Πρόκειται για υδροηλεκτρική μονάδα με το καινοτόμο σύστημα άντλησης-ταμίευσης, όπου η ενέργεια «αποθηκεύεται» με έναν απόλυτα οικολογικό τρόπο, χωρίς να χάνεται ο φυσικός πόρος (το νερό) και χωρίς να απαιτούνται μπαταρίες ή άλλα επιβαρυντικά για το περιβάλλον συστήματα. Την ίδια ώρα που η ολοκλήρωση των έργων στον Ανω Αχελώο εξακολουθούν να παραμένουν βαλτωμένα. Αυτό υποστηρίζει η Ε.Δ.Υ.ΘΕ., θέτοντας το ερώτημα για το αν και κατά πόσο ακολουθούνται δύο μέτρα και δύο σταθμά για την προώθηση ενεργειακών έργων ανά την Ελλάδα, είτε από το Δημόσιο είτε (ακόμη και) από ιδιωτικούς φορείς.Αναλυτικά:
ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕτΔ»: Το τελευταίο διάστημα, αν και στη Θεσσαλία υπάρχει στασιμότητα, παρατηρούμε πως σε άλλες περιοχές δρομολογούνται αρκετά μεγάλα υδροηλεκτρικά έργα, καθώς και έργα αποθήκευσης ενέργειας, όπως για παράδειγμα αυτό στο Αμάρι Κρήτης, και μάλιστα με την «επικύρωσή» του από το ΣτΕ. Πώς το σχολιάζετε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ.: Ας αρχίσουμε με την παρατήρησή σας σχετικά με το ΣτΕ. Πόσες φορές αλήθεια δεν γράψαμε (και όχι μόνο εμείς...) για τις αποφάσεις του ΣτΕ, με τις οποίες σημαντικά έργα για τον τόπο, άλλοτε τυγχάνουν μιας ευνοϊκής αντιμετώπισης από τους δικαστές και άλλοτε θυσιάζονται στον βωμό του λαϊκισμού ή/και μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.
Διαβάσαμε λοιπόν και εμείς (δες εδώ {1} το σχετικό ρεπορτάζ) πως το ΣτΕ απέρριψε τις αιτιάσεις προσφυγών εναντίον ενός σημαντικού για την Κρήτη έργου αποθήκευσης ενέργειας, ισχύος 153 MW (περίπου όση και η ισχύς του πολύπαθου υδροηλεκτρικού έργου της Μεσοχώρας στη Θεσσαλία!), το οποίο προωθεί η ιδιωτική εταιρεία ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή.
Πρόκειται για υδροηλεκτρική μονάδα με το καινοτόμο σύστημα άντλησης-ταμίευσης, όπου η ενέργεια «αποθηκεύεται» με έναν απόλυτα οικολογικό τρόπο, χωρίς να χάνεται ο φυσικός πόρος (το νερό) και χωρίς να απαιτούνται μπαταρίες ή άλλα επιβαρυντικά για το περιβάλλον συστήματα.
Συγκεκριμένα, αξιοποιώντας την παραγόμενη (σε χρόνο που δεν υπάρχει ζήτηση) ενέργεια από ένα παρακείμενο αιολικό πάρκο, θα αντλείται (με ασήμαντο οικονομικό κόστος) το νερό από μια τεχνητή λίμνη στην περιοχή και, σε ώρες υψηλής ζήτησης, θα «επιστρέφει» παράγοντας πολύτιμη «πράσινη» ενέργεια στον υδροηλεκτρικό σταθμό που θα κατασκευασθεί, χωρίς ουσιαστικά να χάνεται ο φυσικός πόρος (το νερό) που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή της.
Ας σημειωθεί πως τα έργα αυτά όχι μόνο είναι αποδεκτά με βάση την πολιτική της αναγκαίας στροφής της παγκόσμιας κοινωνίας προς την καθαρή ενέργεια, αλλά πριμοδοτούνται επιπλέον κατά προτεραιότητα από την Ε.Ε. και πολλές χώρες-μέλη!
