Του Άρη Γκουτρουμάνη
Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε η είδηση της παραίτησης του Θάνου Κουτσούκη από τον προεδρικό θώκο του Αμπελωνιακού στη χθεσινοβραδινή έκτακτη Γενική Συνέλευση του συλλόγου. Σε μια εποχή με δεδομένα τα τεράστια προβλήματα των Λαρισινών ομάδων (και ιδιαίτερα της Δ’ Εθνικής) ο Αμπελωνιακός έδειχνε ότι μπορούσε να κρατήσει ψηλά τη σημαία του Λαρισινού ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου όπως τουλάχιστον απέδειξε με την εξαιρετική παρουσία του στο περσινό πρωτάθλημα της Δ’ Εθνικής και την πορεία πρωταθλητισμού που πραγματοποίησε.
Η αιφνιδιαστική ωστόσο παραίτηση του Θάνου Κουτσούκη αλλάζει άρδην το τοπίο στους «πράσινους» και δημιουργεί έντονο προβληματισμό για το μέλλον του συλλόγου. Η διετής θητεία του Θάνου Κουτσούκη στην προεδρία του συλλόγου στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία αφού η ομάδα πανηγύρισε ιστορικές στιγμές όπως η κατάκτηση για πρώτη φορά Σούπερ Καπ και Κυπέλλου ΕΠΣΛ, η κατάκτηση πρωταθλήματος ΕΠΣΛ, η άνοδος στην Δ’ Εθνική κατηγορία που συνοδεύτηκε με παραμονή αφού τις δύο προηγούμενες φορές (στις αρχές των δεκαετιών του ’80 και του ’90) υποβιβάστηκε από την πρώτη χρονιά. Πέραν όμως των αγωνιστικών επιτυχιών ο Αμπελωνιακός καθιερώθηκε στην ελίτ των ερασιτεχνικών ομάδων του νομού, ο σύλλογος οργανώθηκε πάνω σε νέες βάσεις, έγινε πιο λειτουργικός και παράλληλα δόθηκε έμφαση στην υλικοτεχνική υποδομή (βοηθητικό γήπεδο, κλειστό γυμναστήριο).
Εξηγώντας τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή και αναφερόμενος στα δύο τελευταία χρόνια της προεδρίας του ο Θάνος Κουτσούκης δήλωσε τα παρακάτω:
«Τα 5 προηγούμενα χρόνια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμετέχω στα διοικητικά της ομάδας του Αμπελωνιακού. Τα 2 τελευταία από τη θέση του προέδρου έχω ζήσει πολλές σημαντικές στιγμές, στιγμές χαράς αλλά και προβληματισμού, στιγμές όπου η πίεση ήταν μεγάλη για διάφορα θέματα αλλά και στιγμές δικαίωσης όπου καταλαβαίνεις ότι οι κόποι σου πιάνουν τόπο. Υπήρξαν περίοδοι αμφισβήτησης τόσο προς το πρόσωπό μου όσο και προς την ομάδα, περίοδοι σκληρής κριτικής, αλλά υπήρξε και αναγνώριση από ανθρώπους που καταλαβαίνουν τον αγώνα που κάνει κάποιος που θέλει να προσφέρει στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ή στα κοινά γενικότερα.
Από την πλευρά μου το βασικό που θα ήθελα να δηλώσω και να διευκρινίσω είναι ότι η συμμετοχή μου στην ομάδα του Αμπελωνιακού αποσκοπούσε αποκλειστικά και μόνο στη διάθεσή μου να προσφέρω κάτι κι εγώ στον τόπο μου. Φυσικά το πόσο καλά πέτυχα το σκοπό μου δεν είμαι εγώ αυτός που θα το κρίνει. Το σίγουρο είναι ότι μέσα απ' όλη αυτή τη διαδικασία έχω κάνει αρκετά λάθη τα οποία και αναγνωρίζω αφού πολλές φορές είναι τέτοιες οι καταστάσεις που προκύπτουν που δεν σου δίνουν ίσως και το περιθώριο να τα αποφύγεις.
