Η Ομάδα Μελέτης Ιστορίας Κοινωνικών Αγώνων στο κάλεσμά της σημειώνει ότι «πρόκειται για ένα «ξεχωριστό και γεμάτο «εκπλήξεις» γνώσης, περίπατο. Κάθε δρόμος και στενό της πόλης μας, κάθε σπίτι και δημόσιο οίκημα κρατάει καλά φυλαγμένα μυστικά, που κάποια απ’ αυτά θα τολμήσουμε να τα αποκαλύψουμε.
Το σημείο συνάντησης και η αφετηρία της εξόρμησής μας θα είναι η Εβραϊκή Κοινότητα, όπου θα ξεναγηθούμε από υπεύθυνο μέλος της. Στη διαδρομή μας θα σταθούμε στο πρόσφατα αποκτηθέν από το δήμο Λάρισας νεοκλασικό του Αβραάμ Μουσών, όπου θα γίνει μια ενδιαφέρουσα για το κτήριο ιστορική ανακοίνωση.
Λίγο παραπέρα δυο άλλα σημαντικά γεγονότα που έγιναν στην περιοχή, χαράχτηκαν βαθειά στη μνήμη των Λαρισινών και φώλιασαν στις καρδιές τους, ήταν η εν ψυχρό δολοφονία του κομμουνιστή γραμματέα της Επιτροπής Πόλης της Λάρισας Σπύρου Καλοδίκη.
Στην ίδια περίπου περιοχή και τις ίδιες μέρες διαδραματίζεται και ένα άλλο γεγονός που σχετίζεται με το προηγούμενο … με πρωταγωνιστή έναν μεγάλο λαϊκό αγωνιστή, της Ανεξάρτητης Ομάδας της Λάρισας, τον Μιχάλη Κυρίτση.
Αφού περάσουμε το 1ο Γυμνάσιο που κατά καιρούς και ιδιαίτερα κατά την διάρκεια της κατοχής χρησιμοποιήθηκε για πολλά «άλλα» … εκτός από σχολείο.
Ο Άγιος Αθανάσιος και ολόκληρη η συνοικία ήταν καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής, αλλά και κατά την περίοδο της «λευκής τρομοκρατίας» των παρακρατικών και των συστημικών ξενόδουλων υποτακτικών, ένα αληθινό κάστρο αντίστασης. Εδώ, άλλη Ανεξάρτητη Ομάδα (Ο.Π.Λ.Α.) που τη στελέχωναν αγωνιστές της συνοικίας έδρασε αποτελεσματικά περιορίζοντας τους βανδαλισμούς, τους βιασμούς, τις δολοφονίες και τους τραμπουκισμούς.
Φτάνοντας στη θέση της πετρογέφυρας του Πηνειού που ήταν το αιώνιο κόσμημα της πόλης θα είναι αδύνατο να μη αναφερθούμε στην ιστορία της, την σπουδαιότητα του ρόλου της διαχρονικά και θα πούμε, όπως και δα δείξουμε φωτογραφίες του τέλος της.
Συγκλείνοντας προς το κέντρο δεν θα μπορούμε να μη σταθούμε στην πλατεία του Εργατικού Κέντρου και να μη αναφερθούμε για την συμβολή σε αίμα των δύο προέδρων του Εργατικού Κέντρου. Του Κώστα Ζιώτα που τον σκότωσαν οι κατακτητές στις 5 Γενάρη του 1944 και τον συνδικαλιστή του ΕΕΑΜ Τάκη Γαργαλιάνο που τον εκτέλεσαν τα φερέφωνά τους στο Μεζούρλο τον Απρίλη του 1949.
Τέλος η περιήγησή μας θα κλείσει γι’ αυτήν την φορά στα κτήρια της Τράπεζας Ελλάδας και της Εθνικής. Και οι δύο «φιλοξένησαν» διοικήσεις των κατοχικών στρατευμάτων.
Πιστεύουμε πως με την συμβολή μας αυτή, που αποτελεί συνέχεια προηγούμενων αντίστοιχων πρωτοβουλιών, συμβάλουμε στην ανάδειξη της τοπικής ιστορίας, παρατηρώντας την όχι μόνο από την βιβλιογραφία και τις διαλέξεις, αλλά και μέσα από γεωγραφική - οικιστική αποτύπωση, ώστε να γίνεται πιο κατανοητή και αφομοιώσιμη η ιστορική γνώση» καταλήγει το κάλεσμα.
