το βήμα της Βουλής, συμπληρώνοντας πως ένας τέτοιος τρόπος νομοθέτησης αποτελεί «έναν ad hoc τρόπο αντιμετώπισης των προβλημάτων, έναν τρόπο που λίγο λύνει υπαρκτά ζητήματα, λίγο διευθετεί, λίγο αντιφάσκει με άλλες πρότερες νομοθεσίες και σίγουρα θα αντιφάσκει με τις μελλοντικές, λίγο κάνει κοινώς αποδεκτά ‘’ρουσφέτια’’ και ‘’ρουσφετάκια’’ εδώ και εκεί, λίγο κρύβει κάτω από το χαλί προβλήματα, τα οποία αργά ή γρήγορα θα επανεμφανιστούν». Αναγνώρισε ωστόσο στην κυβέρνηση ότι τουλάχιστον ο τίτλος του σχεδίου νόμου είναι ευφάνταστος και έχει μια χροιά, έστω και ψευδεπίγραφου, «μεταρρυθμιστικού μεγαλείου»: «ένα ‘’βαλκανικής’’ αισθητικής συνονθύλευμα διατάξεων, που καλύπτονται κάτω από τον βαρύγδουπο τίτλο ‘’Στρατηγική αναπτυξιακή προοπτική των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ρύθμιση ζητημάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών και άλλες διατάξεις’’ (!). Ένας πομπώδης τίτλος, για ένα σχετικά ήσσονος σημασίας νομοθέτημα, με κυμαινόμενες συνέπειες, που περιλαμβάνει ορισμένα όντως απαραίτητα μέτρα, μέχρι ρυθμίσεις εξόφθαλμα ρουσφετολογικές».
Επιπλέον, η Ευαγγελία Λιακούλη ήταν καταιγιστική ως προς τις ανύπαρκτες διαδικασίες καλής νομοθέτησης και διαβούλευσης: «Επρόκειτο για 29 άρθρα, τα οποία με ‘’μαγικό’’ τρόπο ‘’κυοφόρησαν’’ και γέννησαν, ούτε λίγο, ούτε πολύ 94 άρθρα του αρχικού κειμένου! Τα οποία, πολύ παραγωγικά ως φαίνεται και τα ίδια, ξανα-κυοφόρησαν ακόμη 16 άρθρα, σε τροπολογία της τελευταίας βραδιάς, με bonus και μια τροπολογία του Υπουργείου Περιβάλλοντος 2 άρθρων… ενώ συνεχίζουν να καταφθάνουν στην Ολομέλεια κι άλλες ατέλειωτες υπουργικές τροπολογίες».
Αυτό ο τρόπος νομοθέτησης ωστόσο για τη βουλευτή Λάρισας είναι ενδεικτικός για τη συνολική έλλειψη σχεδίου, σε σχέση με την Αυτοδιοίκηση από πλευράς του υπουργού Εσωτερικών, στον οποίο καταλόγισε μερικότητα και αποσπασματικότητα.