Του Κ. Γκιάστα
Αυτός ένας Λαρισαίος «άρρωστος» φίλος της ΑΕΛ. Αυτή μια φοιτήτρια από το Μοντερέι του Μεξικού και οπαδός της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Στη μέση η ιστορία του άτυχου και αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή των «βυσσινί», Αντόνιο Ντε Νίγκρις που τους ένωσε και πλέον κάνουν όνειρα για τη συνέχεια της ζωής τους.
Όταν το μαύρο δηλαδή συναντάει το άσπρο. Εκεί που ο θάνατος συναντάει τον έρωτα. Εκεί που το Μοντερέι συναντάει τη Λάρισα και το Μεξικό την Ελλάδα. Ο Γιάννης Γιαλαμάς και η Σάντρα Κοντρέρας δύο νέα παιδιά μιλάνε στην «Ε» για την ξεχωριστή τους κοινή ιστορία και αποδεικνύουν περίτρανα πως ποδόσφαιρο και αγάπη για την ομάδα δεν σημαίνει 90 λεπτά αγωνιστικής δράσης μια φορά την εβδομάδα. Είναι τρόπος έκφρασης, δείγμα αγάπης, σημάδι αφοσίωσης, τρόπος ζωής... Άλλωστε όλο αυτό το διάστημα πάνε και έρχονται από τη μια πλευρά του Ατλαντικού στην άλλη. Ένα... τσιγάρο δρόμος αν είσαι ερωτευμένος.
Ο Γιάννης Γιαλαμάς που ζει και εργάζεται στο Νιούκαστλ αυτό το διάστημα μας μίλησε αρχικά για το πώς ξεκίνησε αυτή η γνωριμία: «Τον περασμένο Μάρτιο ήταν αργά χαράματα και έβλεπα το βίντεο των Monsters για τον Αντόνιο. Είχα συγκινηθεί αρκετά και αποφάσισα να μπω σε μια μηχανή αναζήτησης στο ίντερνετ και έψαχνα άτομα που είναι από το Μοντερέι για να μάθω πληροφορίες για τον Ντε Νίγκρις. Τι σήμαινε ο Τάνο γι’ αυτούς, ήθελα να μάθω περισσότερο. Βρήκα έτσι τη Σάντρα και αρχίσαμε να μιλάμε για τον ποδοσφαιριστή. Υπήρχε έλξη και από τις δύο πλευρές και ώσπου να πάω στο Μεξικό το Σεπτέμβρη είχαμε καθημερινή επαφή».
* Τώρα πού μένετε και πώς σκέφτεστε για το μέλλον σας;
- Προς το παρόν εγώ μένω στο Νιούκαστλ στην Αγγλία και η Σάντρα στο Μοντερέι του Μεξικού. Το Πάσχα θα ξαναπάω στο Μεξικό και τον Μάιο που τελειώνει τις σπουδές της (φοιτήτρια Αρχιτεκτονικής στο πανεπιστήμιο Universidad Autonoma Den Nuevo Leon) θα έρθει να συγκατοικήσουμε μαζί στην Αγγλία. Η Σάντρα είναι μια κοπέλα με την οποία σκεφτόμαστε να πάμε τη σχέση μας σε πολύ σοβαρό δρόμο. Γιατί όχι αφού όλα μας πάνε όπως τα θέλουμε.
«ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΜΟΥ, ΝΤΕ ΝΙΓΚΡΙΣ»
Στη συνέχεια τον ρωτήσαμε πώς νιώθει που τους έχει ενώσει ο Ντε Νίγκρις με τον τρόπο του και μας είπε: «Εγώ νιώθω τέλεια γιατί η απόλυτή μου αγάπη η ΑΕΛ μεσολάβησε για να έχω τώρα μαζί μου στη ζωή μου και τη Σάντρα και γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενος. Για μένα η ΑΕΛ είναι τα πάντα και τώρα τα έχω εις διπλούν. Φαντάσου... ».
* Εσύ Σάντρα;
- Εγώ στην αρχή φοβήθηκα από τις ερωτήσεις του Γιάννη και είπα σαν πρώτη σκέψη, «ακόμα ένας τρελαμένος άντρας με το ποδόσφαιρο και με μανία για την ομάδα και το χαμό του Ντε Νίγκρις». Τώρα όμως είμαι ευγνώμων στον πατριώτη μου Ντε Νίγκρις γιατί χάρη σε αυτόν είμαστε μαζί με τον Γιάννη.
