Οι σταθμοί της Χάλκης, της Μελίας, της Κυψέλης, του Αρμενίου, του Στεφανοβικείου, του Ριζόμυλου, του Βελεστίνου, του Αγ. Γεωργίου και των Μελισσιάτικων που βρίσκονται στη γραμμή δεν λειτουργούν πια. Παραμένουν κλειστοί χωρίς κάποιο σιδηροδρομικό υπάλληλο. Στέκουν μόνα τους εκεί τα παλιά και εγκαταλελειμμένα κτίρια για να θυμίζουν ότι γνώρισαν καλύτερες μέρες.
Όταν το τρένο ξεκινά από τη Λάρισα για τον Βόλο ή το αντίστροφο ο μηχανοδηγός ενημερώνεται για ποιους προορισμούς έχουν κοπεί εισιτήρια και έτσι γνωρίζει σε ποια σημεία θα κάνει στάση. Όταν όμως ο ταξιδιώτης έχει ως αφετηρία του κάποιον από τους ενδιάμεσους σταθμούς, ελλείψει σταθμαρχών αυτό που γίνεται είναι το τρένο να κόβει ταχύτητα πλησιάζοντας, κι εφόσον ο μηχανοδηγός δει κόσμο να περιμένει στην αποβάθρα σταματά και τον επιβιβάζει. Αλλιώς, συνεχίζει για τον επόμενο.
Οι ενδιάμεσοι σταθμοί της διαδρομής εξυπηρετούν ελάχιστο κόσμο σε σχέση με παλαιότερα αν και δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία που να αποδεικνύουν την κινητικότητα των επιβατών. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ κ. Κώστας Αδάμος αρκετοί είναι καθημερινά εκείνοι που μεταβαίνουν με το τρένο στις εργασίες τους, στη Λάρισα ή τον Βόλο, από τα γύρω χωριά, ενώ οι πρακτικές δουλειές με δημόσιες υπηρεσίες, οι συναλλαγές σε τράπεζες, τα ψώνια και η διασκέδαση στην πόλη είναι οι πιο συχνές αιτίες μετακίνησης αυτών των πληθυσμών με το τρένο. Βέβαια, δεν είναι αρκετοί ώστε να δικαιολογούν εκεί την παρουσία υπαλλήλου του ΟΣΕ. Από τους εννέα συνολικά σταθμούς της διαδρομής, εκείνοι που παρουσιάζουν μεγαλύτερη κινητικότητα είναι η Κυψέλη, το Αρμένιο, το Στεφανοβίκειο και το Βελεστίνο, σημειώνει ο κ. Αδάμος λέγοντας ότι σε αυτούς η αμαξοστοιχία κάνει πάντοτε στάση.
Αν βρεθείτε, λοιπόν, σε κάποιο από τα χωριά του κάμπου και θέλετε να επιστρέψετε με το τρένο, κάντε σινιάλο στο τρένο. Θα σταματήσει...
Παναγιώτα Φούντα
Φωτ. Λεωνίδας Τζέκας