Ας σημειωθεί επίσης πως σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης, βόρειες και νότιες, έχουν εδώ και πολλές δεκαετίες αξιοποιήσει τις δυνατότητες παραγωγής ενέργειας, ανάλογα με το υδατικό δυναμικό που διαθέτουν και πλέον επενδύουν σε άλλες ανανεώσιμες μορφές ενέργειας.
Αντίθετα στην Ελλάδα, το τελευταίο σημαντικό δημόσιο έργο (ΔΕΗ) που εντάχθηκε σε πρόγραμμα χρηματοδότησης και υλοποίησης ήταν το ΥΗΕ Ιλαρίωνα επί του Αλιάκμονα το 1999 (!) και έκτοτε κανένα άλλο (παρότι έως σήμερα ως χώρα έχουμε αξιοποιήσει ΜΟΝΟ το 35% του αντίστοιχου υδάτινου δυναμικού), ενώ κάποια έργα επί του Άνω Αχελώου (Μεσοχώρα, Συκιά) παραμένουν ημιτελή και εγκαταλελειμμένα, θύματα του σύγχρονου «οικολογικού» σκοταδισμού, αλλά και ισχυρών ενεργειακών συμφερόντων, απέναντι στα οποία τα έργα αυτά δρουν ανταγωνιστικά (πάντοτε, όταν χρειαστεί, με την «ευγενή» συνδρομή του Ανώτατου ακυρωτικού Δικαστηρίου...).
Τα τελευταία πάντως χρόνια η ΤΕΡΝΑ προωθεί συστηματικά υδροηλεκτρικά έργα, όπως αυτό στην Αμφιλοχία (και εκεί με το ίδιο σύστημα Α/Τ, όπως στο Αμάρι της Κρήτης). Το έργο της Αμφιλοχίας, ως γνωστόν, έτυχε, αφενός οικονομικής επιδότησης από ευρωπαϊκά προγράμματα ύψους 250 εκατ. ευρώ, αφετέρου ισχυρής υποστήριξης από το πολιτικό σύστημα (π.χ. διθυραμβικά σχόλια από τότε υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ κατά την πρώτη παρουσίαση του έργου στο Ζάππειο Μέγαρο, την ίδια ώρα που το κόμμα αυτό έσταζε φαρμάκι κατά των ΥΗΕ στον Αχελώο...). Και βεβαίως δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα «απουσιάζει» το ΣτΕ από όλη αυτήν την από κοινού στήριξη του πολιτικού συστήματος, των ενεργειακών ομίλων και των συστημάτων της επιλεκτικής «οικολογικής» τρομοκρατίας (σημ.: είναι εντυπωσιακό ότι όλοι αυτοί οι κατά τα άλλα μαχητικοί ψευτοοικολόγοι δεν σήκωσαν καθόλου θόρυβο ενάντια στα νέα υδροηλεκτρικά έργα που αναφέραμε. Άραγε στην Αμφιλοχία ή στην Κρήτη η υδροηλεκτρική ενέργεια γίνεται δεκτή ως «ανανεώσιμη», ενώ στη Θεσσαλία ανανεώσιμα είναι μόνο τα φωτοβολταϊκά και οι ανεμογεννήτριες;
Ας το ξεκαθαρίσουμε. Εμείς συμφωνούμε απόλυτα στην προώθηση και τη στήριξη των ΥΗ Έργων, και ιδιαίτερα εκείνων που αποθηκεύουν ενέργεια, και ακόμα περισσότερο, σε μια περιοχή όπως η Κρήτη με τα μεγάλα ενεργειακά ελλείμματα, όπου επανειλημμένα, πολίτες και επιχειρήσεις, βίωσαν οριακές καταστάσεις (Μπλακ άουτ κ.λπ.) στην κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών.
