Στα παράλια του νομού μπορεί να βρει κάποιος δημοτικά αλλά και ιδιωτικά κάμπινγκ. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ένα κόστος διαμονής. Αυτό εξαρτάται από το τι διαθέτει η κάθε οικογένεια, αν είναι τροχόσπιτο, σκηνή, αν έχει αυτοκίνητο ή μηχανάκι, τις ημέρες που θέλει να περάσει.
Όταν όμως οι παρέες συζητούν για κάμπινγκ, τις περισσότερες φορές αναζητούν ή κάνουν σχέδια και για ελεύθερο. Όχι, χωρίς να προβληματίζονται, καθώς η νομοθεσία δεν το επιτρέπει. Ο νόμος αναφέρει ότι «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή στάθμευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παραλίες, παρυφές δημόσιων δασών, δάση, και εν γένει κοινόχρηστους χώρους, καθώς και η φιλοξενία πέραν του ενός τροχόσπιτου από καταστηματάρχες ή ιδιώτες». Παράλληλα, προβλέπει ότι η ελεύθερη κατασκήνωση τιμωρείται με κράτηση και όχι με φυλάκιση πλέον έως έξι μήνες ή με πρόστιμο έως 3.000 ευρώ. Πέρα όμως από την ποινή αυτή, προβλέπεται και μία διοικητική κύρωση, ένα πρόστιμο ύψους 300 ευρώ. Κάποιοι το ρισκάρουν, άλλοι πάλι προτιμούν τη σιγουριά του οργανωμένου χώρου.
Το ζήτημα του ελεύθερου κάμπινγκ επανέρχεται στην επικαιρότητα κάθε καλοκαίρι και συνεχίζει να διχάζει. Η διαμάχη ανάμεσα στους υπέρ και τους κατά κρατά χρόνια και η κάθε πλευρά προβάλει τα δικά της επιχειρήματα. Λόγοι κυρίως οικονομικοί κάνουν κάποιους να παίρνουν το ρίσκο και να στήνουν τη σκηνή τους στην παραλία. Οι λάτρεις της κατασκήνωσης παραμένουν πιστοί σε αυτό τον εναλλακτικό τρόπο διακοπών και αναζητούν μυστικούς «παραδείσους» για να στήσουν τη σκηνή και να έχουν θέα το απέραντο γαλάζιο και τα αστέρια.
Όσο για εκείνους που θέλουν την άνεσή τους, οι κατασκηνωτές απαντούν ότι η σωστή οργάνωση προσφέρει τις απαραίτητες ανέσεις ακόμα και στην παραλία. Υποστηρίζουν ότι αξίζει να αφιερώσουν ένα Σαββατοκύριακο για να ζήσουν μια υπέροχη εμπειρία που θα τους φέρει πιο κοντά στη φύση, στους φίλους, στον ίδιο τους τον εαυτό.
«Φορτώστε το πορτ μπακάζ με τα απαραίτητα», σημειώνουν και ξεκινούν «θα χρειαστείτε σκηνή, στρώμα ή υπόστρωμα, σλιπίνγκ μπαγκ, γκαζιέρα, σκεύη μαγειρικής, ψυγείο παραλίας, τρόφιμα που δεν χαλάνε. Οι ανέσεις είναι περισσότερες όταν κοντά στην παραλία υπάρχει ταβέρνα καθώς σας καλύπτει τουλάχιστον ένα γεύμα την ημέρα».
Στο ελεύθερο κάμπινγκ όμως υπάρχουν κανόνες και ο βασικότερος κανόνας είναι η προστασία του περιβάλλοντος και ο σεβασμός στα ζώα που ζουν στην παραλία. «Είσαι υπεύθυνος για τη φροντίδα του περιβάλλοντος και δεν κάνεις κάτι που μπορεί να βλάψει τη φύση. Για να κάνεις κάμπινγκ σημαίνει ότι αγαπάς τη φύση. Δεν κατασκηνώνεις κοντά σε δασική περιοχή, δεν ανάβεις φωτιά, ακόμα και αν δεν κουνιέται φύλο. Δεν βανδαλίζεις το τοπίο, δεν κόβεις ξύλα, δεν ζωγραφίζεις στα βράχια, δεν αφήνεις τα κάρβουνα στην παραλία, δεν ξεχνάς να μαζέψεις τα σκουπίδια σου και τις γόπες των τσιγάρων, δεν ξεχνάς να τα πετάξεις στον κάδο απορριμμάτων», αναφέρουν κατασκηνωτές.
Παραλίες που προτιμούν να στήνουν τη σκηνή τους οι κατασκηνωτές στα παράλια του νομού είναι η Πλατιά Άμμος, η Παλιουργιά, η παραλία Παπακώστα και η παραλία Ρακοπόταμου.
Της Ζωής Παρμάκη
Φωτ. Βασίλης Ντάμπλης
