Στη Λάρισα σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις της αστυνομίας, συμβαίνει μια φορά την εβδομάδα να φτάνουν συμπολίτες ως το Τμήμα για να καταθέσουν το παράπονό τους πως «κάποιος» τους έκλεψε το ΙΧ. Κάποιοι πιο σίγουροι ωστόσο προχωρούν και σε μηνύσεις για να αποδείξουν πως δεν λένε ψέματα μα ούτε και υπερβάλλουν. Λίγα 24ωρα αργότερα όμως και καθώς επανέρχονται οι φυσιολογικές τιμές στο αίμα τους, όλα ξεκαθαρίζουν στο μυαλό τους. Όλα; Όχι, καθώς το αμάξι δεν έχει βρεθεί…
Ο Ιωακείμ μάς εξηγεί πώς βγήκε για ένα βράδυ και κατέληξε στο περιπολικό να ψάχνει το αμάξι του με τους αστυνομικούς παρέα. «Βγήκα με τους φίλους μου» θυμάται για την «Ε», αλλά τότε δεν θυμόταν πως άλλαξε 3-4 μαγαζιά με το τελευταίο να βρίσκεται όχι τόσο κεντρικά όσο τα υπόλοιπα. «Ήπια αρκετά και επέστρεψα με τα πόδια. Πήγα στο αρχικό σημείο που πάρκαρα αλλά δεν θυμόμουν πως το αυτοκίνητο το είχα πάρει μαζί μου στο τελευταίο μαγαζί που πήγα». Δεν το βλέπει εκεί και πάει αμέσως στην αστυνομία.
«Καταθέτω μήνυση και οι αστυνομικοί προτίθενται να με βοηθήσουν. Με βάζουν στο περιπολικό και κάνουμε μερικές βόλτες στο κέντρο μήπως και το εντοπίσουμε. Εγώ είμαι σίγουρος όμως πως μου το έχουν κλέψει». Περνάει όμως η νύχτα. Περνάει και επίδραση του αλκοόλ αλλά πάλι είναι σίγουρος πως του το έχουν κλέψει. Παίρνει το ΙΧ του πατέρα του Κυριακάτικα και ξεκινάει να ψάχνει. Πάλι τίποτα όμως. Οι ελπίδες χάνονται.
«Τη Δευτέρα το βράδυ όμως χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ένας φίλος μου. Με ρωτάει είσαι μέσα στο μαγαζί; Και του απαντάω πως όχι. Άσε με λέω μου έκλεψαν το αμάξι. Αφού το βλέπω μου λέει είναι με τη μούρη ανεβασμένη στην είσοδο και όλοι ρωτούσαν σε ποιον ανήκει». Το μυστήριο λύθηκε…
Ο Γιάννης λόγω δουλειάς βρέθηκε σε ένα σημείο της Λάρισας που δεν συνήθιζε να παρκάρει. «Ίσως πάρκαρα για πρώτη φορά» θυμάται. «Εκεί όμως ήταν που ξέμεινα σε ένα ωραίο μαγαζί και μετά αλλάξαμε και μερικά άλλα εκεί κοντά. Το ένα ποτό έφερε το άλλο. Ήταν Παρασκευή. Το Σαββατοκύριακο πήγα με άλλο ΙΧ στον Αγιόκαμπο με φίλους και επέστρεψα στη Λάρισα τη Δευτέρα καθώς ήταν προγραμματισμένο να πάω στη δουλειά μου την Τρίτη το απόγευμα. Όταν κατέβηκα από το σπίτι θυμήθηκα πως δεν το είχα από κάτω. Πήγα εκεί που νόμιζα πως πάρκαρα και δεν το βρήκα. Ειδοποιώ τους φίλους μου και ψάχναμε με τα μηχανάκια τους για δύο συνεχόμενες ημέρες». Αφού πέρασαν οι ημέρες πήγε και στην αστυνομία σίγουρος για να καταθέσει μήνυση. «Καθώς επέστρεφα με το λεωφορείο το είδα σε ένα στενό στην οδό Καρδίτσης. Δεν το πίστευα. Κατεβαίνω από το αστικό και όλα ξαφνικά ξεκαθάρισαν στο μυαλό μου».
Πώς λέει το τραγούδι; Σάββατο βγαίνω και γυρίζω σπίτι Τρίτη. Κάποιες φορές και χωρίς το αυτοκίνητο…
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ
Υπάρχουν και οι ξεμέθυστοι…
Άνδρες. Στο κέντρο. Όλων των ηλικιών. Αυτό είναι το «προφίλ» των ξεχασιάρηδων, σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές της αστυνομίας. Έλα όμως, δεν φταίει πάντα το αλκοόλ, σημειώνουν και αυτή η πληροφορία δίνει στο ρεπορτάζ άλλο ενδιαφέρον. Να και δύο παραδείγματα: Θεσσαλός επισκέπτης βρέθηκε στην πόλη, πάρκαρε, πήγε για ψώνια και δουλειές. Μοιάζει το κέντρο με τους πεζόδρομους δεν ήθελε και πολύ να αποπροσανατολιστεί. Έψαξε, έψαξε αλλά δεν το έβρισκε καθώς τα σημάδια που έβαλε τον μπέρδεψαν. Πήγε στην αστυνομία, το δήλωσε και ξεκίνησε μαζί με το περιπολικό να ψάχνει από την Παναγούλη και πέρα από την Ταχυδρομείου. Ήταν τόσο σίγουρος μέχρι την ώρα που το βρήκαν από την πλευρά της Ταγματάρχου Βελισσαρίου. Τι είναι η Λάρισα; Στην ίδια κατηγορία και μια κυρία με το σκυλάκι της που έβαλε για σημάδι μια καφετέρια! Όταν όμως διαπίστωσε πως υπήρχαν δεκάδες σχεδόν ίδιες τότε δεν μπορούσε να το βρει με τίποτα. Ούτε και ο σκύλος βοήθησε. Ευτυχώς είχαν χρόνο και διάθεση οι αστυνομικοί για να της δώσουν λύση.
Του Κώστα Γκιάστα