Για πολλούς ίσως γνωστός, προσωπικά δεν τον γνώριζα και αυτό που διαπίστωσα πάνω στη συζήτηση, είναι πως αυτός ο άνθρωπος έχει φιλότιμο και ήθελε πολλά να πει, ανοίγοντας την καρδιά του: «Ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου δίνετε. Αγάπησα από μικρό παιδί το ποδόσφαιρο. Τρελαινόμουν όταν έβλεπα την μπάλα στα δίχτυα και δεν μου άρεσε να χάνω. Πήγα να δοκιμαστώ και στην ΑΕΛ, αλλά δεν θα ήθελα να πω περισσότερα, γιατί δεν μου αρέσει να δημιουργώ θέματα. Εξάλλου έχουν περάσει πολλά χρόνια και αυτό που με ενδιαφέρει είναι η ΑΕΛ να επιστρέψει και πάλι στην Α’ Εθνική.
Στον Απόλλωνα έζησα μεγάλες στιγμές, και η Φιλιππούπολη πάντα μου θυμίζει τις μάχες που δίναμε, τις όμορφες, αλλά και δύσκολες, καταστάσεις που βιώσαμε με τους συμπαίκτες μου.
Όμως, πάντα θα έχω έναν άνθρωπο στην καρδιά μου και αυτός είναι ο Μάκης Πετρόπουλος, πρόεδρος της Θύελλας Λάρισας, ο οποίος διετέλεσε και προπονητής και γενικός αρχηγός της ομάδας (1969).
Θυμάμαι μια σκηνή που θα μου μείνει αξέχαστη. Παίζαμε αγώνα μπαράζ στη Νίκαια με τη Δόξα Βλαχογιαννίου και χάναμε στο ημίχρονο 1-0. Είδα στα αποδυτήρια τον Μάκη να κλαίει, σαν μικρό παιδί. Τον αγκάλιασα και άρχισα να κλαίω μαζί του. Του είπα προεδράρα, ο αγώνας δεν τελείωσε ακόμη, μη με στεναχωρείς. Θα δεις τι θα κάνω στο δεύτερο ημίχρονο. Πήγα στην τουαλέτα και ξέσπασα σε λυγμούς. Είπα στον εαυτό μου: Αν είσαι μάγκας, μπες μέσα και γύρισε τον αγώνα, μόνο και μόνο γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Πέτυχα τρία φοβερά γκολ και το ματς τελείωσε 3-1. Δεν μπορώ να περιγράψω τι επακολούθησε και αυτόν τον άνθρωπο, δεν θα τον ξεχάσω ποτέ γιατί του έδωσα τόσο μεγάλη χαρά, που ακόμη από τότε τρώω σουβλάκια…».
ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 16 ΕΤΩΝ
Ο Στράτος Νερολιάτσος ξεκίνησε να ασχολείται ενεργά με το ποδόσφαιρο, σε ηλικία 16 ετών στη Θύελλα Λάρισας.
Επόμενος ποδοσφαιρικός σταθμός ήταν η Α.Ε. Τυρνάβου, κατόπιν αγωνίστηκε στον Αμπελωνιακό και μεταπήδησε στον Α.Ο. Απόλλωνα Λάρισας, μετά από εξαιρετικές εμφανίσεις.
Εκεί αγωνίστηκε για μια τριετία με μεγάλη επιτυχία, ήταν το βαρύ πυροβολικό του Απόλλωνα, σκοράροντας κατά …ριπάς.
Το παρατσούκλι του «Χρούμπες» επικράτησε λόγω των ενεργειών του, που θύμιζαν τον γνωστό ποδοσφαιριστή του Αμβούργου.
Εν συνεχεία έπαιξε και στον Α.Ο. Μεταξοχωρίου, κλείνοντας την ποδοσφαιρική του καριέρα στον Φιλοκτήτη Μελιβοίας.