Η Eθνική Ελλάδας μετά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Πορτογαλία το 2004 δημιούργησε ένα... «εθνικό κίνημα» από μικρούς και μεγάλους, γυναίκες και άνδρες που και προχθές φόρεσαν τα... γαλάζια για να παρακολουθήσουν την πρώτη αναμέτρηση της Εθνικής Ελλάδας ποδοσφαίρου με αντίπαλο την Κορέα, στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής.
Και αν στην αρχή το σουτ του Τοροσίδη στο 5’ έδωσε ελπίδες ότι η Εθνική θα μπορούσε να κάνει μια καλή αρχή στον όμιλό της, οι Κορεάτες έδειξαν καλύτεροι απέναντι σε μια ομάδα που απογοήτευσε τον κόσμο, χάλασε την ηρεμία του και του πρόσφερε πίκρα.
Η ήττα με 2-0, αλλά κυρίως η άσχημη εμφάνιση, έκανε κάποιους να νευριάσουν, άλλους να χλευάσουν και άλλος να πουν ότι δεν... πειράζει, ίσως η συνέχεια να είναι καλύτερη.
Η Εθνική έχασε, μαζί της έχασαν και οι χορηγοί, αλλά κυρίως χάθηκαν και πολλά νέα παιδιά, που στη συνέχεια ίσως θαυμάσουν τον Μέσι, τον Ροναλντίνιο και τον Ρούνεϊ ή κάποια άλλα ονόματα, όπως ο Ντόνοβαν της Αμερικής και ο Παρκ της Κροατίας, που άρχισαν να ξεδιπλώνουν το ταλέντο του.
Η μεγαλύτερη υποθήκη για την Εθνική από το Ευρωπαϊκό της Πορτογαλίας ήταν ότι οι γαλάζιες φανέλες άρχισαν να μπαίνουν σε κάθε σπίτι, αλλά η απογοήτευση ίσως τις ξεθωριάσει σε κάποιο σημείο του σπιτιού. Μοιραία η Εθνική, αν δεν τα καταφέρει με τη Νιγηρία και την Αργεντινή, θα βυθιστεί σε ανυποληψία και μαζί της όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο, που ταλανίζεται από φακέλους για «στημένα» παιχνίδια και από κρούσματα βίας. Και ίσως η Αφρική βάψει με... «μαύρα» τα όνειρα όλων και να ψάξουν διόδους σε άλλα αθλήματα ή σε άλλα πρότυπα. Και το τελευταίο θα είναι πολύ άσχημο για τη χώρα μας, που εκτός από οικονομική κρίση θα υπάρξει και ποδοσφαιρική.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΕΛΛΑΣ - φωτ.: ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΖΕΚΑΣ
