Αναλυτικά, στην ανακοίνωση του ΕΚΝΛ αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
«Η κυβερνητική ικανότητα στη διαχείριση της πανδημίας αποτυπώθηκε ανάγλυφα στις προτάσεις των υπουργών που ανακοίνωσαν τα νέα μέτρα. Για τους εργαζόμενους χρειάζεται "προσαρμογή στο δύσκολο εργασιακό περιβάλλον, με αντοχή και υπομονή", με "αίσθημα ατομικής ευθύνης, νηφαλιότητα, ψυχραιμία".
Η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και τα "εργαλεία ευελιξίας" που έχουν λάβει ως σήμερα και θα ενισχυθούν ακόμα περισσότερο το επόμενο διάστημα, ήταν το βασικό μενού της συνέντευξης. Η ΚΥΑ που δημοσιεύτηκε προχθές αναφέρει και εξειδικεύει πλευρές που εκτραχύνουν την ήδη άσχημη κατάσταση που έχει έρθει στους μισθούς και σε όσα εργασιακά δικαιώματα έχουν απομείνει.
Η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία, εκμεταλλευόμενη τα περιοριστικά μέτρα και την αντικειμενική ανασφάλεια των εργαζομένων μπροστά στα αποτελέσματα της πανδημίας και προχωρά σε ισχυρό χτύπημα εργασιακών δικαιωμάτων. Χτύπημα που είχε έτσι κι άλλως στο πρόγραμμά της, βρισκόταν στις κατευθύνσεις του ΣΕΒ, όπως π.χ. η απελευθέρωση των απολύσεων, η παραπέρα "ευελιξία" στις εργασιακές σχέσεις, η απελευθέρωση του ωραρίου κ.ο.κ.
Η εργοδοσία έχει πάρει από νωρίς το "πράσινο φως" να κάνει ό,τι θέλει. Ήδη οι καταγεγραμμένες απολύσεις μέχρι τις 20/3 είναι πάνω από 115.000, με δεκάδες επιχειρήσεις να ξεφορτώνουν προσωπικό, να βάζουν χιλιάδες εργαζόμενους "στον πάγο" με αναστολή συμβάσεων και άλλους να τους ξεζουμίζουν με φουλ εντατικοποίηση της εργασίας, άλλους να τους "απασχολούν" αξιοποιώντας το εργαλείο της εκ περιτροπής εργασίας. Φυσικά σε όλο αυτό το περιβάλλον πληθαίνουν οι καταγγελίες για απλήρωτη εργασία, καθυστέρηση δεδουλευμένων, απλήρωτες υπερωρίες.
Όλα τα παραπάνω γίνονται με κρατική στήριξη! Όχι μόνο μέσω των ΠΝΠ και των Υπουργικών Αποφάσεων που προστίθεται η μια πάνω στην άλλη, αλλά και με "ζεστό" κρατικό χρήμα που δεν γεννήθηκε ξαφνικά, αλλά προέρχεται από το στύψιμο των εργαζομένων όλα τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης.
Θυμίζουμε πως πλάι στο τσουνάμι των απολύσεων, η κυβέρνηση έχει δώσει στην εργοδοσία το δικαίωμα να επιβάλλει, ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς, μειώσεις στους μισθούς κατά 50% για τουλάχιστον 6 μήνες, δηλαδή μισθούς που αντιστοιχούν σε 10 μέρες δουλειά το μήνα. Οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι, που αποτελούν μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων, δεν εντάσσονται σε καμία απολύτως ρύθμιση ή προστασία. Είναι εντελώς εκτεθειμένοι καθώς μέσω της "κρατικής προστασίας" συνεχίζουν και φαίνονται ως ενεργοί εργαζόμενοι σε επιχειρήσεις που εξακολουθούν να λειτουργούν (οι οποίες παράλληλα μπαίνουν σε ευνοϊκές ρυθμίσεις, καθώς δεν απολύουν) και καλούνται να ζήσουν με μισθούς των 300 - 400 ευρώ, με δραματική μείωση που μπορεί να επιβάλλει μονομερώς η εργοδοσία.
Επιπλέον, με την παράγραφο 5 της χθεσινής ΚΥΑ αναιρείται η διάταξη της ΠΝΠ της 20/3/2020 που προέβλεπε τη ρήτρα διατήρησης θέσεων εργασίας, αφού αναφέρει ρητά ότι "...στην έννοια του ιδίου αριθμού θέσεων εργασίας δεν συμπεριλαμβάνονται οι αποχωρούντες οικειοθελώς από την εργασία τους, οι αποχωρούντες λόγω συνταξιοδότησης, καθώς και οι εργαζόμενοι ορισμένου χρόνου, των οποίων η σύμβαση εργασίας λήγει μετά τη λήξη της αναστολής".
Οι παραπάνω εργαζόμενοι όχι απλά είναι "στον αέρα" αλλά τιμωρούνται! Ποια ελεγκτική υπηρεσία σήμερα, ποια Επιθεώρηση Εργασίας ελέγχει το αν η απόλυση είναι "εξαναγκασμός" ή "οικειοθελής παραίτηση"; Αυτήν τη στιγμή οι περισσότεροι κλάδοι κατακλύζονται από "παραιτήσεις", οι επιχειρήσεις μεταβάλλουν σημαντικά τον αριθμό των εργαζομένων που "απασχολούν".
Η ΚΥΑ ξεπερνά ακόμα και τα άθλια ως σήμερα δεδομένα που υπήρχαν στα προγράμματα του ΟΑΕΔ με ρήτρες στα προγράμματα απασχόλησης και όριζαν ένα χρονικό διάστημα, για το οποίο οι επιχειρήσεις θα έπρεπε να κρατούν τους εργαζόμενους και να διατηρούνται οι θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με τη χθεσινή ΚΥΑ οι επιχειρηματίες υποχρεώνονται να ξαναπάρουν πίσω στη δουλειά τους ίδιους εργαζόμενους που ανεστάλη η σύμβαση και για όσο διάστημα ίσχυε η αναστολή (π.χ. για 45 μέρες). Απ' αυτό προκύπτει ότι μετά π.χ. τις 45 μέρες ο εργαζόμενος μπορεί να απολυθεί, χωρίς να λαμβάνει καμία απολύτως προστασία. Δηλαδή δίνεται η δυνατότητα στις επιχειρήσεις να αποσπάσουν όλες τις ευνοϊκές ρυθμίσεις απαλλαγών και χρηματοδότησης, κάποιες έχουν χρονικό ορίζοντα 5ετίας, με μόνη δέσμευση να μην απολύσουν εργαζόμενους για τις επόμενες... 45 μέρες.
Την ίδια στιγμή η ΚΥΑ επιτρέπει σε επιχειρήσεις που αναστέλλουν τις συμβάσεις μέσω της τηλεργασίας να αξιοποιούν τους εργαζόμενους από το σπίτι. Δηλαδή να δουλεύουν οι εργαζόμενοι με αμοιβή τα 800 ευρώ και ενδεχομένως τα υπόλοιπα, ως το ύψος του μισθού που προβλέπει η σύμβαση, να τα καλύπτει (αν θέλει) ο εργοδότης. Με λίγα λόγια, ο εργοδότης απολαμβάνει το προνόμιο της τζάμπα εργασίας τόσο στον ονομαστικό μισθό όσο και στην κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από το κράτος και παράλληλα έχει τις συμβάσεις εργασίας ανενεργές.
