Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος σε συνδυασμό με το σφοδρό κύμα ανατιμήσεων στο ράφι, απόρροια της ενεργειακής κρίσης και της αύξησης τιμών των πρώτων υλών, αλλάζουν τις αγοραστικές συνήθειες των καταναλωτών και σκληραίνουν τους όρους του παιχνιδιού για τα επώνυμα καταναλωτικά είδη.
Ετήσια έρευνα που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Μάρκετινγκ του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών σε τυχαίο δείγμα 1.500 νοικοκυριών με μηχανογραφημένο σύστημα CATI, έδειξε ότι το 31,8% των προϊόντων που αγοράζουν οι καταναλωτές από τα σούπερ μάρκετ είναι ιδιωτικής ετικέτας. Το συγκεκριμένο ποσοστό αποτελεί το υψηλότερο που έχει καταγραφεί τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο της έρευνας.
Στο θέμα της τιμής, η συντριπτική πλειοψηφία του δείγματος 86,4% (από 72,9% πέρυσι) θεωρεί ότι τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας έχουν καλύτερη τιμή.
Σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι ότι το 31,6% (31,2% πέρυσι) των ερωτηθέντων πιστεύει ότι είναι προϊόντα χειρότερης ποιότητας και το 57,5% (52,5% πέρυσι) ίδιας ποιότητας, ενώ το 10,9% (16,3% πέρυσι) τα θεωρεί ανώτερης ποιότητας από τις μάρκες των κατασκευαστών.
Το 44,8% (38,9% πέρυσι) του δείγματος βρίσκει τις συσκευασίες των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας χειρότερες, το 10,8% (11,4% πέρυσι) καλύτερες και το 44,4% (49,7% πέρυσι) εφάμιλλες με εκείνες των καθιερωμένων μαρκών. Σε ερώτηση σφαιρικής αξιολόγησης των προϊόντων, το 29,4% (28,6% πέρυσι) των ερωτηθέντων θεωρεί τις ιδιωτικές ετικέτες χειρότερες, το 11,5% (15,9% πέρυσι) καλύτερες, ενώ το 59,1% (55,8% πέρυσι) τις θεωρεί ίδιες με τις μάρκες των γνωστών κατασκευαστών. Αναφορικά με τον βαθμό ικανοποίησης του καταναλωτή από τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, δυσαρεστημένοι δήλωσαν το 4,9% (5,3% πέρυσι), ικανοποιημένοι το 63,1% (56,8% πέρυσι), ενώ ούτε ικανοποιημένοι και ούτε δυσαρεστημένοι είναι το 32% (37,9 πέρυσι) του δείγματος.
Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Γεώργιος Μπάλτας, καθηγητής του Τμήματος Μάρκετινγκ & Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Μεταπτυχιακών Σπουδών στην τρέχουσα χρονική περίοδο, η ιδιωτική ετικέτα αναμένεται να ενισχυθεί σημαντικά τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς από την οικονομική πίεση που ασκείται στους καταναλωτές, εξαιτίας της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης. «Οι καταναλωτές αναζητούν οικονομικότερες αγοραστικές επιλογές και η συμπεριφορά τους ενισχύει το μερίδιο αγοράς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, στον βαθμό που αυτά συνεχίζουν να προσφέρονται σε αισθητά χαμηλότερες τιμές και δεν απειλούνται από δυνατές προωθητικές ενέργειες του ανταγωνισμού» σημειώνει ο κ. Μπάλτας.
Ο ίδιος επισημαίνει ότι διεθνείς επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι «η γενικότερη ισχύς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας επηρεάζεται αρκετά από μακροοικονομικούς παράγοντες. Το συνολικό μερίδιο αγοράς της ιδιωτικής ετικέτας τείνει να αυξάνεται όταν επιδεινώνονται οι οικονομικές συνθήκες, καθώς οι καταναλωτές στρέφονται σε προϊόντα χαμηλότερης τιμής, εξαιτίας της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος τους. Επομένως, σε μία κατηγορία προϊόντων, η ιδιωτική ετικέτα θα κερδίζει πωλήσεις που θα αποσπά από τον ανταγωνισμό, εφόσον όμως προσφέρει στους καταναλωτές κωδικούς χαμηλότερου κόστους». Προσθέτει μάλιστα ότι «η ισχύς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας εξαρτάται επίσης από τον βαθμό συγκέντρωσης του λιανικού εμπορίου σε μία χώρα. O υψηλός βαθμός συγκέντρωσης και η διαμόρφωση ολιγοπωλιακών συνθηκών στο λιανικό εμπόριο προάγουν την ιδιωτική ετικέτα, καθώς οι εμπορικές αλυσίδες της χώρας είναι λιγότερες, μεγαλύτερες και ισχυρότερες».
