παραγωγής στερεών καυσίμων στη Μαγνησία, αλλά και τον ρόλο που πρέπει να έχει η αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αποσαφηνίζουν οι σύμβουλοί της στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Σε κοινή ανακοίνωση που υπογράφουν οι Νικόλαος Τσιλιμίγκας, Ρίζος Κομήτσας, Κωνσταντίνος Καραμπάτσας, Πέτρος Τσακνάκης, Δέσποινα Αράπκουλε, Ιωάννης Χάιδος, Τραγάνης Σταύρος, Τσιάρας Αθανάσιος, Απόστολος Καναβός, Ζώγας Γεώργιος, Χρυσούλα Τσαγανού, Ιωάννης Γεννάδιος, Κωνσταντίνος Καντερές, αναφέρουν τα εξής:
«Στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου κληθήκαμε ως σώμα να γνωμοδοτήσουμε σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου «Ολοκληρωμένη Εγκατάσταση Διαχείρισης Αποβλήτων Βόλου». Πρόκειται για τη δημιουργία μονάδας επεξεργασίας αστικών στερεών αποβλήτων και προδιαλεγμένων οργανικών ουσιών όπου θα καταλήγουν τα σύμμεικτα Αστικά Στερεά Απόβλητα (ΑΣΑ) των Δήμων της περιοχής. Η μέση δυναμικότητα της μονάδας εκτιμάται σε 110.000 τόνους στερεών αποβλήτων μεταξύ άλλων. Πρόκειται λοιπόν για παραγωγή στερεών καυσίμων από την αξιοποίηση της μάζας των σκουπιδιών. Τα στερεά αυτά καύσιμα είναι γνωστά ως RDF (Refuse Derived Fuel) και SRF (Solid Recovered Fuel). Αποτελούν απορριμματογενή καύσιμα που παράγονται σε Μονάδες Επεξεργασίας σύμμεικτων Απορριμμάτων (ΜΕΑ) ως ομογενοποιημένα κλάσματα υψηλής θερμογόνου δύναμης. Αποτελούνται κυρίως από χαρτί και πλαστικά. Τα RDF και SRF χρησιμοποιούνται ως καύσιμα είτε σε αυτόνομες μονάδες καύσης είτε στην τσιμεντοβιομηχανία, με τη χρήση τους όμως να συνδέεται με πιθανή έκλυση διοξινών και αιωρούμενων στερεών στο περιβάλλον. Η σημαντική τοξικότητά τους έχει οδηγήσει την επιστημονική κοινότητα σε αρκετές επιφυλάξεις και ανησυχίες.
Η διοίκηση της Περιφέρειας αρχικά υποβάθμισε όσο μπόρεσε τον ρόλο της ώστε να αποποιηθεί μέρος της ευθύνης της, επικαλούμενη την αρμοδιότητα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Επί της ουσίας όμως εισηγήθηκε θετικά ως προς τη δημιουργία του εν λόγω εργοστασίου προβάλλοντας τη δράση της ανακύκλωσης των αστικών αποβλήτων και όχι την παραγωγή SRF και RDF που θα οδηγούνται προς καύση. Από την άλλη, ο εκπρόσωπος του Δήμου Βόλου ήταν ειλικρινής: επέμενε ότι το εργοστάσιο θα παράγει κυρίως SRF και RDF, τα οποία όμως θα προσπαθεί να πουλάει στο εξωτερικό, όπου θα επιτυγχάνει την καλύτερη δυνατή τιμή και δεν θα τα διαθέτει προς καύση στη Μαγνησία. Πρόκειται για μια ξεκάθαρη θέση. Το εργοστάσιο θα παράγει στερεά καύσιμα, για τα οποία θα γίνει προσπάθεια να μην καίγονται μόνο στη Μαγνησία. Το αντίστροφο από αυτό που συμβαίνει στη Δανία, η οποία εξαιτίας των αυξημένων αναγκών της χρησιμοποίησε στο παρελθόν στοιχεία αυτής της μεθοδολογίας, την οποία αφήνει πίσω της ως μια τεχνολογία του 19ου και όχι του 21ου αιώνα. Η διοίκηση της Περιφέρειας, έχοντας αναπτύξει έναν ιδιότυπο μηχανισμό απόρριψης όσων δεν της αρέσει να ακούει, αντέτεινε γενικόλογους ύμνους υπέρ της ανακύκλωσης, λες κι απευθυνόταν σε συμβούλους που είναι αρνητικοί ως προς την ανακύκλωση. Υπερασπίστηκε με σθένος τη λειτουργία του εργοστασίου που θα παρασκευάζει στερεά καύσιμα επιχειρηματολογώντας ταυτοχρόνως κατά της καύσης των στερεών καυσίμων!
