Όπως τονίστηκε από τους ομιλητές «ο κόσμος της δουλειάς στη χώρα μας και σ’ όλο τον πλανήτη υφίσταται στις μέρες μας την πιο ανελέητη εκμετάλλευση, μέχρι εξόντωσης. Οι λαοί που μπαίνουν στις μυλόπετρες του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού εξοντώνονται συστηματικά, οι χώρες τους ρημάζονται και όλο και περισσότερα εκατομμύρια οδηγούνται στον θάνατο και την προσφυγιά.
Η οργή που συσσωρεύεται ξεσπά και θα ξεσπάει κατά κύματα και παρότι προσκρούει σε αρνητικούς συσχετισμούς κάθε άλλο παρά τιθασεύεται.
Οι Γάλλοι και οι Βέλγοι απεργοί εργάτες και εργαζόμενοι και η νεολαία που εξεγείρεται δίπλα τους, αποδείχνουν πως οι φόβοι του συστήματος είναι αληθινοί!
Η φασιστικοποίηση, η ισλαμοφοβία, η καταστολή διαδηλώσεων και οι διώξεις κομμουνιστών στην Ευρώπη, όπως η δίκη των στελεχών της ΑΤΙΚ στο Μόναχο, αποδείχνουν από ποιο δρόμο θέλουν να αποτρέψουν τους λαούς οι δυνάστες τους.
Αυτό το δρόμο της Αντίστασης, του Αγώνα για την υπεράσπιση της ζωής τους στην προοπτική της ανατροπής του συστήματος της βαρβαρότητας, είναι εφικτό και αναγκαίο να βαδίσουν αποφασιστικά οι λαοί και αυτόν το δρόμο θα τον ανακαλύψουν ξανά μέσα από την πείρα της πάλης τους.
Αυτή την πάλη με όρους πραγματικής κοινής δράσης και όχι εικονικών «κινημάτων» πρέπει να υπηρετήσουν οι πραγματικοί αριστεροί και οι κομμουνιστές που επιμένουν να είναι με την πλευρά του λαού κόντρα στη βαρβαρότητα κεφαλαίου – ιμπεριαλισμού».