Για καλή του τύχη, ο άνθρωπος αυτός έπεσε με τέτοιον τρόπο που δεν χτύπησε, αμέσως έσπευσαν να τον βοηθήσουν για να σηκωθεί διερχόμενοι πολίτες. «Δεν είναι ο πρώτος», ψιθύρισαν καταστηματάρχες που βγήκαν για να βοηθήσουν, «καθημερινά είναι δεκάδες αυτοί που θα σκοντάψουν στον ξεκολλημένο κυβόλιθο. Κάποιος θα χτυπήσει σοβαρά μια μέρα. Δεν πρέπει να διορθωθεί; Είναι εδώ και καιρό έτσι».
Σε κάποια πλακάκια υπάρχει κακοτεχνία από την αρχή της τοποθέτησης, και άλλα ξεκόλλησαν με την πάροδο του χρόνου αλλά είναι το ίδιο επικίνδυνα όπως επισημαίνουν διερχόμενοι.
Ο κυβόλιθος της οδού Παπακυριαζή δεν είναι το μοναδικό επικίνδυνο σημείο στην πόλη που μπορεί να παρατηρήσει κανείς. Λίγα μέτρα πιο κάτω, άλλη μια «παγίδα». Πρόκειται για πλάκες που έσπασαν, ένα κομμάτι αφαιρέθηκε, το υπόλοιπο έμεινε να «περιμένει» πότε θα το επισκευάσουν. Η επέλαση του χιονιά, ο βαρύς χειμώνας άφησε πίσω του ζημιές στα πεζοδρόμια και στις πλατείες. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Λαρισαίων το τελευταίο διάστημα επιχειρούν να διορθώσουν, να αποκαταστήσουν τις σπασμένες πλάκες στα πεζοδρόμια και στις πλατείες του κέντρου της πόλης. Οι παρεμβάσεις αποκατάστασης των φθορών εκτελούνται με γνώμονα τη συντήρηση αλλά και τη βελτίωση της προσβασιμότητας των πεζοδρομίων. Αλλά τα προβληματικά σημεία είναι πολλά.
Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη τις βροχερές ημέρες. Το νερό που συγκεντρώνεται κάτω από τις ξεκολλημένες πλάκες είναι αρκετό για να βρέξει τους «τυχερούς» που θα τις πατήσουν.
Ο πεζόδρομος της Παπακυριαζή δεν είναι ο μόνος που παρατηρούνται ζημιές, που κρύβει «παγίδες» για τους πεζούς. Η ίδια εικόνα και στον πεζόδρομο της Κουμουνδούρου, στο φανάρι της συμβολής των οδών Παπαναστασίου και Παπακυριαζή, το πεζοδρόμιο στη γωνία Νεοφύτου και Κύπρου ήταν και πριν τα χιόνια χαλασμένο, όπως και το οδόστρωμα στο φανάρι των οδών Παναγούλη και Κύπρου.
Το παράξενο όμως είναι πως δεν έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε το πρόγραμμα ανακατασκευής κάποιων προβληματικών σημείων σε κεντρικούς πεζοδρόμους της πόλης, και να που η κατάσταση σήμερα επανήλθε και πάλι στα ίδια.
Ζωή Παρμάκη
