Είναι βέβαια προφανές ότι κάνει ένα άλμα σε σχέση με όσα έχει εμφανίσει μέχρι τώρα. Κινείται και συντονίζεται στις πιο ακραίες επιλογές των δυνάμεων του κεφαλαίου.
Ο κ. Μητσοτάκης προτείνει την περαιτέρω και μόνιμη εξαθλίωση του ελληνικού λαού, παρά τη σκληρή και πρωτόγνωρη δοκιμασία που βιώνει εδώ και 8 χρόνια! Όλα τίθενται στη λογική των ιδιωτικοποιήσεων, του άκρατου ανταγωνισμού και των πιο ακραίων ανισοτήτων, που το μόνο που εξασφαλίζουν είναι η ακόμα μεγαλύτερη συσσώρευση κεφαλαίου και η πλήρης φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν θεωρεί την εκπαίδευση ως δημόσιο αγαθό και ως βασική μέριμνα της πολιτείας. Πρόκειται για την πιο ακραία εκδοχή του νεοφιλελευθερισμού, η οποία οδηγεί στην πλήρη εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης, στον μετασχηματισμό του περιεχομένου της βασικής παιδείας προς τη λεγόμενη «χρήσιμη γνώση» / πληροφορία / κατάρτιση και στην έκρηξη των ανισοτήτων. Οι επιλογές σχολείων και διδασκόντων και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών με κριτήρια της αγοράς τίθενται για να αθωώσουν τις κυβερνητικές ευθύνες και ανατρέπουν πλήρως το σκηνικό για περαιτέρω ενίσχυση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας.
Οι δηλώσεις του έχουν σαφή προσανατολισμό - όσο και αν ντύνονται με καλαισθητικά στοιχεία - και στοχεύουν στην πλήρη αποδόμηση του δημόσιου σχολείου.«Αξίζουμε αυτόνομα και δημιουργικά σχολεία. Με ελευθερία στην οργάνωση, τη διαχείριση πόρων, την επιλογή διδακτικού προσωπικού. Αλλά και ελευθερία στην κατάρτιση προγράμματος σπουδών και επιλογή διδακτικών μεθόδων. Με αξιολόγηση παντού». Οι μαθητές μεταμορφώνονται σε πελάτες και το σχολείο αποκτά την εικόνα ενός εμπορικού της γειτονιάς!
Όμως, η Προοδευτική Ενότητα Καθηγητών πιστεύει ότι δεν μπορούμε να είμαστε σε στάση αναμονής. Το αύριο κρίνεται τώρα. Αν δεν διαμορφώσουμε εμείς το αύριο, θα μας το «ετοιμάσουν» οι …άλλοι. «Άμα θέλεις να φανείς γενναιόδωρος στο μέλλον, πρέπει να τα δίνεις όλα στο παρόν», τόνιζε ο Αλμπέρ Καμύ.
Τώρα πρέπει να αμφισβητηθεί η μνημονιακή αντιεκπαιδευτική πολιτική των ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., που στρώνει το έδαφος για την περαιτέρω συντηρητικοποίηση του ελληνικού σχολείου και ανοίγει τον δρόμο στη Ν.Δ. Τώρα πρέπει να διαμορφωθούν ισχυρές προοδευτικές συνειδήσεις όχι μόνο στην εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και σ’ όλη την ελληνική κοινωνία για μια «Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία», γιατί αυτή θα κρίνει και το δημοκρατικό μέλλον της χώρας μας».
