Ο Νίκος Βαλιανάτος διετέλεσε γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Λάρισας του ΚΚΕ το 1922 και γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Λάρισας. Με τον καθημερινό του αγώνα είχε αποκτήσει μεγάλη επιρροή στις λαϊκές μάζες και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης όχι μόνο στη Λάρισα αλλά και σε όλη την περιοχή.
Το 1925 «ο Γέρος της Εργατικής Βοήθειας» όπως τον αποκαλούσαν, προτάθηκε από το ΚΚΕ ως υποψήφιος δήμαρχος Λάρισας. Θα ήταν νικητής, έχασε για 40 μόνο ψήφους, αν δεν υπήρχαν πολλές και ποικίλες μεθοδεύσεις από τα «τζάκια» των «παλαιών» κομμάτων, που έτρεμαν στην ιδέα η Λάρισα να έχει κομμουνιστή δήμαρχο. Επίσης τον Μάρτη του 1926, επί δικτατορίας Πάγκαλου, το ΚΚΕ τον προτείνει για υποψήφιο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρ’ ότι εκείνη την εποχή βρισκόταν εξόριστος σε νησί.
Το 1938, επί βασιλομεταξικής δικτατορίας, ο 71χρονος πλέον Νίκος Βαλιανάτος συλλαμβάνεται ξανά για την πολιτική του δραστηριότητα και ύστερα από άγριο βασανισμό το πρωί της 9ης Αυγούστου θα βρεθεί νεκρός στο πεζοδρόμιο κάτω από τη Γενική Ασφάλεια Αθηνών. «Έτσι εκδικήθηκε η δικτατορία τον ακούραστο αγωνιστή Νίκο Βαλιανάτο» σημειώνει σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ, «μια πολύ αγαπητή ηρωική μορφή, ένας από τους πρωτομάρτυρες του κόμματός μας. Έζησε όλη τη ζωή του τίμια, σεμνά, πλούσια αγωνιστικά. Πηγή φρονηματισμού για τη σημερινή και τις μέλλουσες γενιές».