Η αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας συγκεκριμένα δήλωσε ότι διαφωνεί ως προς το σκέλος της παραγωγής 20.000 τόνων SRF τον χρόνο από το εν λόγω εργοστάσιο, ασχέτως του αν η ποσότητα αυτή θεωρείται μικρή. Το εργοστάσιο όμως αδειοδοτείται θεωρητικά και γι’ αυτόν τον σκοπό. Πρακτικά αδειοδοτείται κυρίως γι’ αυτόν τον σκοπό. Δεν γίνεται λοιπόν η διοίκηση της Περιφέρειας να έχει όλους τους ρόλους. Να εισηγείται θετικά για το εργοστάσιο, να το «μαλώνει» για τη δράση του και να μέμφεται την αντιπολίτευση ως πολέμιους της ανακύκλωσης! Όσο πληθωρική και να είναι η διοίκηση δεν μπορεί να υποκαταστήσει τους επιστημονικούς φορείς, τις ερευνητικές ομάδες των Πανεπιστημίων, την αντιπολίτευση και τους κατοίκους της Μαγνησίας. Και δεν μπορεί να διαστρέφει την αλήθεια επειδή θα αρχίσει να συμβαίνει αυτό που ξεκίνησε εχθές: η απομόνωσή της. Ας σημειωθεί ότι ήταν η πρώτη απόφαση την οποία έλαβε αποκλειστικά με τις δυνάμεις της. Κανείς σύμβουλος της αντιπολίτευσης δεν πείστηκε για τις προθέσεις της.
Όπως δεν πειστήκαν και οι εκπρόσωποι των φορέων και οι πολίτες που βρέθηκαν έξω από το ισχυρά φρουρούμενο μέγαρο. Η πλειοψηφία των φορέων και πολιτών της Μαγνησίας έδωσαν και δίνουν δυναμικά το δικό τους στίγμα. Εντός της αίθουσας ένωσαν τη φωνή τους με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης ενάντια στο σενάριο της εισήγησης, η οποία αποτέλεσε την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τη διοίκηση της Περιφέρειας: εφόσον η εισήγηση ήταν θετική μπορούσαμε όλοι να υπερψηφίσουμε, τι κι αν είχαμε διαφορετική γνώμη! Η παράταξή μας, εκπροσωπούμενη από τους συμβούλους της Μαγνησίας, έδωσε μια εμπεριστατωμένη εικόνα των (λίγων) υπέρ και (πολλών και σημαντικών) κατά της εισήγησης, το βάρος της οποίας φέρει στο Π.Σ. η αιρετή διοίκηση και όχι οι Υπηρεσίες. Εισηγητής εξάλλου ήταν ο κ. Αγοραστός. Η πολιτική υφή της εισήγησης καθίσταται αδιαμφισβήτητη.
Όποιος παρακολούθησε τη συνεδρίαση του Π.Σ. αντιλαμβάνεται ότι η διοίκηση της Περιφέρειας και ιδιαίτερα ο κ. Αγοραστός έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Στ. Ελλάδας - Θεσσαλίας. Εάν η Αποκεντρωμένη αποφανθεί αρνητικά, η διοίκηση της Περιφέρειας λυτρώνεται. Στους πολίτες της Μαγνησίας θα πει ότι η γνωμοδότησή της δεν είχε αντίκτυπο στη ζωή τους, ενώ στους εκπροσώπους του Συνδέσμου Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων Μαγνησίας και του Δήμου Βόλου θα πει ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει στη δημιουργία του εργοστασίου. Όλοι θα είναι ευχαριστημένοι. Οι ευθύνες της όμως, οι οποίες την έφεραν απέναντι στην κοινωνία της Μαγνησίας αλλά και σε όλους όσοι ενδιαφερόμαστε για μια Περιφέρεια με συγκεκριμένες λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, δεν θα εξαφανιστούν ως διά μαγείας. Είναι αλήθεια ότι η έγκριση των περιβαλλοντικών όρων για έργα αυτής της κλίμακας γίνεται με κοινή απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του αρμόδιου Υπουργείου, μπορεί όμως για ορισμένα έργα να μεταβιβάζεται στον γενικό γραμματέα της Αποκεντρωμένης. Σήμερα, η τελική ευθύνη κατανέμεται μεταξύ των δύο αυτών πόλων.
Η θέση της παράταξής μας είναι ότι η αρμοδιότητα για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων πρέπει να ανήκει στην αιρετή Περιφέρεια, η οποία θα πρέπει να αποφασίζει και όχι να γνωμοδοτεί. Με αυτόν τον τρόπο θα αναλάβει την ευθύνη της λήψης αποφάσεων και δεν θα μπορεί να συνεχίζει να επιχειρηματολογεί επ’ άπειρον υπέρ των εργοστασίων παραγωγής στερεών καυσίμων υπό την προϋπόθεση να μην παράγουν στερεά καύσιμα!».