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Μπάλτας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, το μερίδιο αξίας πωλήσεων (μερίδιο τζίρου) των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας είναι αισθητά μεγαλύτερο από το μερίδιο που έχουν στην Ελλάδα.
Η ελληνική αγορά πάντως ακολουθεί σταθερά τη διεθνή μακροχρόνια τάση ανάπτυξης τέτοιων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία αυξάνουν την ποικιλία τους και το φάσμα των κατηγοριών προϊόντων όπου είναι διαθέσιμα. Ταυτόχρονα, έχουν αναπτυχθεί κωδικοί ιδιωτικής ετικέτας υψηλότερης ποιότητας και τιμής για να καλύψουν πληρέστερα τις ετερογενείς προτιμήσεις των καταναλωτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδιωτική ετικέτα εμφανίζεται συχνότερα και σε εξειδικευμένα τμήματα αγοράς, όπως τα βιολογικά τυποποιημένα τρόφιμα.
Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ
Την ίδια στιγμή ενδιαφέρον παρουσιάζουν, σύμφωνα με τον ίδιο, οι κινήσεις των εταιρειών, στις οποίες προχωρούν για να «απαντήσουν» στις εξελισσόμενες συνθήκες της καταναλωτικής ζήτησης. Όπως σημειώνει ο κ. Βαγγέλης Φώσκολος, Senior Consultant IRI Hellas, σε αυτές τις κινήσεις περιλαμβάνονται η μείωση ποσότητας στο προϊόν, με σκοπό τη διατήρηση της ίδιας τιμής ανά τεμάχιο ή την προσπάθεια ελαχιστοποίησης της αύξησης (το λεγόμενο και φαινόμενο shrinkflation), η μείωση/αλλαγή των υλικών συσκευασίας, καθώς και η επανεξέταση του προϊοντικού χαρτοφυλακίου και της στρατηγικής marketing με σκοπό την στόχευση του καταναλωτή της κατηγορίας (και των επιμέρους target groups), με το κατάλληλο προϊόν, στην κατάλληλη τιμή/ συσκευασία με ένα ολοκληρωμένο μοντέλο marketing.
ΑΝΗΣΥΧΙΑ
Με τις προβλέψεις οικονομικών αναλυτών να κάνουν λόγο για διατήρηση του πληθωρισμού στο ράφι και το 2023 οι καταναλωτές προετοιμάζονται για έναν δύσκολο χειμώνα. Είναι ενδεικτικό ότι σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) σε δείγμα 1.000 καταναλωτών, ο μεγαλύτερος φόβος πλέον προέρχεται από την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά λόγω της ενεργειακής κρίσης και των ανατιμήσεων. Το 31% δηλώνει ότι νιώθει άγχος, το 29% θυμό, το 25% φόβο και το 23% ανασφάλεια, ενώ ένα ποσοστό 5% δηλώνει ακόμα και πανικό. Μόλις 2% δηλώνει αδιάφορο.
Εξειδικεύοντας τις κατηγορίες των ανατιμήσεων, από την έρευνα προκύπτει ότι το κόστος ενέργειας και θέρμανσης είναι το πιο επιβαρυντικό για το κοινό σε ποσοστό 56% και ακολουθούν τα προϊόντα τροφίμων σε ποσοστό 27%, τα κόστη καυσίμων και μεταφορών με 13% και τέλος τα προϊόντα εκτός τροφίμων με μόλις 1%. Τέλος, αντίστοιχες είναι οι απαντήσεις του κοινού σε σχέση με ποιες δαπάνες χρειάζονται μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια, με το 97% να δηλώνει στην ενέργεια (89% πολύ), το 93% στα καύσιμα (74% πολύ), το 86% στα τρόφιμα (αλλά μόλις 48% πολύ) και το 69% στην κατοικία-ενοίκια (μόλις 42% πολύ).
