Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, μόλις 12 ημερών, το βελγικό ποδόσφαιρο θρηνεί το δεύτερο θάνατο ποδοσφαιριστή στη διάρκεια αγώνα. Στις 30 Απριλίου ο Γκρεγκορί Μέρτενς κατέρρευσε στον αγώνα αναπληρωματικών της Λόκερεν «προδομένος» από την καρδιά του και στις 11 Μαΐου, από την ίδια αιτία, ο Τιμ Νίκοτ άφησε την τελευταία πνοή του σε τουρνουά της ομάδας του, Γουίλρικ Μπέερσοτ, τέταρτης κατηγορίας.
Ογδόντα οκτώ χρόνια πέρασαν από την τελευταία φορά που Βέλγος παίκτης έχασε τη ζωή του στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα, κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Στις 4 Απριλίου 1927 ο Άλμπερτ Βαν Κοϊλ, στα 27 του, πέθανε στο γήπεδο, όχι από κάποιο παθολογικό αίτιο, αλλά μετά από σύγκρουση με αντίπαλό του.
Στη διάρκεια της σύντομης καριέρας του δεν φόρεσε άλλη φανέλα πλην της Σερκλ Μπριζ (χρίστηκε και μία φορά διεθνής) και ακόμη και σήμερα δεν έχει ξεχαστεί από τους οπαδούς της ομάδας, καθώς ήταν ο μοναδικός παίκτης που «έφυγε» από τη ζωή λόγω τραυματισμού που «κληρονόμησε» σε αγώνα της.
Χρειάστηκε σε ένα τουρνουά να παίξει κατ' ανάγκη στη θέση του σέντερ φορ. Στο ματς με την US Tourcoing συγκρούστηκε με τον αντίπαλο τερματοφύλακα, χωρίς να υποστεί εμφανή τραύματα. Μία ημέρα μετά το παιχνίδι, όμως, η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε και οι γιατροί διαπίστωσαν ρήξη στα σπλάχνα του. Χειρουργήθηκε άμεσα, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Στις 4 Απριλίου άφησε την τελευταία πνοή του.