Οι ληστείες με θύματα ηλικιωμένους απασχολούν σχεδόν καθημερινά τις αίθουσες των δικαστηρίων. Όμως κάποιες φορές τα πράγματα παίρνουν περίεργη τροπή. Όπως αυτή η περίπτωση με την οποία θα ασχοληθεί σήμερα η στήλη και τα γεγονότα πέρα για πέρα πραγματικά όπως πάντα...
Ένα βράδυ λοιπόν, τέσσερα άτομα αποφασίζουν να μπουν μεθυσμένα στο σπίτι μιας ηλικιωμένης. Κοντά στα 90 η γιαγιούλα και μόνη της στο σπίτι σε μια αγροτική περιοχή στη Θεσσαλία. Οι ληστές αποφασίζουν να μπούνε οι τρεις μέσα και ο ένας να φυλάει τσίλιες. Λένε να εισβάλλουν από το παράθυρο. Ανοίγουν τα παντζούρια και όπως πηδάνε μέσα πέφτουν πάνω στη γιαγιά που είχε βάλει η έρμη το κρεβάτι της κάτω ακριβώς από το παράθυρο.
Πόσο να αντέξει η καημένη. Πέρασε ο ένας, πέρασε ο δεύτερος να και ο τρίτος έπεσε κάτω η φουκαριάρα. Να βογκούσε, να πονούσε, τίποτα αυτοί. «Που είναι τα λεφτά πες μας» φώναζαν, να σου ο ένας κόβει και το τηλέφωνο για να ‘ναι σίγουρος. Έλα όμως που η φουκαριάρα η γιαγιά είχε ένα σεβαστό ποσό στο πορτοφόλι και γυάλισε το μάτι των ληστών. Πιωμένοι όπως ήταν μάλωναν για τη μοιρασιά και δεν σταματούσαν, ενώ την ίδια ώρα η ηλικιωμένη ήταν πεσμένη και χτυπημένη στο έδαφος. Πέρασε η ώρα, έφυγαν για τα σπίτια τους, πήγαν να κοιμηθούν. Η γιαγιά όμως τους γνώρισε, γιατί δεν είχαν καλύψει εξ ολοκλήρου τα πρόσωπά τους, ειδοποίησε την αστυνομία και τους συνέλαβαν. Έδωσαν τα χρήματα που επιστράφηκαν στην παθούσα μέχρι τελευταίο ευρώ. Πάτησαν την γιαγιά, όμως εν τέλει την… πάτησαν από τη γιαγιά και η ιστορία έχει και συνέχεια.
Αθωώστε τους
Φτάνουμε τώρα στο δικαστήριο. Εκεί τέσσερα άτομα είναι στο εδώλιο. Προσπαθούνε να δικαιολογήσουνε τις πράξεις τους. «Ήπιαμε κ. πρόεδρε. Ήπιαμε πολύ και δεν καταλάβαμε τι κάναμε».
Ο πρόεδρος καλεί έναν μάρτυρα κατηγορίας. Τον ανιψιό της παθούσας. Ορκίζεται και όσα λέει εξέπληξαν τους πάντες. «Δε θέλει να τιμωρηθούνε οι δράστες κ. πρόεδρε. Έτσι μου είπε και αυτά σας μεταφέρω. Είναι άνθρωπος καλός και είπε πως ό,τι έγινε, έγινε. Δεν πειράζει. Αυτά μου ζήτησε να σας πω. Άλλωστε τα χρήματα τής επιστράφηκαν». Άκουγαν και δεν πίστευαν στα αυτιά τους οι κατηγορούμενοι. Σου λέει, ποιος ξέρει μπορεί να τη γλιτώσουμε.
Το δικαστήριο όμως είχε αντίθετη άποψη. Αποφάνθηκε να ρίξει βαριές καμπάνες, τέτοιες που αναγκάστηκε ο συνήγορος υπεράσπισης να επικαλεστεί το γεγονός πως κακοπερνάνε ήδη στη φυλακή.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. 10 χρόνια και κάτι μήνες στον έναν, 10 χρόνια στον δεύτερο και στον τρίτο, 8 χρόνια στον τέταρτο. Το ποτό… κάνει κακό στην προσωπική ελευθερία τελικά.
