Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ο Γιάννης Βαλαώρας, η μεγάλη αυτή ποδοσφαιρική φυσιογνωμία της ΑΕΛ, ο άνθρωπος που έγραψε με χρυσά γράμματα ιστορία φορώντας τη «βυσσινί» φανέλα. Πριν 38 χρόνια τον Σεπτέμβριο του 1979, δύο ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΛ ο Δημήτρης Μουσιάρης με τον Δημήτρη Κουκουλίτσιο, έχασαν τη ζωή τους σε τροχαίο δυστύχημα στο Κάστρο της Βοιωτίας κι ενώ πήγαιναν για προπόνηση στην Αθήνα, με την Εθνική Ελπίδων.
Ο τρίτος της παρέας ο Γιάννης Βαλαώρας σώθηκε και βγήκε ζωντανός μέσα από τα συντρίμμια του αυτοκινήτου, κατακτώντας μετά με τη «βασίλισσα» αρχικά το 1985 το Κύπελλο Ελλάδος και εν συνεχεία το πρωτάθλημα το 1988.
Για το τραγικό αυτό συμβάν ο Βαλαώρας μάς είπε: «Όλοι γνώριζαν τότε το ταλέντο και τον χαρακτήρα αυτών των παιδιών, ενώ οι συμπαίκτες μας στην Εθνική τους είχαν ιδιαίτερη αδυναμία. Ειδικά με τον Μουσιάρη ήμουν μπορώ να πω περισσότερο δεμένος, καθώς ήταν από το Δαμάσι και τον φιλοξενούσα σπίτι μου. Μάλιστα η συγχωρημένη η μάνα μου μας έφτιαχνε αυγά και πατάτες για να φάμε. Δεν είχαμε τότε την πολυτέλεια για… φιλέτα».
ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΑΡΗ
«Με τον Μουσιάρη είχαμε υποσχεθεί να πάμε στην Κω και αυτό το τάμα το εκπλήρωσα-δυστυχώς μόνος μου-το 1980. Με φιλοξένησε ένας δικός του άνθρωπος και επειδή έμεινα πολύ ευχαριστημένος, σκέφτηκα πως πρέπει να κάνω κάτι καλό για τα παιδιά μου, την οικογένειά μου.
Έφτιαξα το ξενοδοχείο και στην είσοδο υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου στη μνήμη αυτών των παιδιών, που τόσο άδικα και πρόωρα έφυγαν από τη ζωή.
Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί αντιλαμβάνεστε πως αυτό το γεγονός σόκαρε όλη την Ελλάδα και εμένα προσωπικά ακόμη περισσότερο. Πάνω από όλα ήταν δυο νέα παιδιά, οι παλιότεροι γνωρίζουν πολύ καλά πως και οι δυο τους ήταν παικταράδες. Θα τους θυμάμαι για πάντα…».
Εμφανώς συγκινημένος ο Βαλαώρας δεν ξεχνά τους δυο συμπαίκτες του που αν ζούσαν με το ταλέντο που είχαν θα άφηναν εποχή όπως και ο ίδιος, στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΕΛ
Με τον Βαλαώρα είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε και για τη φετινή ΑΕΛ. Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής τόνισε τα εξής:
«Περιμένω κάτι καλύτερο από την ομάδα, γιατί θεωρώ πως έχει δυνατότητες.
Την είδα στους δυο πρώτους αγώνες με τον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης. Ειδικά στο παιχνίδι με την Τρίπολη, το πρώτο ημίχρονο δεν ήταν καλό, ενώ στην επανάληψη χάρηκα από την εικόνα της. Γνωρίζουμε όλοι μας πως η ΑΕΛ είναι μια μεγάλη ομάδα και χρειάζεται οι παίκτες να δώσουν κάτι παραπάνω για να ικανοποιήσουν και τον κόσμο.
Υπάρχουν αξιόλογοι ποδοσφαιριστές και είναι θέμα προπονητή και διοίκησης το πώς θα παρουσιασθεί καλύτερη στα επόμενα παιχνίδια. Ο κόσμος πήγε στο AEL FC ARENA στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης διότι πάντα αγαπάει την ΑΕΛ και θα είναι δίπλα της.
Ευελπιστούμε πως με την ποιότητα των παικτών και τη βοήθεια των φιλάθλων, θα έρθουν τα καλύτερα και το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου».
ΠΑΕ ΑΕΛ:
Μας οδηγούν...
Σε ανακοίνωσή της η ΠΑΕ ΑΕΛ για τους δύο αδικοχαμένους ποδοσφαιριστές αναφέρει:
«6 Σεπτεμβρίου 1979. Αποφράδα μέρα. Σκοτείνιασε ο ουρανός λίγο πριν δακρύσει η πλάση. Δημήτρης Κουκολίτσιος και Δημήτρης Μουσιάρης. Δύο υπέρλαμπρα αστέρια έδυσαν πριν το μεσουράνημά τους. 38 χρόνια μετά, οι μνήμες παραμένουν αναλλοίωτες. Ζουν και μας οδηγούν. Αθάνατοι!!!».
Του Χρήστου Αρχοντούλη
