Συμβουλές σε νέους και παιδιά, από έναν θρύλο, δοσμένες μαζί με μικρά μυστικά κορυφαίων, σχεδόν ιστορικών στιγμών, του ελληνικού μπάσκετ. Του Παναγιώτη Γιαννάκη, ο οποίος από τη Νίκαια της Αθήνας και τη γειτονιά των προσφύγων, όπου μεγάλωσε, βρέθηκε στη Νίκαια της Λάρισας, προσκεκλημένος για να μιλήσει σε νέους και νέες, ως πρεσβευτής του εκπαιδευτικού οργανισμού «ΙΕΚ Ακμή» εγκαινιάζοντας μια σειρά ομιλιών που διοργανώνει το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο (προηγήθηκε αυτή του γνωστού δημοσιογράφου Νίκου Χατζηνικολάου τη μέρα των εγκαινίων).
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης στην ενδιαφέρουσα ομιλία που έκανε σε αρκετούς νέους, παιδιά του τμήματος μπάσκετ του Γ.Σ. Νίκαιας αλλά και σε αθλητές αρκετών λαρισινών ομάδων (παραβρέθηκε σχεδόν σύσσωμο το τμήμα μπάσκετ της ΑΕΛ) είπε πολλά και ενδιαφέροντα που «μαγνήτισαν» τους παρευρεθέντες για μια περίπου ώρα.
Η ομιλία είχε ... φόντο την εθνική ομάδα (μας έβαλε σε υποψίες ότι ίσως αναλάβει εκ νέου το εθνικό μας συγκρότημα), καθώς μίλησε για αρκετή ώρα για την ιστορική νίκη που ως προπονητής πέτυχε επί των ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ της Ιαπωνίας που έδωσε χαρά σε πολλούς ... λαούς (Ιρανούς, Ιρακινούς, Παλαιστίνιους) διαφημίζοντας την Ελλάδα, αλλά και το πώς γύρισε το παιχνίδι στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2005 κόντρα στη Γαλλία μέσα σε 47 δευτερόλεπτα αν και η ομάδα έχανε με εννέα πόντους.
Για τη νίκη επί των ΗΠΑ είπε ότι η ομάδα εκμεταλλεύτηκε όλους τους παίκτες καθώς έπαιξαν και οι έντεκα διαθέσιμοι και μόνο ο τραυματίας Ζήσης δεν αγωνίσθηκε, ενώ στον αγώνα με τη Γαλλία το μυστικό ήταν οι πολλές κατοχές που πήρε η ομάδα με γρήγορα σουτ σε στοχευμένους αντιπάλους που μειονεκτούσαν έναντι των Ελλήνων παικτών.
Μίλησε και .. λαρισινά αναφερόμενος στον Λαρισαίο Βασίλη Σπανούλη που αναδείχθηκε επί των ημερών του όταν ήταν προπονητής στο Μαρούσι και τότε άρχισε να παίζει για ένα ολόκληρο περίπου ημίχρονο. Μάλιστα τον έφερε σαν παράδειγμα θέλησης γιατί αν και αναπληρωματικός δεν σταματούσε την προσπάθειά του για να γίνει βασικός. Αυτό τόνισε είναι το μυστικό της επιτυχίας ενός αθλητή, να μην παρατάει την προσπάθειά του. Επίσης εγκωμίασε τον πρώην τεχνικό της Ολύμπια Γιώργο Μπαρτζώκα που ανέλαβε την Μπαρτσελόνα και δικαιώθηκε που τον είχε στο τεχνικό τιμ όταν ήταν προπονητής στο Μαρούσι.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης μίλησε και για τις αρχές του αθλήματος του μπάσκετ λέγοντας ότι πρέπει να αγαπάει όποιος παίζει το άθλημα τον συμπαίκτη του γιατί το άθλημα είναι ομαδικό αλλά και τον αντίπαλό του γιατί χάρη σ’ αυτόν βελτιώνεται και τεστάρεται. Χωρίς αντιπάλους και συμπαίκτες δεν μπορεί να παίξει.
Αναφέρθηκε στην οικονομική ώθηση που έδωσε στη χώρα η κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 1987 λέγοντας ότι δημιούργησε πολλές θέσεις εργασίας, προπονητές, παίκτες που πολλοί εξ αυτών βρήκαν δουλειά στο εξωτερικό και έφεραν συνάλλαγμα στη χώρα. Επίσης δημιουργήθηκαν γήπεδα και ομάδες. Αυτός ο άθλος βοήθησε τη χώρα στην οικονομική της ανάπτυξη.
Τέλος ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του ευλογημένο που έπαιξε μπάσκετ καθώς γύρισε όλο τον κόσμο όχι μόνο ο ίδιος αλλά και η οικογένειά του και οι φίλοι του ενώ τόνισε «ότι τα όνειρα κάθε ανθρώπου πραγματοποιούνται μόνο αν υποφέρει, αν πονάει γι’ αυτό που αγαπάει».
Εγκωμιαστικός ήταν ο επίλογος για τον πρόεδρο του ΙΕΚ ΑΚΜΗ Κώστα Ροδόπουλο και τον σύμβουλο διοίκησης του οργανισμού Βαγγέλη Ροδόπουλο για τις εγκαταστάσεις που έκαναν και πραγματικά αποτελούν στολίδι για τη Θεσσαλία.
Ο πρόεδρος του ΙΕΚ ΑΚΜΗ είπε από την πλευρά του ότι η επίσκεψη του Παναγιώτη Γιαννάκη συνδυάστηκε και με την πανελλήνια μέρα σχολικού αθλητισμού ενώ σύντομα και άλλες προσωπικότητες από άλλους χώρους θα μιλήσουν στους νέους και τις νέες, προσωπικότητες που έχουν ηγετικές ικανότητες και μπορούν να εμπνεύσουν τη νεολαία που έχει ανάγκη από σωστά πρότυπα.
ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ
Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή ήταν η συνάντηση του Παναγιώτη Γιαννάκη με τον συμπαίκτη του στην εφηβική ομάδα του Ιωνικού Νικαίας που δραστηριοποιείται επιχειρηματικά στη Λάρισα Θόδωρου Καραπέδη. Μάλιστα ήταν μέλη της εφηβικής ομάδας του Ιωνικού Νικαίας που κατέκτησε στη Λάρισα το 1976 το πανελλήνιο εφηβικό πρωτάθλημα . Εκείνη τη χρονιά ο Γιαννάκης έπαιξε και αγώνα για το σχολικό πρωτάθλημα στη Λάρισα με αντίπαλο το 3ο Γυμνάσιο που αγωνίζονταν ο Νίκος και ο Πέτρος Σταυρόπουλος.
