Αποτελούν τον αντίποδα της άποψης που ζητά να νομιμοποιηθεί η κάνναβη για ψυχαγωγική χρήση, αφού παραδέχονται, αποδέχονται και αυτό αναδεικνύουν: τα προβλήματα δηλαδή που δημιουργεί η χρήση.
«Τα τελευταία δύο χρόνια, νέοι ηλικίας 18 έως και 25 χρόνων, ζητούν βοήθεια προκειμένου να διακόψουν τη χρήση κάνναβης, εξαιτίας προβλημάτων που τους έχει προκαλέσει στην καθημερινότητά τους», δηλώνει στην «Ε» η κ. Μαρία Μπαλιάκου, υπεύθυνη της Ανοιχτής Δομής Υποστήριξης του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος», που δημιουργήθηκε για να καλύψει την ανάγκη των ανθρώπων που επιθυμούν να απεξαρτηθούν, χωρίς να εγκαταλείψουν το οικογενειακό, κοινωνικό και εργασιακό τους περιβάλλον.
Η νέα δομή, ανέδειξε την ανάγκη που υπήρχε στη Λάρισα και μάλιστα από νέους ανθρώπους, να σταματήσουν τη χρήση κάνναβης. Στα δύο χρόνια λειτουργίας της, συνολικά 98 άτομα ζήτησαν βοήθεια για να απεξαρτηθούν από διάφορες ναρκωτικές ουσίες.
Το εγχείρημα του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος», αναμφίβολα θεωρείται ήδη επιτυχημένο και αναλυτικότερα για το πώς ξεκίνησε καθώς και για τη δίχρονη πορεία του, μας μίλησε η κ. Μπαλιάκου τονίζοντας μεταξύ άλλων: «Τα τελευταία χρόνια χτυπούσαν την πόρτα μας, άνθρωποι που
ζητούσαν βοήθεια για θέματα εξάρτησης, αλλά τους ήταν αδύνατον να ενταχθούν σε πρόγραμμα απεξάρτησης μέσα στη θεραπευτική κοινότητα «Έξοδος», λόγω του ότι δεν ήθελαν να εγκαταλείψουν τις καθημερινές τους υποχρεώσεις (εργασία, οικογένεια, σπουδές κλπ).
Η δημιουργία ενός ανοιχτού προγράμματος συμπλήρωσε τις υπηρεσίες απεξάρτησης που προσφέρει το ΚΕΘΕΑ «Έξοδος» και που έχουν αναπτυχθεί κυρίως από τη θεραπευτική κοινότητα διαμονής στη Λάρισα.
Η ιδέα αυτή υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια και συζητιόταν από το προσωπικό του προγράμματος.
Η Ανοιχτή Δομή Υποστήριξης, έτσι το ονομάσαμε, ξεκίνησε να λειτουργεί πειραματικά το φθινόπωρο του 2015 ως μια δράση του ΚΕΘΕΑ «Έξοδος», η οποία θα πρόσφερε υπηρεσίες θεραπείας σε ανθρώπους οι οποίοι στη δεδομένη φάση της ζωής τους δεν χρειάζονται οπωσδήποτε το πρόγραμμα διαμονής της θεραπευτικής κοινότητας, προκειμένου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την εξάρτηση από τις ουσίες.
Διότι η εισαγωγή στη θεραπευτική κοινότητα απαιτεί ένας άνθρωπος, για ένα χρονικό διάστημα, να απομακρυνθεί από το περιβάλλον του και να αφιερωθεί σ’ αυτό που γίνεται μέσα στην Θ.Κ. ώστε να μπορέσει να ανασυγκροτήσει τις δυνάμεις του και να σχεδιάσει ένα καινούριο πλάνο ζωής.
Η αφορμή δόθηκε λοιπόν όταν δημιουργήθηκε μια μικρή ομάδα τεσσάρων ανθρώπων και πήραμε την απόφαση να το ξεκινήσουμε.
Βέβαια, στην πράξη φαίνεται ότι αυτό είναι αρκετά δύσκολο καθώς η πίεση της καθημερινότητας εξακολουθεί να υπάρχει παράλληλα με την προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος. Όμως αν κάποιος το θέλει πολύ, τελικώς το καταφέρνει».
Επίσημα η Α.Δ.Υ. λειτουργεί από το φθινόπωρο του 2016, ως δομή του ΚΕΘΕΑ με βάση τη νομοθεσία που ισχύει για όλα τα Θεραπευτικά Προγράμματα του ΚΕΘΕΑ. Το σύνθημά της, είναι «βοήθεια όπως τη θες» και αποτελεί κανόνα η προστασία του απορρήτου και της ιδιωτικότητας.
ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ :
Το πιο σημαντικό, είναι να ακούσουμε τα λόγια, όσων ζήτησαν βοήθεια:
***«Δεν πίστευα ποτέ ότι θα είναι εύκολο, διαπιστώνω όμως ότι δεν είναι και δύσκολο. Θέλω να παραθέσω αυτούσιο κάτι που διάβασα και νιώθω ότι εκφράζει απόλυτα την προσπάθειά μου και των υπολοίπων μελών της ομάδας μου… «η μετάβαση πάντα από το παλιό στο καινούριο κρύβει ενδιάμεσα το κενό, το σκοτάδι και τον φόβο του αγνώστου. Όσο δε λυγίζεις και επιμένεις, επιθυμείς, ελπίζεις και πιστεύεις, τόσο διώχνεις μακριά τα σύννεφα της καταχνιάς και ο ήλιος της ψυχής σου θα σε οδηγήσει. Το σίγουρο είναι ότι έτσι δεν θα κινδυνεύσεις από κανένα λύκο, αλλά μπορεί να λιώσουν τα παπούτσια σου από την πεζοπορία. Άσε τον ήλιο της ψυχής σου, εκείνος ξέρει καλά τον δρόμο, γιατί γνωρίζει τον τερματικό σου σταθμό, τη δική σου Ιθάκη….».
*** «Έλεγα κάποτε και εγώ διάφορα για σκληρά, για μαλακά. Έλα μωρέ! Δεν κάνω και τίποτα κακό, χορταράκι του θεού καπνίζω, έλεγα. Τώρα λέω, «μεγάλε άργησες, αλλά ξύπνησες…»! Το θέμα δεν είναι σκληρά ή μαλακά, είναι το να κοιμάσαι, να ξυπνάς στην ώρα σου και δεν χρειάζεσαι τίποτα που να σε αναγκάζει να κάνεις πρώτα αυτό, για να κάνεις μετά κάτι άλλο…».
*** «Το θέμα δεν είναι αν ευθύνεται η χρήση σαν χρήση. Η χρήση, η οποιαδήποτε, είναι το αποτέλεσμα αρκετών προβλημάτων όσον αφορά στο θέμα ψυχολογίας και διαχείρισης αυτών… Για μένα δεν είναι ότι άλλαξα, θα ήταν ψέμα να πω ότι άλλαξα σαν άνθρωπος, όμως άλλαξα κάποιες κακές συνήθειες του τύπου να μην είμαι τεμπέλης και να νοιάζομαι για τον εαυτό μου, στην ουσία και όχι στα λόγια…
Εκεί με βοήθησε το ΚΕΘΕΑ να πάρω στα σοβαρά τον εαυτό μου, τον Γιώργο. Με βοήθησε να δω πιο ώριμα τα προβλήματά μου και να μην καταφεύγω σε εύκολες λύσεις, που στην ουσία αποδείχτηκαν ότι διόγκωναν το πρόβλημα παρά το έλυναν.
Δεν περίμενα ποτέ ότι μέσα από την ομάδα θα μπορέσω να δω προβλήματα και καταστάσεις που θα μπορούσα και εγώ ο ίδιος να περάσω και να βλέπω πτυχές του χαρακτήρα μου σε άλλους ανθρώπους…
Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και αναρωτήθηκα τι ζητάω από εμένα.
Το σημαντικότερο από όλα είναι ότι αναγνώρισα, χωρίς ντροπή, το τι ήμουν και το πώς αισθανόμουν. Πιστέψτε με, μου είναι πολύ δύσκολο να παραδεχτώ ότι τελικά δεν μπορούσα να θεραπευτώ μόνος μου».
ΠΡΟΦΙΛ
«Το προφίλ των ανθρώπων αυτών, διαφέρει από το κλασικό προφίλ του εξαρτημένου, που έχουμε όλοι στο μυαλό μας, γι΄ αυτό και οι ηλικίες ποικίλλουν», δηλώνει στην «Ε», η κ. Μπαλιάκου και αναφέρει: «Νεαροί ενήλικες, από 18 έως και 25 χρονών περίπου, είναι συνήθως φοιτητές, οι οποίοι ζητούν βοήθεια προκειμένου να διακόψουν τη χρήση κάνναβης. Από 25 έως 40 ετών, είναι κυρίως εργαζόμενοι, με μακροχρόνια χρήση στο ιστορικό τους είτε οπιούχων είτε άλλων ουσιών. Υπάρχει και ένας αριθμός μεγαλύτερων ηλικιακά, οι οποίοι είναι χρόνιοι χρήστες, κυρίως κάνναβης, και αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα ψυχικής και σωματικής υγείας». Οι ενδιαφερόμενοι για την Ανοιχτή Δομή Υποστήριξης χρηστών, μπορούν να επικοινωνήσουν με το τηλέφωνο 2410-253134.
Της Λένας Κισσάβου
