Πρωτοποριακός, ερειστικός, φιλόδοξος, αμφιλεγόμενος, όπως τον έχουν χαρακτηρίσει, ο Βάλζερ ήταν από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς συγγραφείς της Γερμανίας μαζί με τον Χάινριχ Μπελ, τον Γκύντερ Γκρας και τον Ζίγκφριντ Λεντς. Τα βιβλία του διαβάζονται σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφραστεί σε πάρα πολλές γλώσσες, ανάμεσά τους και στα ελληνικά, όπως τα: «Αφηνιασμένο άλογο», «Ανεπίδοτα γράμματα», «Η υπεράσπιση της παιδικής ηλικίας», «Ο θάνατος ενός κριτικού», «Η στιγμή του έρωτα». Ο Βάλζερ είχε ταχθεί στη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους κατά του Grexit.
Ο Βάλζερ γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου του 1927 και μεγάλωσε στο Βάσενμπουργκ, ένα μικρό χωριό 700 κατοίκων. Ο πατέρας του διατηρούσε μια ταβέρνα και η μητέρα του ήταν μια αυστηρή Καθολική, η οποία πότε-πότε τους τις «έβρεχε» με την κουτάλα. Ο πατέρας του, ένας παθιασμένος αναγνώστης, ο οποίος αγαπούσε να παίζει πιάνο, πέθανε όταν ο μικρός Μάρτιν ήταν μόλις δέκα ετών.
Η μητέρα του προσχώρησε το 1932 στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα. Οι Ναζί ήταν καλοί πελάτες και δεν έπρεπε να τους χάσει, όπως αναφέρει η DW. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος βρίσκει τον Βάλζερ να υπηρετεί στη Βέρμαχτ. Ποτέ δεν του άρεσε να μιλάει για εκείνη την περίοδο, ούτε και για την περίοδο της αιχμαλωσίας του από τους Αμερικανούς.
Από το 1947 αρχίζει να σπουδάζει πυρετωδώς. Ιστορία, λογοτεχνία και φιλοσοφία ήταν οι τομείς που αγαπούσε.
Το πρώτο κείμενο του Βάλζερ δημοσίευσε η εφημερίδα Frankfurter Rundschau. Παράλληλα έκανε διδακτορικό πάνω στον Κάφκα και το 1953 έγινε μέλος της θρυλικής λογοτεχνικής ένωσης «Ομάδα 47», που προωθούσε μια μεταπολεμική λογοτεχνία απελευθερωμένη από το εθνικοσοσιαλιστικό μίασμα.
Η πολιτική τον ενδιέφερε πάντοτε και τη δεκαετία του 1970 υποστήριξε τον Βίλυ Μπράντ. Στις αρχές του 1980 διατύπωσε πιο «εθνικές» θέσεις. Τάχθηκε υπέρ της επανένωσης των δυο Γερμανιών. Συγγραφικά ο Βάλζερ γνώρισε μια απίστευτη ανοδική πορεία, τιμήθηκε με πολλά βραβεία και το 1998 του απονεμήθηκε το διάσημο Βραβείο Ειρήνης των Γερμανών Εκδοτών.
Στην ευχαριστήρια ομιλία του ο Βάλζερ είχε κάνει τότε λόγο για την «εκμετάλλευση του Άουσβιτς». Η συνεχής υπενθύμιση της εξόντωσης των Εβραίων «έχει ως αποτέλεσμα να το συνηθίζουμε», είχε πει προκαλώντας σωρεία αντιδράσεων. Ακόμα μεγαλύτερες ήταν οι αντιδράσεις όταν το 2002 κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του με τον τίτλο «Ο θάνατος ενός κριτικού», το οποίο αναφέρεται στον διασημότερο τότε Γερμανό κριτικό λογοτεχνίας Μαρσέλ Ράιχ Ρανίτσκι, Εβραίο και επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος. Ο Βάλζερ κατηγορήθηκε για αντισημιτισμό και πολλές διαλέξεις του ματαιώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα. Τα επόμενα χρόνια θα ασχοληθεί στα κείμενα του με το εθνικοσοσιαλιστικό παρελθόν της Γερμανίας.
Ο Μάρτιν Βάλζερ συνέγραψε περισσότερα από 60 βιβλία.