Τα μετέωρα των Λεοντιδών προέρχονται από τον κομήτη Tempel – Tuttle, ο οποίος εισέρχεται στο εσωτερικό του ηλιακού μας συστήματος κάθε 33 χρόνια, καθώς περιφέρεται γύρω από τον Ήλιο. Η τελευταία διέλευσή του κοντά από τον Ήλιο ήταν το 1998 και θα ξαναπεράσει και πάλι το 2031.
Στα μέσα Νοεμβρίου, η Γη περνά από τις περιοχές όπου βρίσκονται υπολείμματα του κομήτη, από τα οποία τα περισσότερα δεν ξεπερνούν το μέγεθος των κόκκων της άμμου, και τα έλκει προς το κέντρο της. Τα σωματίδια πέφτουν με μεγάλη ταχύτητα, περίπου εβδομήντα χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, πυρακτώνονται και εξαερώνονται στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας. Έτσι δημιουργείται η χαρακτηριστική αναλαμπή που διαρκεί ένα με δύο δευτερόλεπτα. Αν προεκτείνουμε τα ίχνη των τροχιών από τους διάττοντες, θα φαίνεται σαν να προέρχονται από ένα συγκεκριμένο σημείο του ουράνιου θόλου (ακτινοβόλο σημείο) στον αστερισμό του Λέοντα, απ’ όπου πήραν το όνομά τους ως Λεοντίδες.
Αν ο ουρανός είναι σκοτεινός, καθαρός, χωρίς σύννεφα ή ομίχλες, τότε μπορούμε να θαυμάσουμε το υπέροχο θέαμα των ουράνιων… βεγγαλικών με μερικές δεκάδες διάττοντες την ώρα. Και φυσικά θα πρέπει να είμαστε κατάλληλα ντυμένοι με ζεστά ρούχα ώστε να αντιμετωπίσουμε τις χαμηλές νυχτερινές θερμοκρασίες.
Οι καταλληλότερες ώρες είναι οι πρώτες μεταμεσονύκτιες και πριν το χάραμα της Δευτέρας 18 Νοεμβρίου. Για φέτος, η ύπαρξη της Σελήνης στην ευρύτερη περιοχή του ακτινοβόλου σημείου, έχει ως αποτέλεσμα να φαίνονται μόνο οι λαμπρότεροι από τους διάττοντες.