* Σάντρα, τι νιώθεις τώρα για τη Λάρισα και την ΑΕΛ που μέχρι πριν από λίγους μήνες δεν ήταν τίποτα για σένα;
- Περιμένω πώς και πώς τον Ιούλιο που θα έρθω στην Ελλάδα για να γνωρίσω την οικογένεια του Γιάννη αλλά και τον σύνδεσμο των Monsters. Περιμένω φυσικά εισιτήρια για έναν αγώνα και πιστεύω πως χωρίς να το επιδιώξουμε δημιουργήθηκε ένα δίπολο για μας Σάντρα - Γιάννης, Λάρισα - Μοντερέι λόγω της ΑΕΛ και του Ντε Νίγκρις.
* Ως Μεξικανή πώς σχολιάζεις την αγάπη που έδειξαν οι Λαρισαίοι για τον Αντόνιο και το Μοντερέι;
- Αρχικά είπα πως οι Λαρισαίοι είναι τρελοί και δεν μπορούσα να διανοηθώ πως μπορεί κάποιοι άνθρωποι να στεναχωρηθούνε για έναν παίκτη που έπαιξε τόσο λίγο για την ομάδα τους και είναι από την άλλη άκρη του Ατλαντικού. Μετά όμως από κάποιες επεξηγήσεις που μου έκανε ο Γιάννης κατάλαβα πως η ομάδα σας η Λάρισα είναι στιγματισμένη από τέτοιου είδους γεγονότα. Είναι γεμάτη ιστορία με νεκρούς και πως πάντα τιμάνε τις οικογένειές τους είτε πρόσφεραν λίγο είτε πολύ.
«ΤΟΥΣ ΛΑΡΙΣΑΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΟΥΣ»
* Γιάννη βάλε μας λίγο στο κλίμα του Μεξικού γενικά. Και αφού πας εκεί και τι λένε για τη Λάρισα οι οπαδοί της Μοντερέι;
- Το Μεξικό και συγκεκριμένα το Μοντερέι βασικά μοιάζει πολύ με την Ελλάδα και ιδιαίτερα στη δόμηση. Ο κόσμος είναι φιλικός και υπάρχει αρκετή εγκληματικότητα. Το οξύμωρο είναι πως βλέπεις οπαδούς της Μοντερέι και της Τίγκρες να κυκλοφορούνε μέσα στην ίδια πόλη με μπλούζες των ομάδων τους χωρίς να υπάρχουν τσακωμοί. Οι Rayados (σ.σ. οργανωμένοι οπαδοί της Μοντερέι) που στα ελληνικά σημαίνει οι ριγέ λόγω της φανέλας τους είναι από τη φύση τους αφιλόξενοι και για κανέναν άλλο λόγο δεν δέχονται οπαδούς άλλων ομάδων και ούτε αδελφοποιήσεις και άλλα τέτοια που γνωρίζουμε. Είναι τρελοί μόνο για την ομάδα τους. Φυσικά στην περίπτωση του Αντόνιο μας είδαν με διαφορετικό μάτι και μας δέχονται τους Λαρισαίους σαν αδέρφια τους. Προσφερθήκανε να μου βρούνε εισιτήριο στο ντέρμπι με την Τίγκρες αν και τελευταία στιγμή όμως αυτά ήταν στη μαύρη αγορά και κόστιζαν 3.000 πέσος.
* Σάντρα, παρακολουθείς την πορεία της ΑΕΛ; Ξέρεις πως τα πάμε χάλια αυτό το διάστημα;
- Βλέπω και τους αγώνες μέσω streaming καμιά φορά και στεναχωριέμαι για την άσχημη πορεία. Μπορεί να πέσει η Λάρισα και είναι κρίμα καθώς έφτιαξε ένα τόσο ωραίο καινούριο γήπεδο.
* Πώς σε δέχθηκαν στο Μεξικό. Πώς σε αντιμετώπισε η οικογένειά της;
- Κοίτα, ο πατέρας της είναι κλασικός όπως και οι Έλληνες. Προστατευτικός και αυστηρός αλλά η μητέρα της με δέχθηκε αμέσως όπως και ο μικρός της αδερφός και η συνομήλικη αδερφή της. Το πιο κοινό στοιχείο είναι οι λεγόμενοι «πλατειακοί». Όπως εμείς αράζουμε στις πλατείες στο Φρούριο, στην Ταχυδρομείου και στο Δικαστικό αυτοί έχουν πολλές παρέες και τα βράδια κάθονται στις πλατείες όπως στην Μακροπλάζα. Γενικά οι Μεξικανοί είναι πολύ ζεστοί άνθρωποι και με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τους Έλληνες.
