Σήμερα όμως έχουν την τιμητική τους. Είναι η δική τους γιορτή. Η γιορτή του Πατέρα. Μια γιορτή που δεν αφορά μόνο στους πατεράδες, αλλά στην πατρότητα γενικά και στη συνεισφορά των μπαμπάδων στο κοινωνικό σύνολο.
Στην ουσία είναι μια γιορτή που έχει ως στόχο να δείξει ότι ο ρόλος του πατέρα είναι εξίσου σημαντικός με αυτόν της μητέρας δεδομένου ότι πολύ συχνά στην κοινωνία μας οι μπαμπάδες περνούν σε δεύτερη μοίρα. Στη πραγματικότητα οι σημερινοί πατεράδες είναι εξίσου πρωταγωνιστές στη ζωή των παιδιών τους όπως και οι μητέρες.
Τα στερεότυπα που θέλουν τον πατέρα απλώς κουβαλητή του σπιτιού με ελάχιστες ευθύνες ως προς την ανατροφή των παιδιών, αλλά και της ευημερίας του σπιτιού γενικότερα έχουν αλλάξει. Οι σύγχρονοι μπαμπάδες τα κάνουν όλα. Βοηθούν στις δουλειές του σπιτιού, κρατούν τα παιδιά τους από βρέφη. Θα τα ταΐσουν, αλλάξουν, θα τα βγάλουν βόλτα με το καρότσι, θα τα πάνε στις δραστηριότητές τους, θα τα πάρουν από το σχολείο και φυσικά δεν νιώθουν καθόλου περίεργα που συμμετέχουν ισότιμα στην ανατροφή των παιδιών τους.
Εκείνες οι εποχές που οι δουλειές του σπιτιού και τα παιδιά θεωρούνταν υποχρέωση γένους θηλυκού έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Ο Χρήστος, πατέρας δύο παιδιών είναι από τους μπαμπάδες που έχουν ενεργό ρόλο στη ζωή των παιδιών του. Μπορεί η εργασία του να τον κρατά απασχολημένο μέχρι το απόγευμα, παρόλα αυτά από την ώρα που θα ανοίξει τη πόρτα του σπιτιού του δεν θα χαλαρώσει στιγμή. Θα παίξει με τα παιδιά του, θα τα κάνει μπάνιο, θα τακτοποιήσει το δωμάτιό τους. «Η σύζυγός μου εργάζεται πρωί και απόγευμα. Και οι δυο μας έχουμε επιφορτιστεί με πολλά. Όταν οι δουλειές είναι μοιρασμένες μας μένει περισσότερος χρόνος και φυσικά όλοι λειτουργούμε καλύτερα στο σπίτι. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν αντρικές και γυναικείες δουλειές. Όλοι μπορούν να κάνουν τα πάντα και φυσικά ό,τι κάνω για τα παιδιά μου με γεμίζει ικανοποίηση. Τα παιδιά χρειάζονται πατέρα που όχι απλώς να φροντίζει για το φαγητό τους ή για να τους αγοράζει δώρα, αλλά για να είναι δίπλα τους στο παιχνίδι, στην αρρώστια, παντού, όπως και η μητέρα τους χρειάζεται ένα σύζυγο που να τη στηρίζει όχι στη θεωρία αλλά στη πράξη. Εξάλλου, έχω ζήσει και πολλά χρόνια ως εργένης και εννοείται ότι έμαθα να κάνω όλες τις δουλειές».
Ο Βασίλης είναι μια διαφορετική περίπτωση μπαμπά που ενώ θα ήθελε να κάνει περισσότερα, η απαιτητική δουλειά του, του αφήνει ελάχιστο χρόνο. «Η δουλειά μου τρώει πολλές ώρες και δεν μπορώ να κάνω όσα θα ήθελα. Όμως όταν βρίσκομαι στο σπίτι θα παίξουμε μαζί, θα πούμε παραμυθάκια. Στις δουλειές του σπιτιού δεν συμμετέχω όμως προσπαθώ όπου χρειάζεται να είμαι εκεί».
Ο κ. Ηλίας είναι πατέρας «παλαιάς κοπής». Σήμερα τα παιδιά του έχουν παιδιά. «Έχω τρεις γιους. Τους πρόσφερα τα πάντα δεν τους έλειψε τίποτα. Μέχρι τη στιγμή που έγινα παππούς νόμιζα ότι ήμουν καλός πατέρας. Την πρώτη φορά που είδα τον γιο μου να αλλάζει πάνα στο μωρό και να απλώνει τα ρούχα από το πλυντήριο, δεν το κρύβω μου κακοφάνηκε. Εγώ είχα πάντα μια γυναίκα και μια πεθερά που τα έκαναν αυτά. Ούτε το πιάτο από το τραπέζι δεν σήκωνα. Όσο όμως βλέπω τον γιο μου, τόσο περήφανος νιώθω. Η γυναίκα του εργάζεται και όταν εκείνη λείπει από το σπίτι, εκείνος είναι εκεί για τα παιδιά του. Για να παίξει, να τα φροντίσει, για όλα. Ως παππούς μπορώ να πω ότι είμαι καλύτερος από ό,τι ήμουν ως πατέρας. Ο γιος μου με δίδαξε πολλά. Μα πάνω από όλα μου έμαθε πόσο όμορφο είναι να απολαμβάνεις κάθε λεπτό που περνάς με τα παιδιά σου».
ΤΙ ΕΔΕΙΞΕ Η ΕΡΕΥΝΑ
Μια έρευνα, που πραγματοποιήθηκε σε 600 μπαμπάδες με παιδιά ηλικίας έως 12 ετών κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι σύγχρονοι μπαμπάδες εμπλέκονται πολύ περισσότερο στην ανατροφή των παιδιών από τους μπαμπάδες των παλαιότερων γενεών. Οι ερευνητές μελέτησαν το κατά πόσο αυτοί ασχολούνται σήμερα με τα παιδιά και τις δουλειές του σπιτιού, πώς αισθάνονται για τα κοινωνικά στερεότυπα που τους θέλουν να μην κάνουν τίποτα και τι είδους γονείς είναι πραγματικά. Αυτά είναι ορισμένα από τα συμπεράσματα των ερευνητών:
-Δεν τους αρέσουν τα αστεία για τους μπαμπάδες
Υπάρχει εδώ και χρόνια το στερεότυπο του μπαμπά που δεν κάνει τίποτα στο σπίτι, που δεν ξέρει καν πού βρίσκονται π.χ. τα απορρυπαντικά. Το στερεότυπο αυτό, όμως, δεν αρέσει καθόλου στους σημερινούς μπαμπάδες, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων πιστεύει ότι ο ρόλος του άνδρα στο σπίτι έχει γίνει πολύ πιο ενεργός τα τελευταία χρόνια.
-Κάνουν περισσότερα από όσα τους αναγνωρίζονται
Οι μπαμπάδες που συμμετείχαν στην έρευνα είπαν ότι κάνουν και εκείνοι τα πάντα στο σπίτι και με το μωρό, όπως το να αλλάζουν πάνες και να πηγαίνουν τα παιδιά στο σχολείο και παρ' όλα αυτά αντιμετωπίζονται όπως οι μπαμπάδες της δεκαετίας του '50. Μάλιστα, στις απαντήσεις τους σχεδόν 7 στους 10 μπαμπάδες είπαν ότι περισσότερες φορές κάνουν εκείνοι μπάνιο το μωρό, ετοιμάζουν τα παιδιά για το σχολείο, συμμετέχουν στις δραστηριότητες του παιδιού και βοηθούν με τις δουλειές του σπιτιού.
-Βοηθούν στην κουζίνα και είναι εξίσου καλοί «νοσοκόμοι»
Όταν το παιδί αρρωσταίνει, ποιος μένει στο σπίτι για να το φροντίσει; Μόνο 7% απάντησε πως δεν το έχει κάνει ποτέ και το αφήνει στη μαμά. Όσο για τους υπόλοιπους, το 32% είπε πως μοιράζει εξίσου με τη μαμά τον χρόνο της φροντίδας του παιδιού όταν είναι άρρωστο, ενώ το 20% είπε ότι μένει πάντα στο σπίτι σε τέτοιες περιπτώσεις.
Της Νατάσας Πολυγένη
