Βλέποντάς τα, δίνουν την εντύπωση «αλυσίδας», καθώς κάποια φέρουν και ίδιο όνομα: «Σουλτάνα»! Όμως οι μαγαζάτορες που τα διαχειρίζονται λένε πως πρόκειται για «απλή συνωνυμία»…
Οι περισσότεροι κεντρικοί δρόμοι της Λάρισας διαθέτουν πλέον και ένα κατάστημα με μοκέτες, χαλιά και διαδρόμους έτοιμα να ντύσουν τα σπίτια για τον χειμώνα. Από τις λαϊκές αγορές και από τους δρόμους των χωριών που γύριζαν και φώναζαν «χαλιά, πουλάω χαλιά», έγιναν καταστηματάρχες. Ο Γιάννης εξηγεί στην «Ε» τους λόγους που τον οδήγησαν να ανοίξει μαγαζί και να βρεθεί στη Λάρισα για να πουλάει το εμπόρευμά του.
Πρόκειται όπως λέει για μια δουλειά που πάει από γενιά σε γενιά. «Είχε ξεκινήσει ο παππούς μου να είναι γυρολόγος και στη συνέχεια ο πατέρας μου. Εγώ δεν έμαθα κάτι άλλο να κάνω πέρα από το να ασχολούμαι με το εποχικό εμπόριο. Στους δρόμους και στις λαϊκές. Τα τελευταία όμως χρόνια ο κόσμος ακόμα και στα χωριά σταμάτησε να ψωνίζει από τους γυρολόγους και έτσι έμεναν μόνο οι λαϊκές».
Εκεί όπως λέει το μεροκάματο ήταν καλό, «αλλά χωρίς άδεια δεν μπορείς να πουλήσεις. Απαγορεύεται, είσαι παράνομος. Και έρχονταν τα πρόστιμα, τα οποία είναι ψηλά και δεν μπορούσαμε να τα καλύψουμε, έτσι η μόνη μου διέξοδος ήταν να έρθω στη Λάρισα και να ανοίξω μαγαζί. Να γίνω νόμιμος». Οι περισσότεροι που ασχολούνται με την πώληση χαλιών έχουν έρθει από άλλες πόλεις της Θεσσαλίας, όπως τα Τρίκαλα, ο Βόλος και η Καρδίτσα.
Η Πολιτεία επιχείρησε όλους αυτούς τους πλανόδιους εμπόρους να τους νομιμοποιήσει και να τους οδηγήσει στο άνοιγμα καταστημάτων. Να κάνουν έναρξη στον ΟΑΑΕ και όλα τα άλλα που προβλέπονται από τον νόμο. Όπως διευκρινίζει ο Γιάννης «γίναμε νόμιμοι αλλά πλέον δεν βγαίνουν τα χρήματα για να καλύψουμε τα ενοίκια των καταστημάτων και τις εισφορές μας προς το Ταμείο. Από αυτό το μαγαζί πρέπει να συντηρήσω την πενταμελή οικογένειά μου, όπως και όλοι οι άλλοι που έχουν ανοίξει τέτοια μαγαζιά. Μετράμε καθημερινά τη χασούρα μας. Μετά την Πρωτοχρονιά που θα κλείσουμε θα μας δεις όλους να κλαίμε».
Στη Λάρισα έχουν ανοίξει περισσότερα από έξι τέτοια καταστήματα που πωλούν μόνο χαλιά «και το καθένα διαθέτει από δύο μυγοσκοτώστρες» λέει με χιούμορ «σε σχέση με άλλες χρονιές η φετινή είναι ‘’η μέρα με τη νύχτα’’. Το ‘’κάθε πέρυσι και καλύτερα’’, ισχύει στην περίπτωσή μας. Υπήρχε χρονιά που δεν προλάβαινα να εξυπηρετώ, που άδειαζε το μαγαζί από το εμπόρευμα. Τώρα αντί να αγοράζουν χαλιά μου φέρνουν τα παλιά τους, αν είναι κάπου φθαρμένα να τα μαντάρω, να τα μπαλώσω. Ο κόσμος είναι κουρασμένος, δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αγοράσει το καινούργιο όσο χαμηλή και να είναι η τιμή, όσα παζάρια και να κάνει».
