, απαντά πως: «Σε κάθε περίπτωση, πέραν της άμεσης καταβολής της ασφαλιστικής εισφοράς, ο παραγωγός, προς διευκόλυνσή του, έχει τη δυνατότητα στο έντυπο της δήλωσης καλλιέργειας, να εξουσιοδοτήσει τον Οργανισμό να εισπράξει την εισφορά από τον λογαριασμό του, όταν κατατεθούν σε αυτόν ποσά που προκύπτουν από επιστροφές π.χ. από το Δημόσιο»...
«Από το Δημόσιο»… Έτσι γενικώς και αορίστως και …ασχέτως! Γιατί σ’ αυτή τη διαδικασία, λοιπόν, δεν εντάσσει ευθέως και ξεκάθαρα και τον ΕΛΓΑ;
Παριστάνει σαν να μην αφορά το ζήτημα το χαρτοφυλάκιό του και ειδικότερα έναν οργανισμό που έχει δεκάδες προβλήματα- κατά την ομολογία του ίδιου, αλλά και όλων όσων έχουν υπάρξει υπουργοί, υφυπουργοί, πρόεδροί του κ.λπ. και που τώρα, όλοι προτείνουν λύσεις.
Ο κ. Βορίδης, πετάει τη μπάλα στην κερκίδα, καθώς εμείς άλλα του ζητάμε, άλλα όμως εκείνος λέει!
Για τον ΕΛΓΑ, εμείς ζητάμε ρύθμιση, για το δημόσιο εκείνος μας… νουθετεί.
Μετά, αναρωτιόμαστε «τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;».
Από την αρρώστια της…ανειλικρίνειας, ψοφάνε!».