Με αφορμή την απεργία της 4ης Φεβρουαρίου, το Κοινωνικό Ιατρείο Φαρμακείο Λάρισας «Τόπος Αλληλεγγύης» σε ανακοίνωσή του σημειώνει τα εξής: «Όλοι στους δρόμους. Αγρότες, εργαζόμενοι, επαγγελματίες , άνεργοι και συνταξιούχοι. Το μνημονιακό ασφαλιστικό έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει.
Λίγες μέρες πριν , μια είδηση πέρασε γρήγορα στα «ψιλά». Δεν απασχόλησε τους πολύξερους αναλυτές των καναλιών , δεν αποτυπώθηκε σε κανένα πρωτοσέλιδο μεγάλης εφημερίδας. « Εξηνταδύο (62) δισεκατομμυριούχοι έχουν τόση περιουσία όση και η μισή ανθρωπότητα δηλ 3,5 δις άνθρωποι.» Εξωφρενικό; Κι όμως μας το παρουσιάζουν σαν νόμο της φύσης , αιώνιο και απαραβίαστο.
Χρόνια τώρα ,χιλιάδες άνθρωποι πετιούνται στο περιθώριο για να μπορούν αυτοί και οι όμοιοι τους να κερδίζουν αμέτρητες φορές πάνω από το περιττό. Το διάστημα της λειτουργίας του Κοινωνικού ιατρείου συναντηθήκαμε με εκατοντάδες τέτοιους συνανθρώπους μας. Μετανάστες, ανέργους, αγρότες και επαγγελματίες που έχασαν την ασφαλιστική τους κάλυψη γιατί δε μπορούν πλέον να πληρώσουν τις εισφορές τους, «ασφαλισμένους» που τα πενιχρά εισοδήματα δεν τους δίνουν τη δυνατότητα να καλύψουν τη συμμετοχή στα φάρμακα και τις εξετάσεις ενώ ταυτόχρονα το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει. Τα μνημόνια αφήνουν πίσω τους κοινωνικά ερείπια.
Παλιές και νέες κυβερνήσεις, «ρεαλιστές» και νεόκοποι σωτήρες μας λένε ότι «Δεν υπάρχει άλλη λύση». Οι αγορές , η ΕΕ, το ΔΝΤ ζητούν κι άλλο αίμα , περισσότερες θυσίες , να ισοπεδώσουν τώρα ότι έχει απομείνει από τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Για το καλό μας βέβαια , γιατί κόπτονται για το μέλλον αυτού του λαού. Για την εξουσία των αγορών , η κοινωνική ασφάλιση ,η υγεία , όπως και η παιδεία , δε μπορεί να είναι κοινωνικά αγαθά. Είναι προνόμια για τους λίγους.
Το εμβόλιο του παιδιού, η ινσουλίνη του διαβητικού, η χημειοθεραπεία του καρκινοπαθή αλλά και η προστασία της μητρότητας , η φροντίδα του ανάπηρου δε χωράνε στα λογιστικά τους βιβλία. Ο απόμαχος της δουλειάς να ζήσει με ψίχουλα και ο σημερινός και νέος εργαζόμενος να ξεχάσουν τη σύνταξη και να σβηστεί οριστικά από τη συλλογική μνήμη η έννοια του κράτους πρόνοιας
Τα ασφαλιστικά ταμεία των εργαζομένων με τα δις κλεμμένα αποθεματικά ,χρεοκοπούν .
Αν ήταν τράπεζες θα σώζονταν…
Δε θα τους αφήσουμε να εξοντώσουν εμάς και τις επόμενες γενιές για να ξεπεράσουν αυτοί την κρίση τους. Η σημερινή κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες και οι μελλοντικές που «φιλοδοξούν» να συνεχίσουν την ίδια πολιτική θα μας βρουν μπροστά τους. Με όπλο την αλληλεγγύη ,αντιστεκόμαστε σ’ όλους αυτούς που θέλουν να στρέψουν τη μια επαγγελματική ομάδα ενάντια στην άλλη, τον άνεργο ενάντια στον εργαζόμενο, το φτωχό ενάντια στον μετανάστη που θαλασσοπνίγεται για να βρει μια γωνιά ασφάλειας και αξιοπρεπείας, κυνηγημένος από τους πολέμους τους. Ο φασισμός και ο ρατσισμός έχουν σα στόχο τελικά εμάς τους ίδιους και τους αγώνες μας για μια ζωή που θα δίνει προτεραιότητα στις κοινωνικές ανάγκες και όχι στα κέρδη των ελάχιστων.
Διεκδικούμε καθολική δημόσια , δωρεάν υγεία ,κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση. Η ανθρώπινη ζωή δεν είναι εμπόρευμα. Επόμενος σταθμός η πανεργατική απεργία στις 4 Φλεβάρη. Προσυγκέντρωση στο δικαστικό μέγαρο στις 10.30πμ. Φωνάζουμε με όλη τη δύναμη μας για ακόμα μια φορά. Δε θα μας πεθανετε. Γι’ αυτούς η ζωή κοστίζει , για μας η ζωή αξίζει».