Από το να κάνεις όμως λάθη μέχρι να αφήνουν διάφοροι υπονοούμενα ότι προσπαθείς να εκμεταλλευτείς τον σύλλογο για να κερδίσεις, αυτό πάει πολύ. Αφού ο σύλλογος αφήνει τέτοιο κέρδος που νομίζουν ορισμένοι ας αναλάβουν οι ίδιοι που είναι και εξυπνότεροι. Αποχωρώ από τη θέση του προέδρου έχοντας καθαρή τη συνείδησή μου.
Αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερός και ευτυχής αφού μέσα από τον Αμπελωνιακό κατάφερα να γνωρίσω ιδιαίτερα αξιόλογους ανθρώπους, συνεργάστηκα με ανθρώπους που έδειξαν διάθεση για προσφορά και κέρδισα πολλά απ' αυτούς. Θέλω μέσα απ' την καρδιά μου να τους ευχαριστήσω για τη στήριξη και την προσφορά τους. Κέρδισα αρκετούς φίλους. Δεν μπορώ και δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιους γιατί σ' αυτή την περίπτωση θα πρέπει να ξεχωρίσω και αυτούς για τους οποίους δεν χαίρομαι που τους γνώρισα.
Ο Αμπελωνιακός αλλά και κάθε σύλλογος, αθλητικός ή μη, και κάθε τι που έχει σχέση με το κοινό όφελος μιας κοινωνίας, έχει ανάγκη περισσότερης συνολικής προσφοράς, περισσότερης συμμετοχής, μεγαλύτερου εθελοντισμού. Οφείλουμε όλοι να καταλαβαίνουμε, σε μια πολιτισμένη κοινωνία, ότι τίποτα δεν μπορεί να λειτουργεί από μόνο του ενώ εμείς απουσιάζουμε, αδιαφορούμε. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος που θα το κάνει μόνος του να λειτουργήσει σωστά χωρίς τη συνολική συμμετοχή μιας κοινωνίας. Το σίγουρο είναι ότι δεν θα το κάνει να λειτουργεί όπως εμείς νομίζουμε ότι πρέπει να λειτουργεί.
Τελευταία η διοίκηση προσπάθησε να εγγράψει αρκετά μέλη. Αυτό θα πρέπει να συνεχιστεί και να επεκταθεί. Τα μέλη αυτά έχουν δικαιώματα αλλά κυρίως έχουν υποχρεώσεις απέναντι στο σύλλογο.
Ο Αμπελωνιακός γυρίζει σελίδα. Όχι γιατί θα αλλάξει η διοικητική του σύσταση αλλά γιατί θα πρέπει από εδώ και πέρα να λειτουργεί με διαφορετική φιλοσοφία αν θέλει να επιβιώσει στο δύσκολο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί γενικότερα. Ακόμη και οι αθλητές του οφείλουν να καταλαβαίνουν ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ιδιαίτερα οι νεαρότεροι. Δεν θα υπάρχουν πάντα κάποιοι να φροντίζουν στις δύσκολες εποχές που ζούμε για να λειτουργεί σωστά ο σύλλογος αυτός που τους δίνει τη δυνατότητα υπό τις καλύτερες συνθήκες να αθλούνται και να κάνουν αυτό που τους ευχαριστεί.
Από την πλευρά μου δηλώνω παρών σε ό,τι με χρειαστεί η νέα διοίκηση αλλά και οι επόμενες που θα έρθουν αφού για πάντα ο Αμπελωνιακός θα αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου. Δεν φεύγω από την οικογένεια του Αμπελωνιακού, απλά αλλάζω ρόλο, αλλά έστω κι έτσι θα προσπαθήσω να προσφέρω όσο το δυνατόν περισσότερα».
