Η Λάρισα είχε και αυτή τους δικούς της πρωταγωνιστές στην εξέδρα και ο πρώτος από αυτούς ήταν ο Λάκης Κουτσώνας με τον ιστορικό σύνδεσμο φιλάθλων «Ιερολοχίτες», που πέρυσι 1η Ιουνίου έφυγε από τη ζωή και η οικογένειά του πριν λίγες μέρες τέλεσε λόγω των συνθηκών σε στενό οικογενειακό κύκλο το ετήσιο μνημόσυνο, στο οποίο παρευρέθηκαν παλαίμαχοι όπως οι: Αλεξούλης, Παραφέστας, Πλίτσης, αλλά και νυν διοικητικοί της ερασ. ΑΕΛ (Γιώργος Νάκας) και πρώην (Ηλίας Φασούλας, Ζήσης Χελιδώνης). Επίσης μερικοί προσωπικοί φίλοι του εκλιπόντος.
Ήμασταν και εμείς εκεί όπου η σύζυγος του αείμνηστου Λάκη, Γιώτα, μας άνοιξε όχι μόνο την καρδιά της, αλλά και το σπίτι της… δείχνοντάς μας το πολύτιμο αρχείο του Λάκη Κουτσώνα. Είκοσι άλμπουμ αφιερωμένα στην ΑΕΛ με αποκόμματα εφημερίδων και πολλές φωτογραφίες.
Μας λέει: «Αυτή ήταν η ζωή του Λάκη, ταυτισμένη με την ΑΕΛ. Γυρνούσε από τη δουλειά φορτωμένος εφημερίδες και στη συνέχεια δημιουργούσε το αρχείο. Έγραφε και κολλούσε...
Για τη μεγάλη του αγάπη. Κάποια στιγμή τού είπα ότι θα τα πετάξω και μου απάντησε ότι καλύτερα να πετάξει εμένα από το σπίτι.
Δεν ήξερα τι πάει να πει οικογενειακή Κυριακή ειδικά από τη στιγμή που γεννήθηκαν τα παιδιά μας. Τα πρώτα χρόνια με έπαιρνε και μένα στις εκδρομές. Από 13 χρονών είμαι με τον Λάκη.
Κράτησα το αρχείο και το έχουμε ως οικογενειακό κειμήλιο και για τα παιδιά μας. Μέσα σ’ αυτό είναι η ιστορία του Λάκη».
Και πραγματικά κάθε σελίδα είναι και μια σελίδα της ιστορίας της ΑΕΛ είτε από τις κατακτήσεις τροπαίων είτε από τον πόνο και τη θλίψη όπου βυθίστηκε η «βυσσινί οικογένεια» από θανάτους διοικητικών, προπονητών, παικτών και φιλάθλων. Τα κρατούσε όλα ο Λάκης για να θυμάται και να γράφει για την ομάδα.
«Βαρεθήκαμε να αγοράζουμε κόλες και χαρτόνια» καταλήγει η κυρία Γιώτα και κρίμα τώρα που ήταν συνταξιούχος (έφυγε σε ηλικία 69 ετών) δεν μπόρεσε να τα χαρεί περισσότερο.
Στο μνημόσυνο βρέθηκε και ο συνοδοιπόρος του στους «Ιερολοχίτες» Γιώργος Κοντονάσιος που μας είπε: «Ο Λάκης ήταν γεννημένος για αρχηγός. Αν και θυμάμαι πρόεδρο τον Νικήτα τον Νάκα, ο Κουτσώνας έβαλε το στίγμα του στον σύνδεσμο. Από το πρωί μέχρι το βράδυ έτρεχε. Θυμάμαι ναύλωνε λεωφορεία και επειδή μερικές φορές δεν συμπληρώνονταν έβαζε λεφτά από την τσέπη του.
Ιδρύσαμε τον σύνδεσμο κάπου το 1976 με τα πρώτα γραφεία στην οδό Ρούσβελτ και τον Λάκη να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή, να έχει κάνει άδικα ακόμα και στη φυλακή για την ομάδα. Δήθεν για επεισόδια σε αγώνα ΑΕΛ-Πανδραμαϊκού το 1977.
Ημασταν τόσο δεμένοι που είχαμε και εμείς ομάδα ποδοσφαίρου, που συμετείχε και σε ανεπίσημο πρωτάθλημα που διοργάνωσαν τα «Αθλητικά Νέα».
Και ο Γιώργος Κοντονάσιος θυμάται μερικές όμορφες στιγμές… «Ο Λάκης Κουτσώνας είχε αρίθμηση από το 10 και μετά στα λεωφορεία στα εκτός έδρας παιχνίδια για να φαίνονται πολλά. Αυτό το κόλπο του μας έσωσε μια φορά σε εκδρομή γιατί μας σταμάτησε η αστυνομία και όταν είδε τον αριθμό έντεκα ο Λάκης τους είπε: «Καλά άφησες δέκα λεωφορεία να περάσουν, εμάς βρήκατε να σταματήσετε… Τρελάθηκαν οι αστυνομικοί που έψαχναν τον τρόπο που πέρασαν τ’ άλλα λεωφορεία. Περιττό να πω ότι ήμασταν τριάντα άτομα συνολικά!
Ο Λάκης ακόμα και μεροκάματο έχανε από την πιτσαρία όπου δούλευε, καθώς γυρνούσε αργά. Αλλά αν προλαβαίναμε, γυρίζαμε νωρίς, ο Λάκης ντυνόταν σερβοτόρος και όταν η ομάδα κέρδιζε κερνούσε παίκτες και φιλάθλους!».
Θυμάται και άλλα περιστατικά… «Ο Κουτσώνας πάντα φορούσε γάντια χειμώνα και καλοκαίρι για να ακούγονται δυνατά τα παλαμάκια. Επίσης θυμάμαι στην Επανομή όταν οι φίλαθλοι της αντιπάλου είχαν δέσει την κοτσίδα του (σ.σ. είχε μακριά μαλλιά) στη σίτα αλλά τελικά τα καταφέραμε και φύγαμε σώοι. Επίσης όταν πηγαίναμε στα Τρίκαλα για να δούμε αγώνα και έκανε πλάκα με την ταμπέλα Κλοκοτός που υπήρχε στη διαδρομή. Τελικά πήρε γυναίκα από τον Κλοκοτό… Ωραία χρόνια, ευχάριστες αναμνήσεις μας άφησε ο σύνδεσμος και θυμάμαι τις συνεχείς συζητήσεις όταν ιδρύθηκε, με τον Νικήτα Νάκα, τον Γιάννη Μπακρατσά, τον Γιάννης Βαλσαμογιάννη, τον Κώστα Γραββάνη και άλλους...».
Οι σύνδεσμοι έγραψαν και αυτοί τη δική τους ιστορία στη μακρόχρονη πορεία της ΑΕΛ… Τίποτα δεν ήταν τυχαίο… Ομάδα υπήρχε μέσα στο γήπεδο, ομάδα υπήρχε και έξω από το γήπεδο…
Του Σωτ. Κέλλα
Φωτ.: Βασ. Ντάμπλης
