Του Κ. Γκιάστα
Βγήκε από τα μαγικά χέρια του Δήμου Ζαμπούλη, εκεί στον Περσέα πριν από πολλά χρόνια. Πέρασε στην Ολύμπια και μετά έπαιξε σε ΑΕΚ με την οποία κέρδισε το πρωτάθλημα μετά από 32 χρόνια, το κύπελλο μετά από 19 και το ευρωπαϊκό κύπελλο μετά από 32 (το 2001/2002 μάλιστα ψηφίστηκε πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος). Πήγε στη Βαλένθια, στην ΤΣΣΚΑ και μετά στον Παναθηναικό με τον οποίο, μέσα σε μία χρονιά, κατέκτησε και τους τρεις διεκδικήσιμους τίτλους (πρωτάθλημα,κύπελλο και ευρωλίγκα). Με την Εθνική ήταν μέλος της Ολυμπιακής Ομάδας (2004), 5ος Ολυμπιονίκης (2004), Πρωταθλητής Ευρώπης (2005) και Δευτεραθλητής Κόσμου (2006). Τι άλλο να ζητήσει ένα παιδί που ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ στις αλάνες του Αγίου Αντωνίου και στο σχολείο του στη Νεάπολη.
Ο Δήμος Ντικούδης (που βρέθηκε χθες στο καμπ που διοργανώνεται στο δημοτικό κλειστό γυμναστήριο) ξέρει να εκτιμάει και φυσικά δηλώνει γεμάτος από το μπάσκετ, ένα άθλημα που όπως τονίζει στην «Ε» δεν είναι πλέον δημοφιλές όπως κάποτε.
Μιλάει για την επόμενη χρονιά και το αν θα συνεχίσει και φυσικά για το γεγονός πως πλέον δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της ανόδου στο λαρισινό μπάσκετ μετά από τη μεγάλη πτώση.
-Δήμο η ομάδα που ξεκίνησες να παίζεις μπάσκετ ο Περσέας δεν υπάρχει πια. Επίσης η Ολύμπια στην οποία ανδρώθηκες σταμάτησε από τα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Ο ΓΣΛ εξαφανίστηκε. Γενικά το λαρισινό μπάσκετ περνάει μια βαθιά σωματειακή κρίση. Τι πιστεύεις ότι θα συμβεί;
* Είναι η πικρή αλήθεια αυτή. Δυστυχώς έτσι είναι η πραγματικότητα και αυτήν πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Ολύμπια και ΓΣΛ έφτασαν κάποτε στο υψηλότερο επίπεδο. Εκεί όμως έγιναν πολλά λάθη. Η κατάσταση είναι η χειρότερη και δεν μπορεί να γίνει ακόμα χειρότερα. Επομένως μόνο μπροστά πλέον μπορούμε να πάμε. Είτε σε επίπεδο ομάδων που μπορούν να ανέβουν πολύ ψηλά και να δημιουργήσουν έναν αθλητικό πυρήνα γύρω τους με πανελλήνια εμβέλεια είτε για ομάδες ερασιτεχνικού επιπέδου όπως ο Περσέας που είχαν δείξει μεγάλο έργο βγάζοντας αθλητές. Νομίζω πως πρέπει να κοιτάξουμε πολύ σοβαρά το λαρισινό μπάσκετ. Υπάρχει αρκετό ταλέντο, υπάρχουν εγκαταστάσεις, υπάρχει ενδιαφέρον από το κοινό και το βλέπουμε αυτό στα παιδιά, υπάρχει μια μεγάλη πόλη από πίσω. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να βρεθούμε πάλι στα ψηλά στρώματα.
- Ο Ολυμπιακός κατέθεσε μια πρόταση με τις φετινές του επιτυχίες. Με νέα παιδιά και κυρίως Έλληνες κατάφερε να πάρει Ευρωλίγκα και πρωτάθλημα Ελλάδας. Πιστεύεις πως αυτή η πρόταση θα βρει πρόσφορο έδαφος για να αποδώσει καρπούς;
* Προσωπικά μου αρέσει πολύ αυτό το μοντέλο. Είδαμε πόση διαφορά κάνουν τα Ελληνόπουλα. Πόσο παθιάζονται και πόσο παλεύουν στον αγώνα. Όσες ομάδες επενδύσουν σε νέα παιδιά, όταν λέμε να επενδύσουν λέμε όχι απλά να τα αποκτήσουν αλλά να τα βάλουν και να παίξουν, θα έχουν μεγάλο κέρδος.
