η συναλλαγή των φαρμακευτικών εταιριών με επιστημονικές ιατρικές εταιρίες, γιατρούς, εταιρίες διοργάνωσης συνεδρίων και μέσα ενημέρωσης, χωρίς έλεγχο και παράλληλη δημοσιοποίηση στοιχείων». Αυτό αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ Λάρισας επισημαίνοντας: «Είναι γεγονός ότι μετά το 2010, υπήρξαν περικοπές αλλά και απαγορεύσεις αυξήσεων στις ανατιμολογήσεις, μόνο που δεν ίσχυσαν για την Novartis, αφού δόθηκε η επιλεκτική δυνατότητα καθόλου ευκαταφρόνητων αυξήσεων τιμών σε φάρμακα υψηλής κατανάλωσης αυτής της εταιρίας, όπως αντιυπερτασικά, αντιδιαβητικά και ενάντια στην άνοια. Την ίδια στιγμή, υπήρξε «δυσμενής» μεταχείριση φαρμάκων ανταγωνιστικών σκευασμάτων της Novartis (καθυστέρηση εισόδου τους στη θετική λίστα), τα οποία ήταν και πολύ φθηνότερα και θεραπευτικά ισοδύναμα.
Γεγονός είναι επίσης ότι την πενταετία 2010- 2015, μειώθηκε η φαρμακευτική δαπάνη, αλλά αυτό είναι η μισή αλήθεια. Μειώθηκε το ποσό που κατέβαλε το Δημόσιο (κράτος και ΕΟΠΥΥ) για φάρμακα. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας δεν πήραν μέτρα για να ελέγξουν τη συνολική δαπάνη, αλλά προχώρησαν σε οριζόντιες περικοπές, εξαιτίας του πολύ σφιχτού προϋπολογισμού που επέβαλλαν οι δανειστές. Ετσι, δημιουργήθηκαν πολλαπλές στρεβλώσεις, όπως οι μεγάλες ελλείψεις τόσο σε καινοτόμα φάρμακα (ογκολογικά), όσο και σε φτηνά και αποτελεσματικά φάρμακα, τα οποία αντικαταστάθηκαν από ακριβότερα πρωτότυπα, χωρίς πάντα επιπλέον θεραπευτικό όφελος. Επιπλέον, το μεγαλύτερο μέρος της δαπάνης που μειώθηκε μετακυλίστηκε στους πολίτες και ένα πολύ μικρότερο στις φαρμακευτικές εταιρίες. Η σημαντικότερη στρέβλωση όμως αυτής της εξέλιξης, ήταν ότι εκατομμύρια ανασφάλιστοι έμειναν χωρίς φάρμακα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προχωρήσει σε μια σειρά σημαντικών τομών που ήδη βελτίωσαν θεαματικά την κατάσταση. Η κυβέρνηση έθεσε και θέτει σε εφαρμογή τις θεσμικές δικλείδες ασφαλείας στον χώρο της Υγείας και του φαρμάκου που δεν θα επιτρέψουν στο μέλλον την αναπαραγωγή όσων εγκληματικών συνέβησαν τα προηγούμενα χρόνια.
Για να αισθανθεί ο πολίτης ασφαλής πρέπει να υπάρχει εγγυημένη πρόσβαση στο φάρμακο που έχει ανάγκη, όσο ακριβό κι αν είναι, να είναι διασφαλισμένη η αξιοπρεπής φροντίδα του στο ΕΣΥ, χωρίς το «μέσον» ή το «φακελάκι» και – το κυριότερο- να βλέπει ότι οι φορολογικές και ασφαλιστικές του επιβαρύνσεις πιάνουν τόπο, ενισχύουν τη δημόσια περίθαλψη και δεν διασπαθίζονται από την πολιτική εξουσία και τους ευνοουμένους της».