Υπό τις οδηγίες του τεχνικού Δημήτρη Δανιλούλη η ομάδα κέρδισε τον τίτλο της πρωταθλήτριας στην Α1 ΕΠΣΛ και κατάφερε για πρώτη φορά από την ίδρυσή της να μπει στο κλαμπ των μεγάλων του νομού. Το διακύβευμα πλέον είναι εάν θα εδραιώσει τη θέση της σ’ αυτό.
Ο Δημήτρης Δανιλούλης μίλησε στην «Ε» για τη φετινή χρονιά, για την πορεία της ομάδας προς την επιτυχία, αλλά και για την επόμενη μέρα, τονίζοντας ότι το Κιλελέρ έχει τα εχέγγυα και αξίζει να βρίσκεται στη μεγάλη τοπική κατηγορία.
«Η χρονιά ξεκίνησε πολύ νωρίς για μας φέτος. Είχαμε δει κάποιες ελλείψεις από πέρσι σε παίκτες και σ’ αυτό ακριβώς επικεντρωθήκαμε. Κάναμε τις μεταγραφές που θέλαμε και ξεκινήσαμε την προσπάθειά μας τέλη Ιουλίου με μοναδικό στόχο την άνοδο στην Α’ ΕΠΣΛ, είτε μέσω των πλέι οφ είτε απευθείας ως πρωταθλητές όπως και έγινε. Ήμασταν σίγουροι ότι τουλάχιστον θα πηγαίναμε στα πλέι οφ, αλλά θέλαμε εξ αρχής και το πρωτάθλημα. Δεν το κρύψαμε ποτέ κατά τη διάρκεια της χρονιάς» είπε χαρακτηριστικά ο Λαρισαίος τεχνικός και πρόσθεσε:
«Το φετινό πρωτάθλημα ξεκίνησε με καλούς οιωνούς για μας. Είχαμε ένα καλό σερί στην αρχή απέναντι στις μεσαίες και τις πιο αδύνατες ομάδες της κατηγορίας, αλλά σ’ αυτό το σημείο θα πω ότι το πρόγραμμα της αρχής θα μπορούσε να γυρίσει μπούμερανγκ σε μας γιατί σε περίπτωση αποτυχίας με τους μικρομεσαίους της κατηγορίας, θα είχαμε πρόβλημα με τις δυνατές ομάδες και τα φαβορί. Τελικά πήραμε τα αποτελέσματα που θέλαμε και πιστεύω ότι στον α’ γύρο τα πήγαμε πολύ καλά.
Κάποια στιγμή όμως, γύρω στα Χριστούγεννα, είχαμε μία καμπή και χάσαμε την πρώτη θέση για εννέα παιχνίδια (στα 2/3 του πρωταθλήματος ήμασταν πάντα στην πρώτη θέση). Η εις βάρος μας διαφορά κάποια στιγμή μεγάλωσε, ωστόσο δεν το βάλαμε κάτω. Ένα στραβοπάτημα του τότε πρωτοπόρου Αετού Μακρυχωρίου, μας αναπτέρωσε τις ελπίδες γιατί την επόμενη αγωνιστική παίζαμε μέσα στο Μακρυχώρι. Εκεί είπαμε ότι εάν κερδίσουμε αυτό το παιχνίδι, μπορούμε να πάρουμε το πρωτάθλημα και πράγματι πήγαμε, παίξαμε, κερδίσαμε και στη συνέχεια καταφέραμε να κάνουμε πορεία πρωταθλητισμού.
Σε γενικές γραμμές ήταν ένα πρωτάθλημα με παραδοσιακές δυνάμεις, αμφίρροπο και μεγάλο σε διάρκεια».
-Ποιο λοιπόν ήταν το κλειδί της επιτυχίας;
«Πιστεύω το ότι ήμασταν καλύτεροι απ’ όλους τους συνδιεκδικητές του τίτλου. Κι αυτό έγκειται στην επιλογή των ποδοσφαιριστών που κάναμε στην αρχή της χρονιάς. Ήρθα στο Κιλελέρ για να πετύχουμε αυτό το πράγμα και τα καταφέραμε. Είμαι υπερήφανος για το ότι ένα ιστορικό χωριό απέκτησε δύναμη και στο ποδόσφαιρο».
-Τι σημαίνει αυτή η επιτυχία για το μέλλον;
«Σήμερα πήραμε το πρωτάθλημα και γιορτάζουμε, ωστόσο από αύριο οι παράγοντες της ομάδας θα πρέπει να σκεφτούν το μέλλον. Ή θα μπουν στο κλαμπ των ισχυρών ή απλά θα κάνουν ένα πέρασμα από την μεγάλη τοπική κατηγορία. Χρειάζονται ριζικές αλλαγές, στη νοοτροπία, τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας κ.λπ.».
-Υπάρχουν οι προϋποθέσεις για το μέλλον;
«Κατ’ αρχήν υπάρχουν εξαιρετικές εγκαταστάσεις. Υπάρχουν ποδοσφαιριστές από την περιοχή για να δημιουργηθεί μία βάση και παράλληλα μπορεί η ομάδα να αποτελέσει πόλο έλξης και για παίκτες από τα γύρω χωριά. Η διοίκηση είναι πολύ καλή, ο κόσμος συμπαρίσταται, το χωριό είναι κοντά στη Λάρισα και γενικά πιστεύω ότι υπάρχουν τα εχέγγυα για να πετύχει το Κιλελέρ στην Α’ ΕΠΣΛ και να καθιερωθεί στο κλαμπ των μεγάλων».
-Για σένα προσωπικά τι σημαίνει αυτή η ιστορική επιτυχία της ανόδου;
«Σε μένα πιστώνεται αυτό που αναλογεί σ’ έναν προπονητή και τίποτα παραπάνω. Ειδικά τον εαυτό μου δεν τον θεωρώ ήρωα που κατάφερα να οδηγήσω την ομάδα σε μια ιστορική άνοδο. Το είχα δηλώσει από πέρσι τον Ιούνιο και κλήθηκαν γι' αυτό και μόνο γι' αυτό. Σίγουρα όμως είναι μία πολύ μεγάλη επιτυχία γιατί το Κιλελέρ ήταν μία μικρή ποδοσφαιρική οντότητα και όταν το ανέλαβα στην Α1 ΕΠΣΛ σχεδόν ήταν με το ένα πόδι στη Β’ ΕΠΣΛ».
- Είσαι περίπου δύο χρόνια, 22 μήνες, στην ομάδα. Θα σε δούμε και τη νέα σεζόν;
«Όπως είπα σήμερα πανηγυρίζουμε για τη μεγάλη επιτυχία. Από αύριο θα αρχίσει η περισυλλογή. Θα συζητήσω με τους ανθρώπους της ομάδας. Εάν υπάρχει διάθεση, σχέδιο και φιλοσοφία από τη διοίκηση γιατί να μην συνεχίσω και τη νέα σεζόν».
Του Άρη Γκουτρουμάνη
