όμως φαίνεται πως στο ψάρεμα έσπασε όλα τα κοντέρ. Ο λόγος για τον 42χρονο Γιάννη Λούγγο, που κατάφερε να βγάλει μόνο με το καλάμι του έναν γουλιανό περισσότερο από 70 κιλά και με μήκος που ξεπερνάει τα δύο μέτρα. Ως ερασιτέχνης ψαράς όμως είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος με το περιβάλλον, καθώς στις περισσότερες των περιπτώσεων όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες, ξαναρίχνει τα ψάρια στο νερό, κάτι που το αποδεικνύει και στα βίντεο που γυρίζει και τα ανεβάζει στο Youtube.
«Στη συγκεκριμένη περίπτωση ωστόσο δεν τα κατάφερα» λέει για τον γουλιανό. «Για δέκα λεπτά δεν μπορούσα να σταθεροποιήσω τα χέρια μου για να πατήσω το κουμπί με το οποίο τράβηξα το βίντεο» και εξηγεί τη συνέχεια: «Ήταν τέτοια η δύναμή του που με τραβούσε μέσα στο νερό. Ευτυχώς εκεί δίπλα ήταν άλλοι δύο ψαράδες και με βοήθησαν με τον γάντζο να το τραβήξουμε έξω». Για τον ίδιο ήταν η μεγαλύτερη ψαριά που έβγαλε ποτέ και το μέγεθός του συζητήθηκε στις τάξεις των ψαράδων, οι οποίοι βέβαια φημίζονται για το γεγονός ότι τους αρέσει να… μεγεθύνουν σε κάποιον βαθμό τις επιτυχίες τους. «Ευτυχώς εγώ είχα και μάρτυρες» λέει και γελάει ενώ τονίζει πως έσπασε η πρώτη πλαστική ζυγαριά που το έβαλαν, από το βάρος του ψαριού.
Η μέθοδός του είναι αυτήν του Spinning και όπως εξηγεί στην «Ε» χρησιμοποιεί ψεύτικο ψάρι για δόλωμα, το οποίο περιλαμβάνει μέσα τρία αγκίστρια (σαλαγγιά) και δημιουργεί την αίσθηση του πραγματικού ψαριού. Ψαρεύει από μικρό παιδί και το χαρακτηρίζει ως ένα ιδιαίτερο πάθος.
Βέβαια ο ίδιος δείχνει και μεγάλο ενδιαφέρον για το περιβάλλον, καθώς «τις περισσότερες φορές όταν το επιτρέπουν οι συνθήκες, το μέγεθος των ψαριών και αν δεν είναι πολύ πληγωμένα τα ξαναρίχνω στο νερό». Άλλες φορές πάλι ψαρεύει σε άλλα μέρη και φέρνει ψάρια στον Πηνειό αφού πρώτα, όπως λέει, το μελετάει το θέμα «Για παράδειγμα πάω στη λίμνη στα Σέρβια και πιάνω Τούρνα που τα ρίχνω στο ποτάμι μας. Η Τούρνα μ’ έχουν ενημερώσει πως έχει εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια από τον Πηνειό, ενώ είναι ένα ψάρι που τρώει τα άρρωστα ψάρια».
Όσον αφορά τώρα στο τι απέγινε ο τεράστιος αυτός γουλιανός «ήδη μοιράστηκε σε φίλους ψαράδες» λέει ενώ για το πώς μαγειρεύεται εξηγεί ότι «το τεμαχίζουμε όπως τις μπριζόλες, καθώς δεν έχει αγκάθια και αφού το αλευρώσουμε το βάζουμε στο τηγάνι και είναι έτοιμο». Τον ρωτάμε και για το μέρος που τον έβγαλε, όμως αυτά είναι τα… μυστικά των ψαράδων.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