- Γνωρίζεις το κλίμα από τις μεγάλες ομάδες. Έπαιξες στον Παναθηναικό από τον οποίο αποχώρησε ο Ομπράντοβιτς, αντιμετωπίζεις χρόνια τον Ολυμπιακό από τον οποίο έφυγε ο Ίβκοβιτς. Αλλάζουν τα δεδομένα πλέον;
* Φυσικά και αλλάζουν. Ο Παναθηναικός με τον Ομπράντοβιτς είχε ένα συγκεκριμένο μοντέλο. Στον Ολυμπιακό ο Ίβκοβιτς τα δύο τελευταία χρόνια είχε περάσει τη δική του φιλοσοφία. Επομένως τώρα θα πρέπει να βρούνε νέους ηγέτες. Όμως μιλάμε για συλλόγους που έχουν από πίσω οικογένειες που αγαπάνε το μπάσκετ αλλά έχουν και την οικονομική δυνατότητα και γι’ αυτό πάλι θα βρούν τον τρόπο να βρεθούν ψηλά στην Ευρώπη.
- Φέτος έκανες μια καλή πορεία με τον ΠΑΟΚ. Τι σκέφτεσαι για την επόμενη σεζόν;
* Τίποτα ακόμα δεν σκέφτομαι να σου πω την αλήθεια. Εγώ τα τελευταία δύο - τρία χρόνια παίρνω τα πράγματα βάσει του πώς νοιώθω και του πώς αισθάνομαι. Θα περιμένω να περάσει το καλοκαίρι, να αποτοξινωθώ λίγο από το μπάσκετ. Από κει και έπειτα αν δω πως έχω κάποιες καλές προτάσεις που με ενδιαφέρουν θα το εξετάσω και θα ασχοληθώ να δω αν θα είμαι σε κάποια ομάδα. Νομίζω πως είναι κάπως νωρίς για να πω κάτι συγκεκριμένο.
- Η προπονητική είναι στο πίσω μέρος του μυαλού σου;
* Άμεσα όχι. Νομίζω πως είναι ένα επάγγελμα με πολλές απαιτήσεις και δεν θέλω να μπω άμεσα σε κάτι τέτοιο. Από την άλλη όταν έρχεσαι σε επαφή με παιδιά όπως σε αυτό εδώ το καμπ είναι μια άλλου είδους επαφή με το μπάσκετ και είναι πολύ πιο ωραία και χωρίς άγχος.
- Έχεις κατακτήσει πρωταθλήματα Ελλάδας, Ευρώπης έχεις παίξει στις μεγαλύτερες ομάδες της γηραιάς ηπείρου και έχεις διακριθεί προσωπικά αρκετές χρονιές. Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία σου ή σου έχει μείνει τίποτα απωθημένο;
* Νομίζω πως μόνο ευχαριστημένος μπορώ να νιώθω. Ξεκίνησα όπως τα παιδιά που βλέπουμε εδώ στο καμπ σε πολύ νεαρή ηλικία. Είχα να αντιμετωπίσω άλλα χίλια παιδιά με μεγάλα όνειρα γιατί το μπάσκετ τότε ήταν πολύ δημοφιλές άθλημα. Θεωρώ πως μετά από μια διαδρομή 15 - 20 ετών νιώθω γεμάτος, νιώθω πως έκανα αυτό που ήθελα και μπορούσα.
Ο ΔΗΜΟΣ ΚΑΙ Η... ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΕΛ
Αν και μπασκετμπολίστας τρέφει μεγάλη αγάπη για το ποδόσφαιρο και ειδικά για την ΑΕΛ. Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως στον τελικό του 2007 όντας παίκτης του Παναθηναϊκού πήγε στο Πανθεσσαλικό Στάδιο με φανέλα της ΑΕΛ και πανηγύρισε έξαλλα την κατάκτηση του τίτλου.
Αγόρασε εισιτήριο διαρκείας με την είσοδο της ομάδας στο AEL FC Arena αλλά συνδυάστηκε με υποβιβασμό. Στη συνέχεια ξαναγόρασε πιστεύοντας στη γρήγορη επάνοδο η οποία όμως δεν ήρθε.
«Η αγωνία είναι μεγάλη για την ομάδα αυτήν όμως θα πρέπει να τη στηρίξουμε τώρα στα δύσκολα που μας χρειάζεται ξανά» έλεγε και ξαναέλεγε.
ΟΙ ΤΙΤΛΟΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΝΤΙΚΟΥΔΗ
2000 Κύπελλο Σαπόρτα (ΑΕΚ)
2000 Κύπελλο Ελλάδας (ΑΕΚ)
2000 Ρούκι της χρονιάς (ΑΕΚ)
2001 Κύπελλο Ελλάδας (ΑΕΚ)
2002 Πρωτάθλημα Ελλάδας (ΑΕΚ)
2002 MVP Ελληνικού πρωταθλήματος (ΑΕΚ)
2005 Πρωτάθλημα Ρωσίας (ΤΣΣΚΑ Μοσχας)
2005 Κύπελλο Ρωσίας (ΤΣΣΚΑ Μοσχας)
2007 Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας (Παναθηναϊκός)
2007 Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα - Ευρωλίγκα (Παναθηναϊκός)
2008 Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ελλάδας (Παναθηναϊκός)
Με την εθνική
Χρυσό μετάλλιο: Ευρωμπάσκετ 2005
Αργυρό μετάλλιο: Μουντομπάσκετ 2006