[Θα προτιμούσαμε βεβαίως στον τομέα της ενέργειας να βλέπαμε ως πρωταγωνιστή τον δημόσιο ή τον κοινωνικό τομέα, ελπίζοντας σε παραγωγή φθηνής ενέργειας, που τόσο ανάγκη έχει ο λαός και ο τόπος, και την οποία, δυστυχώς, λόγω της κυριαρχίας των ολιγοπωλίων της ενέργειας (με απόλυτη πολιτική κάλυψη από τους μονομάχους της διακυβέρνησης), δύσκολα θα ξαναδούμε.
Παρ’ όλα αυτά, με δεδομένους τους πολιτικούς συσχετισμούς και επειδή με τα έργα αυτά, ακόμη και από την ιδιωτική πρωτοβουλία, το ενεργειακό μας σύστημα βελτιώνεται, δεν στεκόμαστε αρνητικά απέναντι σε αυτά καθαυτά τα έργα].
Μήπως, λοιπόν, τις προοπτικές αυτές της ΥΗΕ ήρθε η ώρα να τις «προσομοιώσουμε» στη Θεσσαλία, με τις πολλαπλές ενεργειακές ανάγκες (σημ.: μόνο για τις 33.000 γεωτρήσεις καταναλώνονται κάθε χρόνο 700 MWh!), με τα μεγάλα ελλείμματα στον ενεργειακό τομέα, με τις τεράστιες δυνατότητες παραγωγής «πράσινης» ανανεώσιμης ενέργειας στους ορεινούς της όγκους, με έργα σχεδόν έτοιμα (όπως η Μεσοχώρα της ΔΕΗ) ή αρκετά προχωρημένα (όπως η Συκιά);
Μήπως είναι ώρα να απαιτήσουμε και για τη Θεσσαλία έργα αποθήκευσης ενέργειας (Α/Τ), όπως εδώ και χρόνια έχει τεκμηριωμένα προταθεί στην έξοδο της σήραγγας, πάνω από το Μουζάκι;
Μήπως πρέπει να απαιτήσουμε όλα αυτά από την Κυβέρνηση (σημ.: τρία ολόκληρα χρόνια δεν ακούσαμε ούτε λέξη για τις εκκρεμότητες των ΥΗ έργων!) και από τους υποστηρικτές της, που για να μη γίνουν «δυσάρεστοι» στην εξουσία, αποφεύγουν να τα διεκδικήσουν μαχητικά (όπως οι συνθήκες απαιτούν), αλλά «κρύβονται» συστηματικά πίσω από ανούσιες κορώνες «υπέρ» των έργων Αχελώου και της ΥΗ ενέργειας;
Μήπως, τέλος, είναι η ώρα τα παραπάνω να τα ζητήσουμε και από την αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία αντιμετωπίζει τα υδροηλεκτρικά έργα (ειδικά της Συκιάς στον Αχελώο) επιλεκτικά, μέσα από παραμορφωτικές ιδεοληψίες και με άφθονη υποκρισία, ώστε να τοποθετηθεί και αυτή, ΟΡΙΣΤΙΚΑ και ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ, σχετικά με τις προθέσεις της για την ολοκλήρωση ή εναλλακτικά (τη μόνη λύση που απομένει) την κατεδάφιση των ημιτελών έργων στην περιοχή;
Ένα είναι βέβαιο: Ενόψει και των εκλογών, ας θυμούνται όλοι ότι άλλη κοροϊδία από τους «μονομάχους» στα επίμαχα αυτά θέματα δεν χωράει......
*Μπαρμπούτης Τάσος, πολιτικός μηχανικός, μέλος Δ.Σ. ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.
*Γκούμας Κώστας, γεωπόνος, πρ. δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.{1} Πράσινο φως του ΣτΕ για το υβριδικό στο Αμάρι της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή:
https://www.capital.gr/epixeiriseis/3645516/prasino-fos-tou-ste-gia-to-ubridiko-sto-amari-tis-terna-energeiaki.
