Δεν πρέπει να συμβιβαστούμε, ειδικά εμείς οι εκπαιδευτικοί, με τις εικόνες εξαθλίωσης αυτών των παιδιών και των οικογενειών τους, με τα απίστευτα βάσανα και την ταλαιπωρία στην οποία υποβάλλονται καθημερινά.
Το συνδικαλιστικό κίνημα, ταυτόχρονα με την εκδήλωση της πολύμορφης και έμπρακτης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες χρειάζεται να διεκδικήσει άμεσα μέτρα που αφορούν και το ζήτημα της Εκπαίδευσης όλων αυτών των παιδιών που βρίσκονται στη χώρα μας.
Κατά τη γνώμη μας:
Το βασικό σήμερα είναι να ικανοποιηθεί το αίτημα για οργανωμένη και ασφαλή μετακίνηση των προσφύγων στις χώρες τελικού προορισμού τους, η γρήγορη αναγνώριση της προσφυγικής ιδιότητας και δημιουργία αξιοπρεπών χώρων προσωρινής διαμονής.
Πρέπει άμεσα να προχωρήσει η καταγραφή των αναγκών, αλλά και των αιτημάτων των προσφύγων (ποιοι θέλουν να φύγουν για άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, ποιοι εντάσσονται στις προβλέψεις για οικογενειακή επανένωση, ποιοι προετοιμάζουν τη ζωή τους στη χώρα μας, κ.ά).
Για τα παιδιά των προσφύγων χρειάζεται άμεσα κρατική παρέμβαση εκπαιδευτικής στήριξης, δράσεων δημιουργικής απασχόλησης, παίρνοντας υπόψη τη ρευστότητα για τη χώρα της τελικής εγκατάστασής τους. Με ευθύνη του κράτους πρέπει τώρα να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα με επίκεντρο τις δομές στις οποίες βρίσκονται τώρα οι πρόσφυγες, ανεξάρτητα από την πορεία και τους ρυθμούς παραμονής τους στης Ελλάδα.
Το ζήτημα αυτό δεν μπορεί να περιμένει, δεν δέχεται αναβολή και δεν αφορά στον Σεπτέμβρη του 2016. Για τα παιδιά αυτά η εκπαιδευτική στήριξη μέσα από διάφορες μορφές είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας. Είναι κρίσιμο αυτά τα παιδιά να νιώσουν ότι ζουν –όσο αυτό είναι δυνατόν- σε κανονικές ανθρώπινες συνθήκες και πλευρά αυτής της ανάγκης είναι η μαθησιακή, παιδαγωγική διαδικασία, με δημιουργική απασχόληση, διδασκαλία της μητρικής γλώσσας, της ελληνικής γλώσσας και μιας ξένης γλώσσας, δημιουργία βιβλιοθηκών, φυσική αγωγή κ.ά.
Απαιτείται επίσης η ψυχολογική στήριξη των παιδιών αυτών από ειδικούς, καθώς είναι φανερό ότι υπάρχουν τραυματικές εμπειρίες και βιώματα που πρέπει να εντοπιστούν και αντιμετωπιστούν.
Η οργάνωση αυτής της παρέμβασης πρέπει να αποτελεί αποκλειστικά κρατική ευθύνη, χωρίς την εμπλοκή των διάφορων ΜΚΟ που λυμαίνονται τα κοινοτικά κονδύλια και συνδέονται –πολλές φορές- με σχεδιασμούς ιμπεριαλιστικών κέντρων.
Για όλα τα παιδιά και τις οικογένειές τους που θα επιλέξουν να μείνουν τελικά και να εγκατασταθούν μόνιμα στη χώρα μας, να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ομαλή και πλήρη ένταξη τους στο δημόσιο σχολείο χωρίς αποκλεισμούς και εμπόδια. Να αξιοποιηθούν όλα τα κατάλληλα παιδαγωγικά εργαλεία, με σχεδιασμό και χρηματοδότηση από το Υπουργείο Παιδείας (π.χ. δημιουργία τμημάτων υποδοχής), η πρόσληψη όλου του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού και βοηθητικού προσωπικού και η δημιουργία αντίστοιχα όλων των κατάλληλων υποδομών που χρειάζονται σ΄ αυτή την προσπάθεια».
