Ψηφίζοντας υπέρ της αθώωσής της, υπερτέρησαν των 3 ψήφων των τακτικών δικαστών και δεν έκαναν έτσι με αυτόν τον τρόπο δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα της έδρας που ήταν καταδικαστική. Η απόφαση αυτή ήταν μια λύτρωση για την ίδια καθώς στο πρώτο δικαστήριο (ΜΟΔ Καρδίτσας) είχε καταδικαστεί με 6 χρόνια κάθειρξης και έξι μήνες φυλάκισης καθώς κρίθηκε ένοχη για δύο πράξεις. Για εμπρησμό από πρόθεση με τον οποίο θα μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και για διακεκριμένη φθορά.
Η φωτιά στο δημοτικό κατάστημα των Αγίων Αναργύρων του Δήμου Κιλελέρ ξέσπασε τον Νοέμβρη του 2011 στο υπόγειο. Από την πυρκαγιά κάηκαν έγγραφα, αρχεία και γραφική ύλη από τα αρχεία. Όπως προέκυψε από την έρευνα της Πυροσβεστικής, και αναφέρεται στην απόφαση του πρώτου δικαστηρίου, προσανάμματα από αυτά που χρησιμοποιούνταν από το τζάκι, βρέθηκαν στον πρώτο όροφο σε γραφεία που δεν χρησιμοποιούν υπάλληλοι αλλά και σε φοριαμό της κατηγορουμένης.
Η κατηγορούμενη ήταν υπάλληλος που ασχολούταν με τις άδειες παραμονής των αλλοδαπών. Εκείνη την ημέρα βρισκόταν για τελευταία φορά στο κατάστημα, αφού έληγε η σύμβασή της ορισμένου χρόνου. Λίγες ημέρες από το συμβάν, είχε εκφράσει παράπονα πως είχε χαθεί το κλειδί του γραφείου της. Όπως τονίζεται στην απόφαση του ΜΟΔ Καρδίτσας ήταν η πρώτη που αντιλήφθηκε τη φωτιά στο υπόγειο, αμέσως μόλις χτύπησε ο συναγερμός φωνάζοντας μάλιστα «φωτιά, φωτιά».
Το πρώτο δικαστήριο της Καρδίτσας είχε πειστεί πως τη φωτιά την έβαλε η κατηγορούμενη καθόσον «υλικό με το οποίο τέθηκε η φωτιά βρέθηκε στην ντουλάπα ενώ ήθελε με αυτόν τον τρόπο να εξαφανίσει και στοιχεία που την καθιστούσαν υπεύθυνη για έλλειμμα που παρουσιάστηκε σχετικά με τα χρήματα από τα παράβολα αλλοδαπών που έκαναν αιτήσεις για τη χορήγηση άδειας παραμονής, τις οποίες χειριζόταν η ίδια.
Το θέμα ανακινήθηκε ένα μήνα μετά την πυρκαγιά, όταν κάποιος αλλοδαπός παραπονέθηκε για τη μη χορήγηση άδειας και αποκαλύφθηκε τελικά έλλειμμα της τάξης 17 – 18 χιλιάδων ευρώ. Το έλλειμμα αυτό κάλυψε ο πατέρας της κατηγορουμένης».
Στο πρώτο δικαστήριο είχε κριθεί ένοχη κατά πλειοψηφία καθώς 3 ένορκοι είχαν αντίθετη άποψη.
Στο Εφετείο της Λάρισας όμως άλλαξαν οι ισορροπίες. Η ίδια αρνήθηκε τις κατηγορίες. Τόνισε μεταξύ άλλων τόσο με τους αυτοτελείς ισχυρισμούς όσο και κατά τη διάρκεια της απολογίας της με δάκρυα στα μάτια πως «όποιος επιχείρησε τον εμπρησμό των αρχείων δεν είχε γνώση πως τα συγκεκριμένα αρχεία που αφορούσαν αλλοδαπούς ήταν ένα μόνο από τα διαθέσιμα αντίγραφα» εξηγώντας πως υπήρχαν κι άλλα.
Επίσης υπογράμμισε πως «δεν είναι δυνατόν να θέσω εγώ τη φωτιά αφού γνώριζα όπως και όλοι οι υπάλληλοι, ότι όχι μόνο υπάρχει σύστημα πυρασφάλειας αλλά και πως λειτουργεί με το παραμικρό». Ακόμα πρόσθεσε για τον φοριαμό της ότι «ήταν η τελευταία μου μέρα στη δουλειά. Από εκείνη την ημέρα ο φοριαμός μου ήταν στην ελεύθερη διάθεση της Διεύθυνσης του δημαρχείου» εξηγώντας πως είχε πρόσβαση ο καθένας.
Τα παραπάνω ήταν κάποια από τα στοιχεία που έπεισαν τους ενόρκους για να ψηφίσουν υπέρ της αθώωσης της γυναίκας.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΚΙΑΣΤΑΣ
