Η πρώτη δραστηριότητα των γυναικών σε οργανωμένο επίπεδο καταγράφηκε το 1983 με τη δημιουργία του Κενταύρου, ο οποίος λειτούργησε -σε πρώτη φάση- επί μία σχεδόν πενταετία με πολλά προβλήματα και δυσκολίες, αλλά «απογειώθηκε» το 1990, όταν την προεδρία του ανέλαβε η Σοφία Χαροκόπου, η οποία πρωτοστάτησε και σε γενική προσπάθεια για στήριξη των ομάδων από την ΕΠΟ. Μάλιστα, το 1991 η λαρισινή ομάδα κατέκτησε την πρώτη θέση στον Βόρειο Όμιλο της Α’ Κατηγορίας και διεκδίκησε τον πανελλήνιο τίτλο σε διπλούς αγώνες με την πανίσχυρη τότε Δόξα Πειραιώς, η οποία επικράτησε χάρη στο εκτός έδρας γκολ (ισοπαλία 1-1 στη Φιλιππούπολη, 0-0 στη ρεβάνς του Κορυδαλλού).
Την ίδια περίοδο λειτούργησε για ένα μικρό διάστημα και η ομάδα του Γ.Σ. Τυρνάβου, ενώ από το 1992 και για μία δεκαετία σημειώθηκε πλήρης αδρανοποίηση στον χώρο. Με την έλευση του 21ου αιώνα, ο Κένταυρος επαναδραστηριοποιήθηκε, ενώ τη δική του φιλότιμη προσπάθεια έκανε και ο Πολυδάμας με έδρα τη Βαμβακού Φαρσάλων.
Από το 2014 και μετά, σημειώθηκε άνθιση στον χώρο με τη (σύντομη) αναγέννηση του Κενταύρου για τρίτη φορά, αλλά και την απόφαση της Ερασιτεχνικής ΑΕΛ να ιδρύσει το δικό της τμήμα, ενώ στην Ελασσόνα ξεκίνησαν την επίσημη ενασχόλησή τους οι Ολυμπιώτισσες. Η μοναδική από τις τρεις ομάδες που άντεξε, όμως, ήταν η ΑΕΛ, η οποία προ διμήνου κατέκτησε την καλύτερη θέση στην ιστορία της, κερδίζοντας 2-0 τους Άβαντες Χαλκίδας και καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση στην ενιαία κατάταξη της Α’ Κατηγορίας.
Απομένει, πλέον, να φανεί ποια θα είναι η πορεία του έκτου χρονολογικά σωματείου που θα καλλιεργήσει το γυναικείο ποδόσφαιρο και αν θα υπάρξει διάθεση από οποιονδήποτε να δώσει περαιτέρω συνέχεια.